Σήμερα η γλώσσα μας μπορεί να πλούτηνε σε αριθμό λέξεων, φτώχυναν όμως οι λέξεις. Δεν έχουν την πολυσημία και την ευρύτητα που είχανε παλιά. Μια τέτοια λέξη είναι η καπότα, που όπως πάει θα χάσει και την τελευταία σημασία που της απέμεινε, ως προφυλακτικό
Οι καπότες πάντα έπαιζαν ένα σημαντικό ρόλο στην ατομική, στην κοινωνική και στην πολιτική ζωή του τόπου μας.
Η ΠΟΙΜΕΝΙΚΗ καπότα είναι η πρώτη που εμφανίστηκε στην ιστορία. Ήταν δημιούργημα της αναπτυγμένης κτηνοτροφίας και αποτελούσε τη φορητή καλύβα του τσοπάνη. Το τράγιο της τρίχωμα έδιωχνε τη βροχή προς τα έξω και ταυτόχρονα φυλάκιζε τη θερμότητα προς τα μέσα. Μεγάλος είναι ο βίος και η πολιτεία της ποιμενικής καπότας και πάρα πολλά μπορούνε να γραφούνε γι΄ αυτήν.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ καπότα είναι η δεύτερη και εμφανίστηκε, με την κομματικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Η δημιουργία του νεοελληνικού κράτους έφερε στο προσκήνιο τους κομματάρχες κι αυτοί με τη σειρά τους θεσμοθέτησαν και θεοποίησαν την δεύτερη καπότα της ιστορίας: την πολιτική καπότα.
Ο κάθε ποταπός -συνήθως- κομματάρχης μετρούσε το ψηφοδοτικό του δυναμικό σε καπότες, σε αντιστοιχία με τους τσελιγκάδες, που είχε του χεριού του. Τούτη η καπότα εξέπνευσε χρηστικώς με την εξαφάνιση της παλιάς πλατιάς οικογένειας, που στήριζε το κάθε τσελιγκάτο. Τότε που η ψήφος των μελών της οικογένειες ήταν ένα αγαθό, που διαχειριζόταν αποκλειστικά ο πατέρας αφέντης.
Σήμερα με την απόλυτη κυριαρχία του βιομηχανικού πολιτισμού την ψήφο διαχειρίζεται -υποτίθεται-το ίδιο το άτομο. Έτσι η πολιτική καπότα πέθανε ή μάλλον πεθαίνει.
Ένα άτεγκτο ερώτημα που με βασανίζει τις τελευταίες δεκαετίες είναι πως διαχειρίζονται και πως υφαρπάζουν την ψήφο του λαού τα διάφορα κόμματα εξουσίας. Προσπάθησα να δώσω λύση, ως ελεύθερος και αδέσποτος πολιτικός αναλυτής και το αποτέλεσμα ήταν μηδέν. Επιχείρησα ως Ηρακλής Πουαρώ, επιστρατεύοντας την συνωμοσιολογική μου φαντασία, περί σκοτεινών κέντρων εξουσίας, περί λεσχών διαφόρων, περί Μασόνων κ.λπ. και πάλι το αποτέλεσμα ήταν μηδέν. Το μόνο που κατάλαβα ήταν μια καθολική ομερτά, από όσους βασίμως έχουν χρησιμοποιήσει αυτούς τους μηχανισμούς.
Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ καπότα εμφανίστηκε στα τελευταία χρόνια, μεσούσης της βασιλείας της πολιτικής καπότας. Ήταν τότε όπου η ηδονή άρχισε να γίνεται αυτοσκοπός και ο έλεγχος των γεννήσεων αναγκαιότητα.
Μαύρα σύννεφα στον ορίζοντα της σεξουαλικής καπότας εμφανίστηκαν, όταν άρχισαν να κυκλοφορούν στις αγορά ηδονικότερες από αυτή μέθοδοι αντισύλληψης, με κορυφαίο το ανάλογο χάπι. Οι νεαρές το έπαιρναν και ξεσάλωναν σεξουαλικώς, σάρκα με σάρκα που λένε και οι ερωτιάρηδες Αλβανοί. Εν τη αναμονή της κλιμακτηρίου οι γυναίκες σταματάν να καταπίνουν το χάπι και τότε παίρνει τη σκυτάλη η κλασσική καπότα.
Τη χαριστική βολή της σεξουαλικής καπότας δίνει η κλιμακτήριος της γυναίκας, με αποτέλεσμα όλοι εμεί οι λυμεώνες των γυναικών αυτής της ομοταξίας, να ζούμε στιγμές ανεξέλεγκτης και άμετρης σεξουαλικής ζωής!