Με όλα αυτά που ακούμε να συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, ακούς παντού όλοι να ρωτάνε το ίδιο πράγμα: ‘Σε τι κοινωνία ζούμε;’ Το κείμενο του πιανίστα Νίκου Λαλιώτη, έχει μια συμπυκνωμένη αλήθεια για την απάντηση…‘‘Ζούμε σε μια εποχή μετάβασης σε έναν νέο κόσμο, σε μια νέα ισορροπία και ως γνωστόν οι μεταβατικές εποχές που γεννούν νέες ισορροπίες στις κοινωνίες, εμπεριέχουν τον πόνο και τις ωδίνες μιας πραγματικής γέννας. Το παλιό φεύγει και το νέο παλεύει να γεννηθεί..
Είμαστε λοιπόν μπροστά σε μια εποχή που την χαρακτηρίζει η εκπληκτική τεχνολογική ανάπτυξη, γνωστή ως 4η βιομηχανική επανάσταση, κατά την οποία η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, η νανοτεχνολογία, η αλλαγή της ενέργειας που θα χρησιμοποιεί στο εξής η ανθρωπότητα, η κλιματική αλλαγή, το κύμα μετανάστευσης, η ανάδυση γιγαντιαίων οικονομιών , η ανακατάταξη των γεωπολιτικών ισορροπιών, η σύγκρουση πολιτισμών, η αμφισβήτηση της φιλελεύθερης Δημοκρατίας δημιουργούν ένα πρωτόγνωρο αλλά και εξαιρετικά εύφλεκτο περιβάλλον το οποίο οι κοινωνίες μας φαίνεται ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν.Ο φόβος και η αγωνία για το μέλλον, δημιουργούν αντιδράσεις που εκτείνονται από την απλή ανησυχία έως την ριζοσπαστικοποίηση και την βαρβαρότητα. (…)
Οι άνθρωποι σαν άτομα με την παιδεία τους … συγκροτούν ρεύματα σκέψης και συνείδησης που διαμορφώνουν τον τρόπο που ζουν την συγκεκριμένη στιγμή.Από την ατομική συνείδηση που γίνεται συλλογική συνείδηση, ξεπηδούν και οι ηγεσίες τους και τα συμβαίνοντα στην ζωή τους. Άρα, αν θέλουμε να αλλάξουμε ουσιαστικά προς το καλύτερο τις κοινωνίες μας, δεν έχουμε παρά να επενδύσουμε στην παιδεία εκείνη που θα διαμορφώσει πιο ενσυνείδητους ανθρώπους.Ανθρώπους που θα έχουν πιο δομημένες προσωπικότητες, ανθρώπους που θα τους έχουν δοθεί τα εργαλεία της κριτικής και ελεύθερης σκέψης, ανθρώπους που θα διαπνέονται από ανθρωπιστικά ιδεώδη, ανθρώπους που θα μπορούν να λύνουν τα προβλήματα τους, προσωπικά και κοινωνικά.
Κατά την γνώμη μου, έχουμε στην διάθεσή μας όλη τη γνώση, μια γνώση που ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε σε τέτοια έκταση και σε τέτοια πρόσβαση, ώστε να χτίσουμε μια άλλη καλύτερη κοινωνία. Είναι θέμα μιας πολιτικής επιλογής, αυτή η γνώση να περάσει στην βασική εκπαίδευση που παρέχει η Πολιτεία στους νέους και αυριανούς πολίτες. Είναι η ώρα για την Πολιτεία να πάρει τις αποφάσεις της και να ηγηθεί αυτής της κοινωνικής αλλαγής παρέχοντας στα άτομα την παιδεία εκείνη που θα τα οδηγήσει στην κοινωνική ευτυχία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Κατά την γνώμη μου, αυτή θα είναι η επανάσταση της εποχής μας. Η αφύπνιση των συνειδήσεων μέσα από την παιδεία και όχι πια μέσα από την βία και το αίμα. Χρειάζεται επειγόντως να δημιουργήσουμε μια νέα Αναγέννηση, αλλιώς ο Μεσαίωνας που προβάλει θα μας καταπιεί’’.
