Θεοδόσιος Αριστ. Υφαντίδης
1908-1986
Δήμαρχος Καρπενησίου
1964 – 1967
1974 -1978
Συνέχεια στο αφιέρωμα της στήλης του ‘‘Ευρυτάνα της εβδομάδας’’ με αφορμή τις απερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, σε δύο από τους σημαντικότερους δημάρχους του Καρπενησίου, τον Δημήτριο Κοτσιμπό και τον Θεοδόσης Υφαντίδης. Ο Θεοδόσιος Υφαντίδης και το όραμά του παραμένει έως σήμερα, πενήντα και πλέον χρόνια μετά, ζωντανό και ενεργό και δυστυχώς σε πολλά πράγματα ‘εγκλωβισμένο’ σε υποσχέσεις…
Δημαρχιακή θητεία (1η): 1964 – 1967
O Θεοδόσιος Υφαντίδης γεννήθηκε στην Τραπεζούντα, σπούδασε υπομηχανικός στο Μικρό Πολυτεχνείο και εγκαταστάθηκε στο Καρπενήσι, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως δικαστικός. Το 1964, νεοεκλεγμένος δήμαρχος, συμμετείχε με ενθουσιασμό στην οργάνωση των Εορτών του Δάσους, αν και ανέλαβε καθήκοντα λίγες μέρες πριν την έναρξή τους. Τις Εορτές του Δάσους εμπνεύστηκε ο τότε νομάρχης, Θεόδωρος Τσαούσης, και έγιναν για πρώτη φορά στο Καρπενήσι και σε όλη την Ελλάδα. Η Δασική έκθεση, η έκθεση φωτογραφίας ευρυτανικού τύπου, η επίσκεψη των κατοίκων στο Εκτροφείο Θηραμάτων Βουτύρου και η επίσκεψη σε δασικές περιοχές με ξενάγηση από υπαλλήλους του Δασαρχείου, έδωσαν το δασικό στίγμα των Εορτών.
Το όραμα του Θεοδοσίου Υφαντίδη ήταν η ανάπτυξη του χειμερινού τουρισμού και του αγροτουρισμού. Με αυτό τον στόχο προχώρησε, το 1966, σε μια δωρεάν μελέτη από γερμανική εταιρεία για κατασκευή τελεφερίκ, από την τοποθεσία όπου είναι σήμερα το ξενοδοχείο «Λεκαντίν» μέχρι το Βελούχι. Η δικτατορία, ωστόσο, ματαίωσε τα σχέδιά του. Σταθερός στους στόχους του, το 1965, στο συνέδριο δήμων και κοινοτήτων, πρότεινε την τουριστική αξιοποίηση των βουνών και των δασών, με παραχώρηση των τελευταίων για εκμετάλλευση στους δασεργάτες.
Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον του Υφαντίδη και για τη σπουδάζουσα άπορη νεολαία. Μαζί με την Τ.Ε.Κ.Α. (Τοπική Επιτροπή Κοινοτικής Ανάπτυξης) στήριξαν ηθικά και οικονομικά την ίδρυση και ομαλή λειτουργία των Μαθητικών Συσσιτίων στου 1ου Δημοτικού Σχολείου.
[…]
Το 1965, ολοκληρώθηκε το φράγμα του Αχελώου «Βασιλεύς Παύλος» νυν «Κρεμαστών». Από τα μέσα του Ιουλίου, η περιοχή άρχισε να κατακλύζεται από τα νερά για τον σχηματισμό της λίμνης. Χωριά και μνημεία χάθηκαν για πάντα, όπως ο Βυζαντινός ναός της Επισκοπής, η μονή Τατάρνας, η μονότοξη γέφυρα Τατάρνας, η πηγή Μαρδάχας, ενώ το ιστορικό γεφύρι του Μανόλη, στην έξοδο του ποταμού Αγραφιώτη, έκτοτε χάνεται μέσα στα νερά της λίμνης κάθε χειμώνα. Στην αρχή, η επικοινωνία μεταξύ Καρπενησίου και Αγρινίου διεξαγόταν με ακάτους και, όταν πια σταθεροποιήθηκε η στάθμη του νερού, αυτές αντικαταστάθηκαν με πορθμεία (ferryboat) που είχε ήδη ναυπηγήσει η Δ.Ε.Η. Η σεισμική δραστηριότητα που ακολούθησε (5 Φεβρουαρίου 1966 – ο μεγάλος σεισμός) την πλήρωση της λίμνης, ξερίζωσε από τις εστίες τους ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού των ευρυτανικών χωριών. Πολλοί από τους σεισμόπληκτους εγκαταστάθηκαν αργότερα στον συνοικισμό Ξηριά του Καρπενησίου.
