Ιστορικές μνήμες από τον “Ευρυτάνα ιχνηλάτη”
Την Άνοιξη του 1942 η πείνα μαστίζει την απομονωμένη Χρύσω. Οι κάτοικοι θα υποφέρουν, αλλά δεν θα σταματήσουν να αγωνίζονται με αξιοπρέπεια για την επιβίωσή τους. Από τις αρχές του καλοκαιριού και μετά την πρώτη επίσημη εμφάνιση του ΕΛΑΣ στη Δομνίστα Ευρυτανίας, η φήμη και η δράση του αντάρτικου κινήματος εξαπλώνεται ραγδαία στον τόπο μας. Οι πρώτες αντάρτικες ομάδες υπό τους Νάκο Μπελή, Νικηταρά κ.ά. περνούν από το χωριό. Ο κόσμος ξεθαρρεύει, αντρειώνεται, νιώθει ότι δεν είναι μόνος.
Μαζί όμως μεγαλώνει και η ανησυχία των καταχτητών. Τρέμουν, βλέπετε, τον ξεσηκωμό των παραδοσιακά απείθαρχων Ευρυτάνων, απογόνων κλεφτών και επαναστατών. Το Σεπτέμβριο του ‘42 οι Ιταλοί φασίστες εξορμούν πάνοπλοι προς τα χωριά των Αγράφων για να ανακαλύψουν και να κατάσχουν κρυμμένα όπλα και φυσικά να επιδοθούν σε αρπαγές όπως συνήθιζαν. (…)
Όμως στις αρχές του επόμενου μήνα περνά από το χωριό και μία συντεταγμένη φάλαγγα 100 ανταρτών. Τα ένοπλα παιδιά του λαού περιοδεύουν στα χωριά μιλώντας με ενθουσιασμό στους πάντα υπερήφανους και ζυμωμένους με την ιδέα της λευτεριάς Ευρυτάνες, καλώντας τους να ενταχθούν στο επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα. Οι πρώτοι νεαροί Χρυσιώτες ακολουθούν! Στη συνέχεια πολλοί ακόμη χωριανοί θα πυκνώσουν τις τάξεις του θρυλικού ΕΛΑΣ. Σημειωτέον ότι στη Χρύσω υπήρχε, από παλιότερα, και μυστική οργάνωση του ΚΚΕ.
Δάσκαλος, τότε, στο χωριό ήταν ο Βασίλης Πριόβολος, ο οποίος και θα καταταγεί στον ΕΛΑΣ. Είναι ο μετέπειτα ξακουστός «καπετάν-Ερμής»! Από τη Χρύσω κατάγονταν και ο περίφημος «Λευτέρης Χρυσιώτης» ή «Κοκκινογένης» (Σπύρος Τσιλιγιάννης) ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους αντάρτες που ξεκίνησαν με τον Άρη από την καλύβα του Στεφανή στη Σπερχειάδα.
Ο Λευτέρης Χρυσιώτης
Χρυσιώτης ήταν και ο «Ανδρούτσος» (Παναγιώτης Καρανίκας) ένας από τους πιο διαλεχτούς «μαυροσκούφηδες» του Α. Βελουχιώτη. Χρυσιώτες ήταν επίσης και οι: «Καραϊσκάκης» (Κ. Καρανίκας), «Έλατος» (Λάμπρος Μπετχαβάς), «Μαυρομιχάλης» (Δημήτρης Μαρούλης), «Νέστορας» (Κώστας Μαντής), «Θησέας» (Τάκης Σαρρής) κλπ. Πολλοί δοκιμασμένοι αγωνιστές από τη Χρύσω θα πλαισιώσουν αργότερα και το ΔΣΕ στο δεύτερο ξεσηκωμό! Στη Χρύσω είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε και μια παλιά αντάρτισσα τη λεβέντισσα Μαργαρίτα Μαρούλη.
Το Νοέμβριο του 1942 αντάρτικες ομάδες συναντώνται στη Βίνιανη της Ευρυτανίας. Από εκεί θα ξεκινήσουν όλοι μαζί για να καταλήξουν τελικά στο Γοργοπόταμο όπου στις 25-11-1942 θα πραγματοποιηθεί η ανατίναξη της γέφυρας, κορυφαία αντιστασιακή ενέργεια σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη! Οπισθοφυλακή στην Ευρυτανία μένει ο Ερμής με μια επίλεκτη ομάδα ανταρτών.
