Στα 1979, στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας, υπηρέτησα στο ιστορικό χωριό Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας Φωκίδας. Τύχη καλή και μεγάλη μου τιμή που γνώρισα τους υπερήλικες γονείς και τον αδελφό του Δημήτρη (όλοι αείμνηστοι σήμερα) του θρυλικού Καλλία (Χαράλαμπος Μώκος). Οι ζωντανές διηγήσεις για την δράση και τον τραγικό χαμό του γενναίου παλικαριού, αντάρτη του ΕΛΑΣ, με συγκλόνιζαν και μου έχουν μείνει άσβεστες στη μνήμη ! Ο Καλλίας (έτσι τον ονόμασαν οι συναγωνιστές του απ’ την αγγελική του μορφή) ήταν μόνιμος Ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού, πολεμιστής στο Αλβανικό μέτωπο. Με την κατάρρευση του Μετώπου, μπήκε στην Αντίσταση και πολέμησε σαν Ελασίτης αξιωματικός και Διοικητής του 1ου Λόχου του 5ου Ανεξάρτητου Τάγματος Παρνασσίδας, από τις τάξεις του ΕΛΑΣ, για την απελευθέρωση της πατρίδας και την εκδίωξη των κατακτητών, προσφέροντας στο τέλος και τη ζωή του. Ο νεαρός Ανθυπολοχαγός ήταν αντίθετος σε κάθε αδελφοκτόνο πόλεμο και είχε ξεκάθαρη αντίληψη του χρέους του προς την πατρίδα.
Στις 5 Γενάρη 1944, μέσα στο βαρύ χειμώνα, ο λόχος του Ανθυπολοχαγού Χαράλαμπου Μώκου, με καπετάνιο τον Υπολοχαγό Τζιβάρα, πήρε εντολή να χτυπήσει τους Γερμανούς και τους γερμανοντυμένους Έλληνες προδότες στην θέση Αγία Τριάδα Καλοσκοπής Παρνασσίδας. Γράφει ο Δημήτρης Μώκος, ο αδελφός του Καλλία, στο βιβλίο του «Ο Καλλίας»,2009, (σελ.80) για την φονική μάχη: «…Οι Γερμανοί την προηγούμενη μέρα, απέσυραν τη φρουρά, που είχαν στην Αγία Τριάδα, και τη νύχτα στις 11 η ώρα, έστειλαν άλλους στις ίδιες θέσεις με άσπρες χλαίνες. Έριξε πολύ χιόνι και σκέπασε κάθε ίχνος. Ήταν στην ουσία η εμπροσθοφυλακή των Γερμανών, σε τρία φυλάκια, για την ασφαλή αναχώρηση των Γερμανών από την Καλοσκοπή και λειτούργησε ως ενέδρα. Ήσαν κρυμμένοι μέσα στα ντούσκα και τα κέδρα σε τρία σημεία, με μυδράλια. Σχημάτιζαν ένα «τρίγωνο θανάτου». Την εμπροσθοφυλακή της αντάρτικης φάλαγγας οι Γερμανοί την άφησαν και πέρασε. Οι τρεις της αριστερής πλαγιοφυλακής δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους, γιατί έπεσαν στη ρεματιά. Οι δυο τραυματίστηκαν και πέθαναν μέσα στα χιόνια… Η πλαγιοφυλακή από δεξιά, όπου ήταν προς το χωριό, κάπου κάτω από τα έλατα βρήκε ντορό, καρυδότσουφλα και φλούδια από μήλα και ενημέρωσαν τον Καλλία. –«Καθήστε εκεί που είστε έρχομαι», τους διέταξε ο Καλλίας. Η εμπροσθοφυλακή είχε περάσει μέσα από τους Γερμανούς με τις άσπρες χλαίνες (μπέρτες) και δεν τους αντιλήφθηκαν. Μόλις άκουσαν όμως το «έρχομαι» του Καλλία, χτύπησαν ομαδικά τα γερμανικά μυδράλια… έπεσαν στο τρίγωνο του θανάτου που τους είχαν στήσει…» Τραγικός ο απολογισμός με τον Καλλία νεκρό και άλλοι 33 αντάρτες… Τρεις μόνο γλύτωσαν ! Μεγάλη η θυσία των ηρώων. Αθάνατοι! Στην πλατεία του Μαυρολιθαριού στήθηκε ανδριάντας του ηρωικού Καλλία, και κάθε χρόνο καθιερώθηκαν εκδηλώσεις μνήμης στον τόπο της θυσίας.
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
