3 αναπληρωτές καθηγητές μιλούν στον Ευρυτανικό Παλμό για την σχολική χρονιά που ολοκληρώθηκε.

Ρεπορτάζ: Μαίρη Μπαζιώνη

Αναπληρωτές διαφορετικών ειδικοτήτων που βρέθηκαν φέτος στο Καρπενήσι και στη Φραγκίστα, μοιράζονται μαζί μας τις εμπειρίες που αποκόμισαν, αλλά και τα προβλήματα που συνάντησαν τόσο ως εκπαιδευτικοί όσο και κατά τη σύντομη διαμονή τους στην Ευρυτανία.

Δημήτρης Φωκάς, Μαθηματικός

Ο Δημήτρης αξιολογεί το επίπεδο των μαθητών, την ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τις σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων του.

“Τη φετινή σχολική χρονιά εργάστηκα ως Μαθηματικός στο Γενικό Λύκειο και το 1ο Γυμνάσιο Καρπενησίου. Οι επιδόσεις των μαθητών ήταν πολύ καλές. Οι μαθητές στην πλειοψηφία τους είχαν όρεξη για μάθηση και ενδιαφέρον να κατακτήσουν τους στόχους τους. Ωστόσο, υπήρξε μια μικρή μερίδα μαθητών που απαξίωναν το σχολείο και δεν έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο μάθημα ή δεν έρχονταν στο σχολείο όλες τις ώρες.

Στο Γενικό Λύκειο υπάρχουν διαδραστικοί πίνακες, οι οποίοι αναβαθμίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Θεωρώ ότι θα πρέπει να γίνουν σεμινάρια χρήσης των διαδραστικών πινάκων, ώστε να αξιοποιηθούν στο έπακρον αλλά και σεμινάρια σχετικά με τους καλύτερους τρόπους μάθησης μέσω νέων τεχνολογιών. Επίσης, θεωρώ ότι θα πρέπει να αλλάξουν οι πίνακες στο λύκειο, οι οποίοι είναι με κιμωλία και να αντικατασταθούν με πίνακες με μαρκαδόρους, καθώς οι μαθητές δυσκολεύονται να δουν τι γράφει ο πίνακας, γιατί ποτέ δεν σβήνει τόσο καλά λόγω παλαιότητας και χρήσης.

Οι συνάδελφοι ως επί το πλείστoν ήταν αρκετά βοηθητικοί. Με μια συνάδελφο υλοποιήσαμε κάποιες συνδιδασκαλίες με διεπιστημονικό χαρακτήρα, οι οποίες έδωσαν στους μαθητές μια διαφορετική προσέγγιση και ενδιαφέρον για μάθηση. Γενικότερα οι σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων στο λύκειο ήταν επαγγελματικές και δεν υπήρχαν εντάσεις και διαφωνίες. Καταλυτικό ρόλο σε αυτό φέρει η διοίκηση των σχολείων, καθώς φροντίζει να κρατά τις λεπτές, ομολογουμένως, ισορροπίες.”

Κωνσταντίνα Ράπτη, Φιλόλογος

Μια ‘ανοιχτή αγκαλιά’, αλλά και ανάγκη για περισσότερη αποδοχή της διαφορετικότητας, επισήμανε η Κωνσταντίνα ως εκπαιδευτικός στο 2ο Γυμνάσιο και το Γενικό Λύκειο Καρπενησίου.

“Ως εκπαιδευτικός στο Καρπενήσι, ήδη από την πρώτη εβδομάδα, με μεγάλη μου χαρά, βρήκα ανοιχτές τις αγκαλιές των παιδιών-μαθητών μου. Ακολούθησε μια άριστη συνεργασία με όχημα τον αλληλοσεβασμό, την κατανόηση και το ειλικρινές ενδιαφέρον για μάθηση και εξέλιξη. Οι γονείς γρήγορα ξεπέρασαν τις αμφιβολίες που τους δημιούργησε το νεαρό της ηλικίας μου και στάθηκαν αρωγοί στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η ψυχή μου μεγάλωσε από την αγάπη και την αποδοχή που έλαβα ως αναπληρώτρια εκπαιδευτικός.