Μετά το σαμποτάζ στο Γοργοπόταμο, οι φασίστες καταχτητές σκυλιάζουν. Ατιμασμένοι από τις ήττες τους στη Ρέκα, το Γοργοπόταμο και το Κρίκελλο, αποφασίζουν να εξορμήσουν προς την ανταρτομάνα Ευρυτανία με στόχο να χτυπήσουν και να εξολοθρεύσουν τις διαρκώς αναπτυσσόμενες ΕΛΑΣίτικες αντιστασιακές εστίες. Έτσι λοιπόν στις αρχές του Δεκέμβρη του 1942 ξεκινούν δύο πολυπληθείς ιταλικές στρατιές πολλών χιλιάδων αντρών, από Καρπενήσι και Αγρίνιο ταυτόχρονα, με κατεύθυνση τα Άγραφα που ήταν το καταφύγιο των ανταρτών ώστε να πραγματοποιήσουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον τους.
Η μάχη στη Χρύσω – 28 ΕΛΑΣίτες εναντίον χιλιάδων Ιταλών φασιστών!
Ανήμερα του Αγίου Σεραφείμ της Κορώνης, στις 4 του Δεκέμβρη 1942, η φάλαγγα των Ιταλών του Καρπενησίου κινείται μέσω Στενώματος προς τη γέφυρα της Βίνιανης, ενώ η άλλη Ιταλική φάλαγγα που έρχεται από το Αγρίνιο οδεύει προς Φραγκίστα-Κεράσοβο. Ένα τμήμα ανταρτών του Αρχηγείου Ευρυτανίας του ΕΛΑΣ δυναμικότητας περίπου 100 αντρών με επικεφαλής τον Ερμή, βρίσκεται στο χωριό Στένωμα. Ειδοποιούνται, από τις ΕΑΜικές οργανώσεις των χωριών, για τον ερχομό των Ιταλών του Καρπενησίου και κινητοποιούνται αμέσως για την παρακολούθηση της εχθρικής φάλαγγας, με στόχο να την πλήξουν την κατάλληλη στιγμή και στο κατάλληλο σημείο ώστε να ανακόψουν το δρόμο της προς τα αγραφιώτικα χωριά. Οι Ιταλοί φτάνουν στα λιβάδια της Βίνιανης και καταλύουν εκεί, ενώ οι αντάρτες περνώντας τον ποταμό Μέγδοβα στρατοπεδεύουν πάνω από την παλιά Βίνιανη. Ετοιμάζονται πυρετωδώς για να χτυπήσουν, όμως δυστυχώς δεν έχουν σωστή πληροφόρηση για την άλλη ιταλική φάλαγγα εξ Αγρινίου η οποία βρίσκεται ήδη στο Κεράσοβο.
Στις 5 Δεκέμβρη 1942 οι αντάρτες ξεκινούν για να πιάσουν πρώτοι τα στενά της Χρύσως. Όμως οι Ιταλοί του Κεράσοβου προπορεύονται ήδη προς τη Χρύσω έχοντας μαζί τους 3 χωρικούς ως ομήρους (Μιχάλη Τριανταφυλλόπουλο, Βασίλη Γκαρίλα, Σπύρο Μεριγκούνη) και έναν αγροφύλακα (Ανδρέα Δερμάνη) τον οποίο πήραν δια της βίας για να τον χρησιμοποιήσουν ως οδηγό. Οι αντάρτες αντιλαμβάνονται την παρουσία της έτερης εχθρικής φάλαγγας και πραγματοποιώντας ελιγμό κινούνται παραποτάμια ακολουθώντας το Γαβρενίτη ποταμό. Όμως επειδή είναι Δεκέμβρης και τα φύλλα των πλατάνων έχουν πέσει, δεν καλύπτονται επαρκώς και έτσι κάποια στιγμή οι Ιταλοί τους παίρνουν είδηση και από την πλαγιά Νημάτια βάζουν δαιμονισμένα με όλμους και πολυβόλα εναντίον τους, ενώ ταυτόχρονα μεγάλη ιταλική δύναμη προσεγγίζει τη ρεματιά. Με αυτό τον τρόπο κατορθώνουν να κόψουν στη μέση την αντάρτικη δύναμη. Ο καπετάν-Ερμής που προπορεύεται με 28 αντάρτες ξεφεύγει και μέσω του Χρυσιώτη ποταμού προλαβαίνει να μπει πρώτος στα στενά της Σούιλας και να οχυρωθεί εκεί. Οι υπόλοιποι περίπου 70-80 μαχητές, που αποτελούν και τον κύριο κορμό, ελίσσονται διαφορετικά. Τούτοι δεν προλαβαίνουν να μπουν στα στενά και βαλλόμενοι συνεχώς από τα ιταλικά πυρά, αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να ακολουθήσουν ξεχωριστή πορεία από αυτή του Ερμή και έτσι μέσω του Γαβρενίτη ποταμού καταλήγουν στον Άγιο Δημήτριο. Σε όλη αυτή την επιχείρηση οι Ιταλοί προλαβαίνουν να αιχμαλωτίσουν πέντε αντάρτες που προστίθενται στους ομήρους που είχαν ήδη μαζί τους.
