«Δέχεται θεραπεία»

365
mati

Το όνομά της Ahoo Daryaei και είναι η φοιτήτρια 20 ετών από την Τεχεράνη, ήταν ένα από τα πρόσωπα των ημερών που έκαναν τον γύρω του διαδικτύου, η οποία σύμφωνα με την δική της πλευρά, αλλά και της οικογένειάς της, δέχτηκε επίθεση από την Ιρανική αστυνομία (και ουσιαστικά από το θεοκρατικό καθεστώς που επικρατεί εκεί), τραβώντας τη μαντήλα της, γιατί δεν τη φορούσε σωστά και στη συνέχεια την χτύπησαν. Η ίδια λοιπόν ως ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτό που υπέστη έβγαλε τα ρούχα της μέσα στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Αζάντ στην Τεχεράνη και άρχισε να περπατά γυμνή ημίγυμνη. Στόχος της ήταν να καταδείξει την αντίθεσή της στο πως επιβάλλονται στις γυναίκες αυτές οι συνθήκες διαβίωσης βάσει του αυστηρού ισλαμικό κώδικα ενδυμασίας στη χώρα που επιβάλλει το χιτζάμπ.

Το περιστατικό καταγράφηκε σε βίντεο που έγινε viral στο διαδίκτυο, ενώ στο τέλος του φαίνονται αρκετοί άνδρες της αστυνομίας ηθών να τη χτυπούν άγρια, να τη συλλαμβάνουν και να την βάζουν σε ένα αυτοκίνητο. Για τη νεαρή γυναίκα κανείς δεν γνωρίζει μέχρι σήμερα που ακριβώς βρίσκεται, μιας και σύμφωνα με το Ιρανικό καθεστώς πρόκειται για γυναίκα η οποία αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Παρότι όλοι οι δικοι της άνθρωποι το αρνούνται και ισχυρίζονται ότι ήθελα απλά να καταδείξει την εναντίωσή της στο καθεστώς. Γνωρίζουν ότι την έχουν βάλει σε ψυχιατρείο χωρίς να το ξέρουν πιο θα είναι το μέλλον της. Μετά τη σύλληψη η κυβέρνηση του Ιράν δήλωσε ότι η φοιτήτρια «δέχεται θεραπεία», χωρίς να ξεκαθαριστεί τι είδους θεραπεία θα λάβει. «Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να μιλήσουμε για την επιστροφή αυτής της φοιτήτριας στο πανεπιστήμιο. Σύμφωνα με ένα βίντεο που δημοσίευσε ο σύζυγός της, χρειάζεται θεραπεία και αυτή πρέπει να ολοκληρωθεί πριν γίνουν τα επόμενα βήματα», συμπλήρωσε τέλος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Ιράν.

Η Ahoo Daryaei έχει αναδειχθεί τα τελευταία 24ωρα ως μία από τις πιο εμβληματικές φωνές των Ιρανών γυναικών και της κοινωνίας εν γένει, που επιδιώκει τη διεκδίκηση δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ένα ξεγύμνωμα που είναι επανάσταση, όπως επανάσταση ήταν και η πρώτη φορά που ψήφησαν, χλευάζοντάς τες, στην δημοκρατική και προοδευτική Δύση, οι γυναίκες. Ζούμε στους καιρούς που πολλές τέτοιες επαναστάσεις θα συμβούν. Που μπορεί στην αρχή να φαίνονται ακραίες, εκκεντρικές, να έχουν υπερβολές, ότι απειλούν ήθη και έθιμα, απειλούν τις δομές της κοινωνίας. Αλλά σε καμία υγιή κοινωνία δεν υπάρχει η ανάγκη για επανάσταση και αλλαγή. Το παλιό πάντα αντιστέκεται, το καινούριο πάντα θα πάρει την θέση του και θα γίνει με τον καιρό το παλιό. Είναι οι κοινωνίες μας και ο κόσμος μας ολόκληρος που «δέχεται θεραπεία», και οι σύγχρονες αυτές μικρές επαναστάσεις θα γίνουν το γιατρικό τους.