Γεννήθηκε ο πρώτος άγριος βίσωνας στην οροσειρά από τον… Μεσαίωνα
Ήταν κάποτε οι άρχοντες του δάσους, το βασικό θήραμα για το κυνήγι των βασιλιάδων. Τώρα, οι βίσωνες επιστέφουν και πάλι στην οροσειρά της Ροδόπης στη νότια Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Telegraph, οι οικολόγοι των χωρών γύρω από την οροσειρά της γιορτάζουν τη γέννηση του πρώτου βίσωνα στην άγρια φύση μετά από οκτώ αιώνες.
Ειδικότερα μία μικρή αγέλη επτά βισώνων απελευθερώθηκε σε ένα φυσικό καταφύγιο στα βουνά της Οροσειράς της Ροδόπης στη Βουλγαρία αυτό το καλοκαίρι, με μια θηλυκιά από αυτή την αγέλη να φέρνει στον κόσμο ένα μικρό βίσωνα.
«Είναι ο πρώτος άγριος βίσωνας που γεννήθηκε νότια του Δούναβη από τον Μεσαίωνα», δήλωσε ο Χρίστο Χρίστοφ, μέλος της ομάδας που σχεδίασε την επανεισαγωγή των βισώνων, είπε στη The Telegraph και πρόσθεσε:
«Δεν είμαστε σίγουροι πότε γεννήθηκε ο βίσωνας γιατί η γέννα έγινε σε ένα από τα πιο άγρια σημεία του δάσους, σε μια κοιλάδα πολύ δύσκολη. Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός για εμάς. Είμαστε περήφανοι που μετά από οκτώ αιώνες ή και περισσότερο, ο πρώτος άγριος βίσωνας έχει γεννηθεί στη φύση στη Βουλγαρία».
Ο μικρός βίσωνας έφερε την ελπίδα
Οι θηραματολόγοι έχουν ονομάσει τον μικρό βίσωνα Nadezhda, που σημαίνει «ελπίδα» στα βουλγαρικά.
Το ζώο είναι «σύμβολο ελπίδας για μια άγρια και μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στην οροσειρά της Ροδόπης», δήλωσε ο κ.Χρίστοφ.
Το σχέδιο επιστροφής του βίσωνα έχει εκπονηθεί από μια οργάνωση που ονομάζεται Rewilding Europe, η οποία επανεισάγει ζώα όπως αγριογούρουνα και άγρια άλογα σε περιοχές άγριας φύσης σε ολόκληρη την ήπειρο.
Ο βίσωνας έχει επίσης επανεισαχθεί στα Καρπάθια Όρη της γειτονικής Ρουμανίας σε μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια και υπάρχουν και αγέλες στις Κάτω Χώρες και τη Γερμανία. Συνολικά, υπάρχουν σήμερα περίπου 3.500 βίσωνες που ζουν σε άγρια ή ημι-άγρια περιβάλλοντα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Τα χαρακτηριστικά των ευρωπαϊκών βισώνων
Οι ευρωπαϊκοί βίσωνες, οι οποίοι ανέρχονται σε ύψος 180εκ. και μπορούν να ζυγίσουν μέχρι 900 κιλά εξαφανίσθηκαν από τις αρχές του 20ού αιώνα. Μερικοί επέζησαν στην αιχμαλωσία και τελικά επανεισήχθησαν στο δάσος Bialowieza της Πολωνίας και της Λευκορωσίας, το οποίο φιλοξενεί τώρα το μεγαλύτερο κοπάδι στον κόσμο. Σε σύγκριση με τον διατλαντικό ξάδερφό του, τον αμερικάνικο βούβαλο, ο ευρωπαϊκός βίσωνας είναι μακρύτερος και προτιμά να ζει σε δασικές εκτάσεις, παρά σε ανοικτές πεδιάδες.
