Σύμφωνα με το πόρισμα της Βουλής την περασμένη εβδομάδα και στην συζήτηση στην ολομέλειά της, το ποσό των γερμανικών αποζημιώσεων-επανορθώσεων στη χώρα μας από τα δεινά του Β’ Παγκόσμιου πολέμου ανέρχεται περίπου σε 300 δισ. ευρώ, το οποίο είναι και διεκδικήσιμο. Κατά την ιστορική συνεδρίαση της Βουλής για το όλο θέμα, υπήρξε συναίνεση από τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου (πλην ΚΚΕ που διαφοροποιήθηκε), παρά τις όποιες μικροκομματικές σκοπιμότητες που επιχειρήθηκαν εκατέρωθεν. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να μην λείψουν και τα επεισόδια από την Χρυσή Αυγή για μια τέτοια συζήτηση, βουλευτές της οποίας προκαλούσαν θρασύτατα με τις φασιστικές και μισαλλόδοξες εμφυλιοπολεμικές κορώνες τους. Άσχετα με όλα αυτά μετά την γενόμενη ψηφοφορία θα σταλεί από την κυβέρνηση ρηματική διακοίνωση στην κυβέρνηση της Γερμανίας, με την οποία θα επαναλαμβάνει τις απαράγραπτες αξιώσεις που προκύπτουν από τη ναζιστική εισβολή και κατοχή καθώς και από τα εγκλήματα πολέμου της ναζιστικής Γερμανικής κατοχής. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο εκτός από την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάχης, το ελληνικό δημόσιο να προχωρήσει σε αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης του Αρείου Πάγου για την γερμανική περιουσία στην Ελλάδα. Είναι γνωστό βέβαια, πως το Βερολίνο και όσοι βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής του, απορρίπτουν τις ελληνικές διεκδικήσεις, υποστηρίζοντας πως το θέμα έληξε με τις συμφωνίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και δεν μπορεί ν’ ανοίξει ξανά. Δεν λείπουν βέβαια και οι φωνές κομμάτων της Αριστεράς, όπως του γερμανικού Die Linke, που υποστηρίζουν την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου κατά την Κατοχή, για νομικούς, οικονομικούς και ηθικούς λόγους σύμφωνα με την Deutche Welle. Ο γνωστός Γερμανός καθηγητής ιστορίας, κ. Α.Ριντάλ, έχει δηλώσει στο Spiegel, πως “αν οι Έλληνες ήταν πιο διεκδικητικοί, θα μας έπαιρναν και τα εσώβρακα..!”.
Για την ενημέρωση του αναγνώστη και του απλού πολίτη, το θέμα των εκκρεμοτήτων της Γερμανίας απέναντί μας είναι τρισδιάστατο κι όχι απλό όπως ακούγεται. Στις τρεις ενότητες συμπεριλαμβάνεται το κατοχικό δάνειο, οι επανορθώσεις υπέρ του ελληνικού δημοσίου για καταστροφές υποδομών και οι αποζημιώσεις υπέρ των θυμάτων, που αφορούν αγωγές συγγενών κυρίως από τα πολλά ανά την χώρα ολοκαυτώματα. Η Ελλάδα είναι από τις λίγες αναξιοπαθούσες χώρες, που δεν έλαβαν ποτέ αποζημιώσεις από τις θηριωδίες των κατακτητών του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Τι έχουν κάνει βέβαια οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις για το όλο θέμα με τα μηδενικά αποτελέσματα είναι λίγο πολύ γνωστά. Οψόμεθα όμως ποια θα είναι η τελική κατάληξη της χρόνιας εκκρεμότητας και από την τωρινή κυβέρνηση, που και η ίδια ξεκίνησε τουλάχιστον στην αρχή με κάποια ορμή και αισιοδοξία για την απαίτηση. Μια απαίτηση για εθνική δικαίωση και δικαίωση των θυμάτων με τους απογόνους τους, που συνεχίζουν να περιμένουν..!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.- Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
