Site icon evrytanikospalmos.gr

ΚΝΕ, Καρπενήσι και πατριωτικό φολκλόρ…

Το διήμερο φεστιβάλ της ΚΝΕ πραγματοποιήθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο στο Καρπενήσι με μεγάλη ομολογουμένως επιτυχία αλλά και αρκετά παρατράγουδα. Και όχι μην πάει το μυαλό του αναγνώστη σε πολιτικές αντιπαραθέσεις, επιθέσεις κλπ, όπως θυμόμαστε παλιότερα, απλά τα παιδιά της κομμουνιστικής νεολαίας πιστεύοντας αθώα στην αγνότητα του φυσικού τοπίου και την καθαρότητα των ανταρτοβουνών που τόσα χρόνια ακούν, σε μια βόλτα τους στο δάσος ήπιαν νερό από το ποτάμι του Καρπενησίου και έτρεχαν στο νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα!
Τώρα από πού να το πιάσω και πού να το αφήσω, δεν ξέρω. Αρχικά, το ότι έγινε το διήμερο της ΚΝΕ στο Καρπενήσι είναι ένα γεγονός εξαιρετικό από όλες τις απόψεις, μιας και γέμισε επισκέπτες –έστω και αντιιμπεριαλιστές(!)- η πόλη και τα γύρω χωριά για 2-3 ημέρες κι έφερε ζωντάνια στον τόπο. Κατά δεύτερον, ήταν ένας ‘θρίαμβος’ του κομμουνισμού επί της δεξιοκρατούμενης Ευρυτανίας και όσων Ευρυτάνων, δυστυχώς, χρησιμοποιούν ακόμη λέξεις όπως κομμουνιστοσυμμορίτες, κομμούνια κλπ, φέρνοντας μπροστά στην πόρτα τους νέους ανθρώπους μιας άλλης ιδεολογίας, με την οποία δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση να συμφωνούν, να τους δείξουν ότι πέρα από το μικρό χωριουδάκι τους (βλ. Καρπενήσι), υπάρχουν κι άλλες φωνές και άλλοι τύποι ανθρώπων που δεν είναι ‘εξωγήινοι’ ούτε ‘δαγκώνουν’. Βέβαια δεν έλειψαν σχόλια και υπονοούμενα των ‘καθαρών’ εθνικοφρόνων για τους ‘άπλυτους’ κουκουέδες, τα οποία δεν μπορώ να προσπεράσω βλέποντας πώς άφησαν το χώρο του Κεφαλόβρυσου οι κατασκηνωτές, έναν χώρο που έμειναν εκατοντάδες άνθρωποι για 2 ημέρες και σήμερα λάμπει από καθαριότητα, με τους νεαρούς Κνίτες να βοηθούν ακόμη και τους υπαλλήλους των σκουπιδιάρικων να φορτώσουν τα σκουπίδια, ενώ από την άλλη καθημερινά βρίσκουμε πεταμένα ποτήρια από καφέ, κουτιά μπίρας κλπ στις άκρες του δρόμου ή τα δασάκια από τους υπόλοιπους τους ‘καθαρούς’. Κάπως έτσι φτάνω στην επόμενη αφελή απορία, ήταν τυχαία μια γιορτή νεολαίας γειτονικής περιοχής, την ίδια μέρα με το φεστιβάλ της ΚΝΕ, ή στο προαναφερθέν κλίμα πόλωσης (που μόνο στο μυαλό κάποιων υπάρχει), θέλησε η πόλη να διαχωρίσει τους δικούς μας νέους από τους άλλους, τους κομμουνιστές;
Εντωμεταξύ, ο σουρεαλισμός ολοκληρώθηκε όταν είδα στη σκηνή του φεστιβάλ να χορεύει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καρπενησίου, ο οποίος είναι αξιολογότατος και πραγματικά στολίδι για τον τόπο, αλλά κάτι δεν κολλάει ρε παιδί μου. Γίνεται ισοπέδωση. Ένας πολιτιστικός και ιδεολογικός αχταρμάς, ένας καθολικός αποπροσανατολισμός όλων των εμπλεκομένων σε όλα τα μέτωπα. Δεν μπορεί ένας κομμουνιστής να τιμά την παράδοση; Φυσικά και μπορεί. Δεν μπορεί όμως να φέρει την επανάσταση που τόσο σθεναρά προτάσσει εδώ και 100 χρόνια, χρησιμοποιώντας συμβολισμούς τόσο βαθιά ριζωμένους στη συνείδηση του συντηρητισμού, ούτε μπορεί το Καρπενήσι να χρησιμοποιεί το σύλλογο σαν μοναδική ατραξιόν.
Πολλά χρόνια πήγαινα στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Αθήνα κυρίως, όχι από ιδεολογική ταύτιση αλλά γιατί οι αριστεροί πάντα είχαν και έχουν κουλτούρα, πολιτισμό, γνώσεις (που βέβαια συχνά περιορίζονται από τον εκάστοτε ινστρούκτορα) και όρεξη για συζητήσεις άλλου επιπέδου, με επιχειρήματα και εσωτερική αγωνία, μια δημιουργική πάλη. Πάντα έφευγα με ένα φτερούγισμα στην επαναστατημένη μου καρδιά και μια χαρά του αγώνα και της συντροφικότητας. Πάντα ήταν εργατικοί και δεμένοι οι απλοί σύντροφοι, κάτι που δεν συνέβαινε στη δική μας τότε, εξωκοινοβουλευτική αριστερά και βρισκόμασταν σχεδόν πάντα εκτεθειμένοι στον κίνδυνο και τη φαγωμάρα. Πάντα πηγαίναμε για την καλή ποιοτική μουσική, τη μελοποιημένη ποίηση, τους αξιόλογους καλλιτέχνες που δεν έλεγαν όχι στο ΚΚΕ, ακόμη και για τις σκηνές που έπαιζαν λαϊκή και παραδοσιακή μουσική, αλλά ποτέ δεν ήταν φολκλόρ και μάλιστα πατριωτικό…
Όπως και να έχει, για να είμαι δίκαιη, ήταν μια εξαιρετική πρωτοβουλία στην οποία ο Δήμος Καρπενησίου στάθηκε εξαιρετικά και μακάρι να γίνουν κι άλλα τέτοια. Αν δεν το καταλάβαμε η αλλαγή του τόπου μας έχει ήδη ξεκινήσει και οι αντιστάσεις κάμπτονται σιγά σιγά.
Υ.Γ. Αφιερωμένο στο φίλο μου τον Κωστάκη που κάθε φορά πηγαίναμε μαζί στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και τώρα θα ξεκαρδίζεται από εκεί πάνω…
Ελένη Ευαγγελία Αρωνιάδα
Εκδότρια

Exit mobile version