Ευρυτάνας της Εβδομάδας

Όνομα: Ζωή Θεοδωροπούλου

Ιδιότητα: Φιλόλογος

Τόπος Διαμονής: Αθήνα

Τόπος Καταγωγής: Στένωμα

ΕΠ. Για ποιους λόγους επιλέξατε τη Φιλολογία, αντί μιας πιο συμβατικής επιλογής, όπως η Νομική, δεδομένου του ότι είχατε αριστεύσει στις Πανελλαδικές;

ΖΘ. Η επιλογή του τμήματος Φιλολογίας  Ε.Κ.Π.Α. ήταν απολύτως συνειδητή. Παιδικό μου όνειρο αποτελούσε η ενασχόληση με τα παιδιά. Η Φιλολογία, όμως, ήρθε ως «αίρεση βίου», όταν μπήκαν τα Αρχαία στη ζωή μου. Ωστόσο, καταστάλαξα, όταν γνώρισα τον κόσμο της ανάλυσης και της ερμηνείας ολοκληρωμένου έργου στην Γ’ Γυμνασίου, με την Ελένη του Ευριπίδη. Θυμάμαι το πάθος της καθηγήτριάς μου κατά τη διδασκαλία, το οποίο μιμούμουν, όταν διαβάζοντας στο σπίτι έκανα ανάλυση του κειμένου με ακροατήριο τη μητέρα μου. Κάπως έτσι, αποφάσισα πως θα ήταν κέρδος για την κοινωνία, αν τα νέα παιδιά μπορούσαν να δουν την ομορφιά των αρχαίων κειμένων, αυτή που έβλεπα εγώ, να διδαχθούν από αυτά και να διαμορφώσουν ανάλογα την προσωπικότητά τους. Και μιας και αναφέρατε τη Νομική… Θυμάμαι πάντα μια φράση της καθηγήτριας Χημείας μου, με την οποία μοιράστηκα το άγχος μου, μιας και όλοι θεωρούσαν πως το 2013, εν μέσω κρίσης, η Φιλολογία και η εκπαίδευση γενικά ήταν χαμένη υπόθεση. Θυμάμαι, λοιπόν, πως με κοίταξε με απόλυτη σιγουριά και μου είπε: «Αν είχαμε περισσότερους καλούς δασκάλους, θα χρειαζόμασταν λιγότερους δικηγόρους». Το κράτησα. Και προχώρησα.

ΕΠ. Μεγαλώσατε μέσα σε μια οικογένεια με βαθιές ρίζες στην παράδοση των γραμμάτων, με γονείς εκπαιδευτικούς και παππού τον σπουδαίο για τον τόπο μας, αείμνηστο Παναγιώτη Βλάχο. Ποια επίδραση άσκησε αυτή η ‘κληρονομιά’ στην προσωπική και επαγγελματική σας πορεία;

ΖΘ. Αναμφίβολα μεγάλη. Αν και ο πατέρας μου ήταν επιφυλακτικός για την επιλογή μου, γρήγορα πείστηκε, καθώς διέκρινε την αγάπη μου για την Επιστήμη και το επάγγελμα του δασκάλου. Η μητέρα μου ήταν και παραμένει το πρότυπό μου, γιατί συνδύαζε στο μάθημά της την επιστημονική ανάλυση με την ηθικοπλαστική νουθεσία. Νομίζω την μιμούμαι σε αυτό… Βέβαια, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό που και η ιδία κληρονόμησε από τον πατέρα της, τον παππού μου, Παναγιώτη Βλάχο. Συγκινούμαι πολύ, όταν μιλώ για εκείνον, γιατί υπήρξε ο στυλοβάτης της οικογένειάς μας. Με στήριξε τόσο στην επιλογή της σχολής όσο και στις σπουδές μου. Είχα την χαρά και την τιμή να φιλοξενούμαι στο σπίτι του κατά τα φοιτητικά μου χρόνια. Θυμάμαι πάντα τις συζητήσεις μας, ειδικά κατά τις εξεταστικές περιόδους. Ούσα κι εγώ παιδί της Κλασικής κατεύθυνσης, απευθυνόμουν σε εκείνον όταν είχα κάποια απορία ή όταν χρειαζόμουν βοήθεια και ορισμένες φορές απλά τον προκαλούσα, για να γίνω κι εγώ για λίγο μαθήτριά του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν στο Η΄ εξάμηνο του ζήτησα να μου υπαγορεύσει δις τις Ευμενίδες του Αισχύλου, για να προετοιμαστώ για την εξεταστική. Δεν ξέρω ποιος από τους δυο μας είχε μεγαλύτερη χαρά, εκείνος που απολάμβανε χρόνο με την εγγονή του και την κοινή τους αγάπη ή εγώ που απολάμβανα τον ίδιο τον Βλάχο ως φιλόλογο; Κάποιες φορές διέκοπτε την υπαγόρευση και μου έλεγε με στόμφο κουνώντας ανάλογα το χέρι του: «Αυτός ο Αισχύλος σπάει κόκκαλα!». Κάπως έτσι μου μεταφερόταν η συγκίνηση του απέναντι στο αρχαίο κείμενο.