Οι πρακτικές που ακολούθησα στην προσπάθεια μου να ενισχύσω την εκπαιδευτική διαδικασία βασίστηκαν στην παιχνιδοκεντρική, βιωματική και διερευνητική μάθηση. Το παιχνίδι υπήρξε βασικό εργαλείο εκπαίδευσης και τόσο η συμμετοχή όσο και οι επιδόσεις των μαθητών και μαθητριών βελτιώθηκαν σημαντικά. Έτσι, τα παιδιά κατάφεραν να αναπτύξουν δεξιότητες του 21ου αιώνα, όπως της αλγοριθμικής σκέψης, της κριτικής σκέψης και αξιολόγησης πληροφοριών, της συνεργασίας, της δημιουργικότητας και καινοτομίας κ.ά., καθώς και να προσεγγίσουν ευκολότερα και με μεγαλύτερο ενδιαφέρον το εκάστοτε γνωστικό αντικείμενο.

Ζώντας στην συγκεκριμένη κοινότητα για έναν περίπου χρόνο και έχοντας αγαπήσει πολλά από τα επιμέρους στοιχεία της, δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός πως υπάρχει ακόμα σημαντικός χώρος για περισσότερη δημοκρατία, ανοικτότητα και έμπρακτη αποδοχή της διαφορετικότητας. Είμαι βέβαιη πως οι έννοιες αυτές μπορούν να φυτευθούν στο σχολικό περιβάλλον και ελπίζω πως εκπλήρωσα τον ρόλο του αγρότη.”

Θανάσης Σταμούλης, Μουσικός

Στις δυσκολίες και στα προβλήματα με τα οποία ήρθε αντιμέτωπος ως καθηγητής μουσικής σε τέσσερεις σχολικές μονάδες του νομού, σε Καρπενήσι και Φραγκίστα και για τους τρόπους με τους οποίους προσπάθησε να φέρει τους μαθητές κοντά στο αντικείμενο, αλλά και στο αν υπάρχει μουσική παιδεία στην Ευρυτανία, αναφέρθηκε ο αναπληρωτής καθηγητής Θανάσης Σταμούλης.

“Η Μουσική αποτελεί τρόπο έκφρασης. Εκφράζει απόλυτα τα συναισθήματα, μας ευχαριστεί και μας φτιάχνει τη διάθεση. Τα τελευταία χρόνια , όμως,  στο μάθημα της Μουσικής υπάρχουν αρκετές δυσκολίες και προβλήματα. Με βάση τις προσωπικές μου εμπειρίες, σας καταθέτω κάποιες από αυτές που συνάντησα ως Μουσικός στο Καρπενήσι: έλλειψη υποδομών και γενικότερα καλών συνθηκών εργασίας, έλλειψη ειδικής αίθουσας μουσικής, ανυπαρξία μουσικών οργάνων, περιφερόμενοι εκπαιδευτικοί σε 3, 4 ή και 5 σχολεία. Όλα αυτά δυσχεραίνουν τρομερά το εκπαιδευτικό μας έργο. Επίσης, το διαφορετικό επίπεδο γνώσεων που υπάρχει στην τάξη απαιτεί ιδιαίτερο χειρισμό. Σε τέτοιες περιπτώσεις απαιτείται ευελιξία και συνεχής εγρήγορση, καθώς και εφαρμογή δραστηριοτήτων που να αρμόζουν στο επίπεδο όλων.

Το Καρπενήσι διαθέτει πλούσια μουσική παράδοση. Παρόλ’ αυτά, παρατηρείται έλλειψη μουσικής παιδείας. Βέβαια, αυτό συμβαίνει σε πολλά μέρη της Ελλάδας και οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως στην απαξίωση των τεχνών και τη ελλιπή χρηματοδότηση της πολιτείας . Η μουσική επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Θα πρέπει, λοιπόν, να αποτελεί τομέα επένδυσης.

Οι πρακτικές που ακολούθησα, ώστε να φέρω τους μαθητές κοντά στη Μουσική βασίστηκαν στη συχνή επαφή των παιδιών με μουσικά όργανα, κυρίως κρουστών, κιθάρας και πιάνου που θεωρούνται τα αγαπημένα τους,  στη δημιουργία ορχήστρας  και χορωδίας, οι οποίες ήταν απαραίτητες για τη συμμετοχή τους σε σχολικές γιορτές, στην ακρόαση πολλών ειδών μουσικής, άλλα ξένα και άλλα ελληνικά (για να γνωρίσουν έτσι διάφορες κουλτούρες), στην ηχογράφηση κομματιών που έγραψαν οι ίδιοι με μεγάλο ενθουσιασμό και, τέλος, στην τεχνική ανάγνωσης του πενταγράμμου-παρτιτούρας, το οποίο όσο περίπλοκο κι αν τους φαινόταν στην αρχή, τελικά το έκαναν με μεγάλη ευχαρίστηση.”