Όνομα: Εκάλη Σώκου

1927 -2014

Ιδιότητα: Ηθοποιός

Τόπος καταγωγής: Δομνίστα

Η Εκάλη Σώκου, το πραγματικό της όνομα ήταν Εκάλη Μπουκογιάννη, γεννήθηκε στο Αγρίνιο τον Ιανουαρίου του 1927, κόρη της Ευφροσύνη Σώκου με καταγωγή από την Δομνίστα από την οικογένεια του Γιάννη και της Μαριγώς που μετοίκησε στο Αιτωλικό. Ανιψιά του δημοσιογράφου Γεωργίου Σώκου και πρώτη εξαδέλφη της Ροζίτας Σώκου, πήρε το όνομά της από την Εκάλη Αττικής, καθώς ο επίσης θείος της και αδελφός της μητέρα της Ανδρέας Σώκος (1900-1979), μετέπειτα καθηγητή του Ε.Μ.Π., είχε δουλέψει στο πολεοδομικό σχέδιο της Εκάλης εξ ου και είχε προτείνει αυτό το όνομα για τη μικρή ανιψιά του, η οποία ζούσε στο σπίτι του θείου της με την οικογένειά της. Επέλεξε ως “θεατρικό” όνομα το πατρικό επώνυμο της μητέρας της (Σώκου), καθώς το έβρισκε πιο εύηχο και καλλιτεχνικό από το “Μπουκογιάννη”. Η μητέρα της Ευφροσύνη Σώκου παντρεύτηκε τον έμπορο Παναγιώτη Μπουκογιάννη, γιο πλούσιου κτηματία από το Αγρίνιο. Μετά τη χρεωκοπία του η οικογένεια μετακινήθηκε στην Αθήνα, με τα τέσσερα παιδιά τους, Ανθούλα, Νίκος, Μαρία και Εκάλη να μοιράζονται σε σπίτια στενών συγγενών. Η Εκάλη έκανε στενή παρέα με την πρώτη εξαδέλφη της, τη δημοσιογράφο Ροζίτα Σώκου, που ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη. Εκείνη της έμαθε ξένες γλώσσες, την έπαιρνε μαζί της σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και γενικά ανέλαβε την καλλιέργειά της αφότου ήρθε από την επαρχία. Από την οικογένεια Σώκου πήρε την αγάπη για το θέατρο, ενώ η Ροζίτα της έμαθε τους πρώτους μονολόγους και ποιήματα για να δώσει εξετάσεις στο θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.

Ένα από τα πρώτα αστέρια του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν

Με τον δάσκαλό της Κάρολο Κουν

Έδρασε αποκλειστικά στο χώρο του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’70, έχοντας μόνο μια μοναδική μικρή συμμετοχή στην κινηματογραφική ταινία αγγλικής παραγωγής «Ραντεβού Στη Μεσόγειο» στην αρχή της σταδιοδρομίας της. Ήταν μόλις 23 ετών όταν πάτησε για πρώτη φορά επίσημα στο θεατρικό σανίδι τρέχοντας πίσω από ένα… κουνέλι. Ήταν το τελευταίο από τα πρώτα είκοσι αστέρια του Θεάτρου Τέχνης που θήτευσαν στο ιστορικό υπόγειο του Καρόλου Κουν. Την άνοιξη του 1950 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Κουν. Μαζί της και ο Κώστας Μπάκας. Πριν από αυτήν, το 1946, ο Δημήτρης Χατζημάρκος, με τον οποίο παντρεύτηκε στο τέλος της δεκαετίας του ’50 και απέκτησαν ένα γιό, τον Ανδρέα-Κάρολο, το 1962. Ήταν στους πρώτους 20 ηθοποιούς του θρυλικού Θεάτρου. Μετά από ένα μικρό ρολάκι στην κινηματογραφική ταινία αγγλικής παραγωγής “Ραντεβού Στη Μεσόγειο” (“Doctor At Sea”), η πρώτη της θεατρική εμφάνιση ήταν το 1955 σε ένα μονόπρακτο του Τενεσί Ουίλιαμς, το “Προς κατεδάφισιν”, όπου έπαιζε τη μικρή Ουίλλυ. Ο Κουν ήθελε να της δώσει τον κύριο ρόλο στα “Οράματα της Σιμόν Μασάρ” του Μπρέχτ, αλλά δεν δέχτηκε η χήρα του συγγραφέα, η οποία υποστήριζε πως η νεαρή ηθοποιός ήταν ακατάλληλη, διότι ο ρόλος πρέπει να παίζεται από έφηβη, σχεδόν παιδί. Στο Θέατρο Τέχνης υπήρξε πρωταγωνίστρια μόνο στην αρχή της σταδιοδρομίας της (“Προς κατεδάφισιν”, “Αυγουστιάτικο φεγγάρι”). Το μικροκαμωμένο σουλούπι της δεν έκανε για ρόλους “ντάμας”, όμως διέπρεψε σε ρόλους νεαρών κοριτσιών, όπως και σε κωμικούς ρόλους. Στο Θέατρο Τέχνης γνώρισε τον επίσης ηθοποιό Δημήτρη Χατζημάρκο (1919-1978), τον οποίο μετά κι από ενθάρρυνση του ίδιου του Κουν παντρεύτηκε το 1959 αποκτώντας ένα γιο, τον Ανδρέα Κάρολο, που γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1962. Μετά το θάνατο του συζύγου της το 1978 παραγκωνίστηκε από τα στελέχη του θιάσου και της δίνονταν μόνο μικροί ρόλοι κι έπειτα καθόλου (ο τελευταίος της – μετά από καιρό – ήταν στο μονόπρακτο “Χαιρετισμούς από τη Μπέρθα”). Ωστόσο παρέμεινε πιστή στο Θέατρο Τέχνης και τις αρχές του ως το τέλος, υποστηρίζοντας ότι “κατά βάθος” ο Κάρολος Κουν της είχε ιδιαίτερη αδυναμία, άσχετα εάν δεν της έδινε ρόλους να παίξει. Ερμήνευσε πολλά έργα και στο ραδιόφωνο:

– Τζων Πρίσλεϋ: Ο ανακριτής έρχεται (Το Θέατρο της Τετάρτης, 6 Αυγούστου 1952). Διασκευή Εκάλη Σώκου, σκηνοθεσία Κάρολος Κουν.

– Θόρντον Ουάιλντερ: Η μικρή μας πόλη

– 1954: Τέννεση Ουίλλιαμς. Λεωφορείο ο Πόθος. Σκηνοθεσία Κ. Κουν, μετάφραση Ν. Γκάτσος, ηχογράφηση στο Ζάππειο. Παίζουν: Μελίνα Μερκούρη, Τόνια Καράλη, Κ. Μπάκας, Μπάλας, Μπιρμπίλη, Εκάλη Σώκου. Μουσική Μάνος Χατζιδάκις. Τέλος πήρε μέρος και στο Θέατρο στην Τηλεόραση: – Θόρντον Ουάιλντερ: “Η μικρή μας πόλη” σε μετάφραση Μίνου Βολανάκη. Παρουσιάστηκε στο Θέατρο της Δευτέρας της ΕΡΤ στις 31/1/1978, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Χονδρογιάννη, με τους Νίκο Χατζίσκο, Πίτσα Μπουρνόζου, Ντίνο Αυγουστίδη. Η Εκάλη Σώκου έχει το ρόλο της Myrtle Webb.

Έφυγε σε ηλικία 87 ετών στην Αθήνα.

(*) Στοιχεία από τη Βικιπαίδεια και www.catisart.gr