Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, το Επιμελητήριο Ευρυτανίας προχώρησε σε μια ανάρτηση-δήλωση προθέσεων, τονίζοντας τη σημασία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων για την τοπική και εθνική οικονομία:
Επιμελητήριο Ευρυτανίας
27 Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.
Η σημερινή ημέρα αποτελεί υπενθύμιση της καθοριστικής συμβολής των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και την ενίσχυση της απασχόλησης.
Οι ΜΜΕ αντιπροσωπεύουν το 90% των επιχειρήσεων παγκοσμίως.
Δημιουργούν περισσότερες από τις μισές θέσεις εργασίας σε διεθνές επίπεδο.
Αποτελούν βασικό πυλώνα καινοτομίας και τοπικής ανάπτυξης.
Στην Ελλάδα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραγωγική βάση της χώρας και συνιστούν θεμέλιο λίθο της οικονομίας.
Σήμερα, τιμούμε τους ανθρώπους που με συνέπεια, ευελιξία και δημιουργικότητα στηρίζουν την επιχειρηματικότητα, διατηρούν θέσεις εργασίας και συμβάλλουν στην πρόοδο.
Ας στηρίξουμε ενεργά τις τοπικές μας επιχειρήσεις.
Με κάθε μας επιλογή, συμβάλλουμε στη διατήρηση θέσεων εργασίας, στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και στη βιώσιμη ανάπτυξη των κοινοτήτων μας.
Ωραία και σωστά όλα αυτά. Το ερώτημα όμως είναι απλό: Πέρα από τα λόγια, τι ακριβώς κάνει το Επιμελητήριο για τις τοπικές επιχειρήσεις της Ευρυτανίας, και δη για εκείνες που παλεύουν για επιβίωση μέσα σε ασφυκτικό φορολογικό, γραφειοκρατικό και αναπτυξιακό κενό;
Καλή η ρητορική, αλλά η πραγματικότητα είναι πεισματάρικα δύσκολη
Το Επιμελητήριο θυμάται την ύπαρξη των ΜΜΕ κάθε 27 Ιουνίου – αλλά τι γίνεται τις υπόλοιπες 364 μέρες; Πόσες φορές στάθηκε πραγματικά δίπλα στους επαγγελματίες της Καρπενησιώτικης και Ευρυτανικής αγοράς που είδαν τις επιχειρήσεις τους να αδειάζουν από κόσμο, τα λειτουργικά έξοδα να διογκώνονται και τις δημόσιες υπηρεσίες να κλείνουν ή να υπολειτουργούν;
Η αγορά της Ευρυτανίας πνίγεται από την εποχικότητα, το υψηλό ενεργειακό κόστος, την έλλειψη προσωπικού και τις δυσκολίες μεταφοράς. Οι περισσότεροι επαγγελματίες αγωνίζονται χωρίς τεχνική υποστήριξη, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς πραγματικά χρηματοδοτικά εργαλεία. Πόσα από αυτά έχει αντιμετωπίσει ουσιαστικά το Επιμελητήριο και με ποια αποτελέσματα;
Τι κάνει το Επιμελητήριο για τις επιχειρήσεις που είναι σχεδόν μόνιμα κλειστές ακόμη και σε γιορτές που δεν θα έπρεπε, με τους επισκέπτες να βρίσκουν μόνιμα μια πόλη με κλειστά καταστήματα;
Η καινοτομία που έμεινε στα χαρτιά
Στην ανάρτηση γίνεται λόγος για «καινοτομία» και «ανάπτυξη». Ωστόσο, η εικόνα δείχνει το αντίθετο: ελάχιστα τοπικά σχήματα έχουν μπει σε προγράμματα ψηφιακού μετασχηματισμού, η αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων είναι ισχνή, ενώ τα περισσότερα μαγαζιά παραμένουν παγιδευμένα σε ξεπερασμένα επιχειρηματικά μοντέλα.
Τι έκανε το Επιμελητήριο για την εκπαίδευση των επαγγελματιών; Πού είναι οι δωρεάν συμβουλευτικές υπηρεσίες; Πού είναι οι στοχευμένες καμπάνιες για την ενίσχυση της τοπικής κατανάλωσης πέρα από γενικόλογα «στηρίξτε την αγορά»;
Η φωνή των επιχειρηματιών ζητά ακρόαση
Δεν είναι λίγες οι φωνές επαγγελματιών που νιώθουν εγκαταλελειμμένοι. Ζητούν:
- Διαφάνεια και απολογισμό δράσεων.
- Συνεργασία με την αυτοδιοίκηση για φοροελαφρύνσεις και τοπικά κίνητρα.
- Πραγματική επιμόρφωση και όχι απλές ημερίδες για τις φωτογραφίες.
- Σχέδιο για τον χειμερινό τουρισμό και τις εναλλακτικές μορφές επισκεψιμότητας.
Η στήριξη δεν είναι απλώς ευχή – είναι καθήκον
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το Επιμελητήριο έχει θεσμικό ρόλο. Αλλά αυτός ο ρόλος δεν εξαντλείται σε επετειακές δηλώσεις. Αντίθετα, απαιτεί πρωτοβουλίες, παρουσία, σχέδιο, και κυρίως: συμμετοχή στα πραγματικά προβλήματα της αγοράς.
Ας είναι η 27η Ιουνίου όχι μια μέρα επανάληψης γνωστών αληθειών, αλλά αφετηρία για ουσιαστική αλλαγή στάσης. Οι μικρομεσαίοι της Ευρυτανίας έχουν ανάγκη όχι από λόγια, αλλά από στήριξη με πράξεις.