Ο καπετάν-Ερμής όμως δεν πτοείται. Έστω και μόνο με… τους 28 συντρόφους που έχει μαζί του (ανάμεσά τους βρίσκονται και κάποιοι Χρυσιώτες) είναι αποφασισμένος να μην αφήσει τους χιλιάδες Ιταλούς να περάσουν!!! Έτσι οι λιγοστοί μα ψυχωμένοι ΕΛΑΣίτες πιάνουν τα στενά στην έξοδο του χωριού. Ταμπουρώνονται στα βράχια και περιμένουν… Μετά από κάποιες ώρες οι Ιταλοί φτάνουν στα Σούιλα. Ανυποψίαστοι για το τι τους περιμένει μπαίνουν στην επικίνδυνη στενωπό. Όπως προαναφέραμε, αυτή ήταν και η μόνη αναγκαστική δίοδος για τους καταχτητές.
Τα στενά της Σούιλας στη Χρύσω
Μπροστά πηγαίνει ο καβαλάρης επικεφαλής αξιωματικός τους και ακολουθούν τα πάνοπλα πεζοπόρα τμήματα. Όταν η εχθρική εμπροσθοφυλακή φτάνει στην Κόκκινη Στράτα, ο καπετάν-Ερμής δίνει το σύνθημα της επίθεσης. Οι Ιταλοί καταχτητές δέχονται ξαφνικό καταιγισμό πυρών. Οι πρώτοι μακελεύονται επιτόπου από τα αντάρτικα βόλια. Αρχικά προσπαθούν να ανταποδώσουν, αλλά ο αιφνιδιασμός είναι απόλυτα επιτυχημένος αφού οι ΕΛΑΣίτες τους χτυπούν ανελέητα από διάφορες κατευθύνσεις. Έντρομοι οι κοκορόφτεροι φασίστες πηδούν από τα βράχια μέσα στη ρεματιά και στα νερά του ποταμού. Άλλοι απ΄ αυτούς, θρασύδειλοι όπως είναι, προσπαθούν να καλυφθούν βάζοντας ασπίδα τους δυστυχείς ομήρους. Οι αντάρτες προσέχουν που χτυπάνε κι έτσι κανείς όμηρος δεν παθαίνει τίποτε, στη διάρκεια της μάχης. Μάλιστα μέσα στο πανδαιμόνιο κατορθώνουν να αποδράσουν ο αγροφύλακας Δερμάρης και ο ένας όμηρος ο Μεριγκούνης. Ένας ξέφρενος πανικός έχει απλωθεί σε ολόκληρη την ιταλική φάλαγγα. Χιλιάδες ιταλοί οπισθοχωρούν κακήν κακώς προς τα πίσω ποδοπατώντας ο ένας τον άλλον!! Η Χρύσω δεν πατιέται από τον εχθρό με μάχη! Οι Ιταλοί βάλλονται συνεχώς, ακόμη και κατά τη διάρκεια της οπισθοχώρησής τους, ώσπου τα λίγα πυρομαχικά των ανταρτών του Ερμή εξαντλούνται. 6 νεκροί και πάνω από 20 τραυματίες Ιταλοί είναι οι εχθρικές απώλειες. Άλλες πληροφορίες (από την εφημερίδα «Μαχόμενη Ευρυτανία» αλλά και από χιλιοτραγουδισμένα αντάρτικα τραγούδια) ανεβάζουν τον αριθμό τους σε 40 ή και 50 και τους τραυματίες σε 100. Το βέβαιο είναι ότι οι Ιταλοί προσπάθησαν να αποσιωπήσουν το πραγματικό μέγεθος της ήττας τους για να αποφύγουν τον απόλυτο εξευτελισμό.