ΕΠ. Ποιο ήταν το ερευνητικό σας ενδιαφέρον στις μεταπτυχιακές σας σπουδές;

ΖΘ. Ως Κλασική Φιλόλογος πάντα αντιμετώπιζα τα νεοελληνικά με ένα δέος, καθώς έμενα ενεά μπροστά στο εύρος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, πρωτότυπης και μεταφρασμένης. Έτσι αποφάσισα να αλλάξω πορεία και να ασχοληθώ με τα Νεοελληνικά στο μεταπτυχιακό, δίνοντας εξετάσεις για το ΠΜΣ ΚΟΡΑΗΣ του Ε.Κ.Π.Α. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, όμως και πάλι πλήρως συνειδητή, μιας και ήθελα να ακολουθήσω μια νέα πορεία, διαφορετική από όσα είχα επιλέξει ως τώρα. Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλω στην καθηγήτριά μου, κ. Άννα Χρυσογέλου- Κατσή, η οποία με μύησε και με καθοδήγησε στα δύσβατα μονοπάτια της πρωτογενούς έρευνας, της μεταφραστικής θεωρίας και της συγκριτολογικής μελέτης, τομείς που στοιχειοθετούν μέχρι σήμερα τα ακαδημαϊκά, επιστημονικά μου ενδιαφέροντά.

ΕΠ. Συμμετείχατε ενεργά στον πολιτιστικό σύλλογο του Στενώματος. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον σύλλογο και το έργο του, καθώς και τι σημαίνει για εσάς η συμμετοχή σας σε αυτόν;

ΖΘ. Συμμετείχα στον πολιτιστικό σύλλογο απανταχού Στενωματιωτών «Η Αγία Παρασκευή» επί προεδρίας του κ. Κωνσταντίνου Χρυς. Καλύβα για τη διετία 2022-2024. Η πρόταση του κ. Καλύβα να συμμετέχω στον Σύλλογο, η εκλογή μου από τους συχωριανούς μου και η ανάδειξή μου σε Γραμματέα του Συλλόγου αποτέλεσε εξέχουσα τιμή για μένα και εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Το Στένωμα είναι το θησαυροφυλάκιο όλων των παιδικών μου αναμνήσεων: του ανέμελου παιχνιδιού με τις παιδικές μου φίλες, του λιθόκτιστου, παραδοσιακού σπιτιού που στα μάτια μας φάνταζε λαογραφικό μουσείο, των νοσταλγικών και διδακτικών αφηγήσεων του παππού κάτω από τον ελαφρύ ίσκιο της μεγάλης καστανιάς του κήπου μας. Ο παππούς συνέδεσε τα εγγόνια του με τον τόπο του και έκανε χωρίο μας τη γενέτειρά του. Όταν μου προτάθηκε, λοιπόν, η συμμετοχή μου στον Σύλλογο ένιωσα πως μου δίνεται μια ευκαιρία να ανταποδώσω ένα μικρό μερίδιο των πολλών ευεργεσιών που έλαβα από τον τόπο και τους ανθρώπους του. Παράλληλα, χαιρόμουν όταν έλεγα στον παππού μου ότι υπηρετώ τη γενέτειρά του, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Όταν πια εκείνος έφυγε από τη ζωή, ο Σύλλογος ανέλαβε την ευγενική πρωτοβουλία να αποτίσει φόρο τιμής στη μνήμη του με μια σεμνή εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Στένωμα και την οποία τίμησαν με την παρουσία τους και τα λόγια τους τόσο οι τοπικές αρχές όσο και οι συγχωριανοί του. Δεν έχω παρά να ευχαριστήσω όλα ανεξαιρέτως τα μέλη του Συλλόγου για την εξαιρετική συνεργασία και για τις αξέχαστες εμπειρίες που δαψιλέστατα μου προσέφεραν.

ΕΠ. Έχοντας ήδη διανύσει μια αξιόλογη πορεία με σπουδές και μεταπτυχιακή εξειδίκευση στη Νεοελληνική Φιλολογία, σκέφτεστε το ενδεχόμενο να συνεχίσετε με ένα διδακτορικό; Ποια θεματική θα σας ενδιέφερε να εμβαθύνετε σε επίπεδο έρευνας;

ΖΘ. Πράγματι, αυτή είναι μια σκέψη που καλλιεργώ τον τελευταίο έναν χρόνο στο μυαλό μου. Χωρίς να επιδιώκω ή να αποκλείω το ενδεχόμενο της ακαδημαϊκής καριέρας, νομίζω ότι οφείλω στον εαυτό μου να υλοποιήσει μία υπόθεση εργασίας, που ήδη από τα χρόνια του μεταπτυχιακού είχε αρχίσει να στοιχειοθετείται νοερά. Επομένως, θα ακολουθήσω το μονοπάτι της Νεοελληνικής Φιλολογίας και θα περιηγηθώ στους επιστημονικούς δρόμους της Συγκριτολογίας και της μεταφραστικής θεωρίας. Οι λεπτομέρειες ας μείνουν προς το παρόν άγνωστες, αφού «βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν»!