Έναν χρόνο πριν την πλήρωση της λίμνης, τον Μάιο του 1964, έγινε η θεμελίωση του Νέου Μικρού Χωριού από τον γενικό γραμματέα του Υπουργείου Πρόνοιας κ. Απόστολο Κακλαμάνη, σε σχέδια του τεχνικού γραφείου Δοξιάδη. Ακολούθησε η κλήρωση των οικοπέδων στους δικαιούχους από τον πρόεδρο των πρωτοδικών. Το όμορφο νέο χωριό ήρθε να επουλώσει την πληγή, που ωστόσο είναι πάντα εκεί.
Ο Θεοδόσιος Υφαντίδης, αφού εργάστηκε για τον τόπο του μια τετραετία, απολύθηκε από τη χούντα με υπογραφή Στυλιανού Παττακού, τον Ιούλιο του 1967, γιατί θεωρήθηκε επικίνδυνος για τον δημόσιο βίο της χώρας. Η τελευταία πράξη του Δημοτικού Συμβουλίου υπογράφτηκε στις 21 Ιουλίου 1967. Η αυλαία της Δημοκρατίας έπεσε.
Δημαρχιακές θητείες (2η και 3η): 1974 – 1975, 1975 – 1978
Με τη μεταπολίτευση η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποφάσισε να επαναφέρει τους παλιούς δημάρχους εκτός εκείνων που είχαν συνεργαστεί απροκάλυπτα με τη χούντα. […]
Μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας, έγιναν οι πρώτες μεταπολιτευτικές αυτοδιοικητικές εκλογές με το νέο εκλογικό σύστημα, των δύο γύρων, και με απαραίτητη προϋπόθεση τη συγκέντρωση του 50% των ψήφων, στις 30 Μαρτίου 1975.
Με μεγάλη πλειοψηφία και από τον πρώτο γύρο εκλέχτηκε ο Θεοδόσιος Υφαντίδης με τον συνδυασμό «Αλλαγή/Καρπενήσι – Έργα – Πρόοδος». […] Είχε έρθει πλέον ο καιρός για τον Θεοδόσιο Υφαντίδη να πραγματοποιήσει ένα μέρος από το όραμά του. Έτσι, στα πλαίσια της ανάπτυξης του χειμερινού τουρισμού, ίδρυσε το Χιονοδρομικό Κέντρο στο Βελούχι (1974) στη θέση Διαβολότοπος. Το 1974, ίδρυσε παιδική ορχήστρα και χορωδία και το 1975, έκλεισε τη συμφωνία με τον Χριστόφορο Κατσάμπα για την εγκατάσταση εργοστασίου της Πειραϊκής Πατραϊκής στο Καρπενήσι, έργο που έδωσε μια μεγάλη πνοή στην αγορά εργασίας στην Ευρυτανία. […] Η συμφωνία προέβλεπε το προσλαμβανόμενο εργατικό δυναμικό των 1200 ατόμων (γρήγορα έγινε 1600) να προέρχεται κατά 90% από την Ευρυτανία. […] Η Πειραϊκή Πατραϊκή, αφού από το 1978 και για πολλά χρόνια έδωσε δουλειά σε πολλούς Ευρυτάνες, έκλεισε τελικά ως ασύμφορη λόγω συσσωρευμένων χρεών.
Επί δημαρχίας του Θεοδοσίου Υφαντίδη εγκρίθηκε το σχέδιο πόλεως στον Ξηριά και άρχισε να αναπτύσσεται η νέα συνοικία της πόλης, ως οικισμός των σεισμοπλήκτων αρχικά. Ο αυξημένος αριθμός των μικρών μαθητών οδήγησε γρήγορα στην ίδρυση του 3ου Δημοτικού Σχολείου, το 1976. Σήμερα, ο Προφήτης Ηλίας, όπως μετονομάστηκε ο βόρειος Ξηριάς, είναι μια καταπράσινη και όμορφη συνοικία. Σε τίποτα δε θυμίζει τον παλιό Ξηριά που κατηφόριζε κακοτράχαλος και ανεμοδαρμένος από το Κακόρεμα.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, τελείωσε το Τουριστικό Περίπτερο στο Κεφαλόβρυσο, που είχε αποφασιστεί από τον Δημήτριο Κοτσιμπό, έγινε διάνοιξη του δρόμου προς το καταφύγιο του Βελουχιού και ευπρεπίστηκε η πόλη με την απομάκρυνση των στάβλων και των χοιροστασίων από τις κατοικημένες περιοχές.
[…]
Το 1978, ιδρύθηκε η «Ευρυτανία Α.Ε.» από την Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας και την Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως (Ε.Τ.Β.Α.) με υψηλούς στόχους την προώθηση, εποπτεία και οργάνωση διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων και διαχείριση κοινοτικών προγραμμάτων. […] Θυγατρική της ήταν η Δασική Βιομηχανία Ευρυτανίας (ΔΑ.ΒΙ.Ε 1980) που άνοιξε πολλές θέσεις εργασίας, αλλά κι αυτή εδώ και χρόνια είναι κλειστή.