Η εφημερίδα ‘ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ’
Βλέπετε, αρκούσαν μονάχα 28 παλικάρια-μαχητές της λευτεριάς για να τρέψουν σε άτακτη φυγή χιλιάδες Ιταλούς φασίστες!! Μάλιστα μέσα στην τρομάρα τους οι Ιταλοί εγκαταλείπουν στο πεδίο της μάχης και κάποιον από τους νεκρούς τους, έναν λοχαγό. Αυτόν θα τον βρουν ξαπλωμένο σε ένα φορείο την επομένη ημέρα κάποιοι ριψοκίνδυνοι Χρυσιώτες που θα κατέβουν στο σημείο της μάχης για να συλλέξουν οπλισμό και άλλα λάφυρα που είχαν εγκαταλείψει οι έντρομοι Ιταλοί. Άλλοι Ιταλοί θα θαφτούν από τους δικούς τους στα γύρω βουνά (το 1960 ένα Ιταλός παπάς θα έρθει στη Χρύσω εφοδιασμένος με χάρτη και θα πάρει τα οστά δύο ακόμη νεκρών συμπατριωτών του). Από τους ΕΛΑΣίτες δεν υπάρχουν νεκροί στη μάχη, δυστυχώς όμως υπάρχουν συλληφθέντες στα χέρια των Ιταλών. Οι αντάρτες του Ερμή μετά την επιτυχία τους θα ανηφορίσουν προς τον Άγιο Δημήτριο για να συναντηθούν με τους υπόλοιπους που είχαν διαφύγει κατά τη διάρκεια της πρώτης επίθεσης στο Γραβενίτη. Από εκεί θα λάβουν διαταγή να προωθηθούν προς το Καροπλέσι για άλλες πολεμικές επιχειρήσεις.
Ολόκληρο το ιταλικό σύνταγμα που οπισθοχώρησε τρομοκρατημένο, θα κατευθυνθεί προς τα Νημάτια. Οι Ιταλοί θα διανυκτερεύσουν εκεί τρέμοντας από το φόβο τους και μένοντας ξάγρυπνοι όλη τη νύχτα! «Μάτι δεν έκλεισαν» σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αγωγιατών που είχαν μαζί τους!
Την επόμενη μέρα 6 Δεκέμβρη 1942, οι αφηνιασμένοι φασίστες ξεσπούν τη δολοφονική τους μανία επάνω στους ομήρους χωρικούς και τους συλληφθέντες αντάρτες. Στη θέση Λογγά του Σαρρή βασανίζουν απάνθρωπα τους επτά αιχμαλώτους (σ.σ. ο Μεριγκούνης και ο Δερμάρης είχαν προλάβει να δραπετεύσουν). Στη συνέχεια αναγκάζουν τους βασανισμένους να σκάψουν μόνοι τους το λάκκο τους και τους εκτελούν εν ψυχρώ! Οι δολοφονημένοι ήρωες ήταν: Οι δύο όμηροι από το Κεράσοβο, Μιχάλης Τριανταφυλλόπουλος και Βασίλης Γκαρίλας, καθώς και οι 5 συλληφθέντες αντάρτες, Γιώργος Γκούβας, Δημήτρης Χειλάς, Γιώργος Χόντος, Δημήτρης Κακαβάς, και ένας άγνωστος Θεσσαλός μαχητής.
‘Νημάτια’ : Tο μνημείο των επτά εκτελεσθέντων
Οι Ιταλοί θα παραμείνουν για δυο ολόκληρα μερόνυχτα στα Νημάτια. Τρελαμένοι από το φόβο τους περιμένουν να έρθει προς ενίσχυσή τους και η άλλη φάλαγγα από το Καρπενήσι. Μόλις οι θρασύδειλοι φασίστες βεβαιώνονται ότι είναι πάλι σε θέση ισχύος, συγκροτούν τάγματα εφόδου, ρίχνουν όλμους από μακριά και ξεκινούν για τα αντίποινα του μίσους εναντίον της ηρωικής Χρύσως.
(Συνεχίζεται…)
Πηγή: www.eyrytixn.blogspot.com
