Ο Νέλσον Μαντέλα (1918-2013), ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Ο άνθρωπος που αγωνίστηκε κατά του απαρτχάιντ (διαχωρισμός με βάση το χρώμα και την φυλετική καταγωγή, γέννημα της αποικιοκρατίας) και γενικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γι’ αυτή την αγωνιστικότητά του υπέστη διώξεις, βασανιστήρια και έμεινε για 27 χρόνια στη φυλακή, για να γίνει τελικά το σύμβολο του αντιρατσιστικού αγώνα, το σύμβολο του ανθρώπου που αγωνίζεται παραμένοντας πιστός στις αρχές του. Ο Νέλσον Μαντέλα σφράγισε την ιστορία όχι μόνο της Νότιας Αφρικής αλλά και ολόκληρου του πλανήτη. Ανέτρεψε το μισητό και αδιανόητο καθεστώς του απαρτχάιντ, που στοίχισε  τη ζωή εκατομμυρίων λευκών και μαύρων. Πολέμησε το τέρας του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας, το φάντασμα των οποίων ξύπνησε τις τελευταίες μέρες με την δολοφονία του George Floyd στη Μινεσότα των ΗΠΑ. Μια δολοφονία που έγινε από την βιαιότερη αστυνομία στον κόσμο, με την συγκυρία του ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ είναι από τους πλέον αλλοπρόσαλλους ηγέτες με έντονο το αντιμεταναστευτικό μένος και ενδεχομένως θιασώτης των φυλετικών διακρίσεων. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η συμπεριφορά του.

Ευγενέστατος, ανθρώπινος, ο Νέλσον Μαντέλα, συμπονετικός, με χιούμορ, ενέπνεε τον σεβασμό και την αγάπη όχι μόνο στους φίλους, αλλά στους εχθρούς και τους δεσμώτες του. Γι΄αυτή την ανθρωπιά του μεγάλου ηγέτη και μόνο θ’ αφιερώσουμε  το παρόν άρθρο παραθέτοντας λίγες γραμμές από το βιβλίο του βιογράφου του John Carlin, “Nέλσον Μαντέλα, το πορτρέτο ενός αγωνιστή”:

 “…Ο Βέγουερντ, ήταν πρωθυπουργός της Νότιας Αφρικής (1958-1966), που επί πρωθυπουργίας του ο Μαντέλα αποφάσισε να πάρει τα όπλα και φυλακίστηκε. Με τον θάνατο του Βέργουερντ ο Μαντέλα διάλεξε να συλλυπηθεί την χήρα του, την οποία μάλιστα αργότερα κάλεσε σε γεύμα μαζί με όλες της επιζήσασες χήρες των άλλων προέδρων ή πρωθυπουργών του απαρτχάιντ στο σπίτι του στην Πρετόρια, όπου είχαν ζήσει κάποτε και οι ίδιες. Το ίδιο εντυπωσιακή ήταν και η πρόσκληση σε γεύμα που απηύθυνε στον Πέρσι Γιουτάρ, τον δικηγόρο που πάλεψε με όλα τα μέσα, όχι μόνο να καταδικάσει το Μαντέλα, αλλά και να πείσει τον δικαστή να του επιβάλει την ποινή του θανάτου. Ο Μαντέλα όχι μόνο προνόησε ώστε να ετοιμάσουν  ένα ωραίο γεύμα για τον Γιουτάρ, που ήταν Εβραίος, αλλά απολογήθηκε και για λογαριασμό του δικηγόρου, παραθέτοντας σε μια δημόσια δήλωσή του ότι έκανε απλώς την δουλειά του στο πλαίσιο της αρμοδιότητας που του έδινε η ιδιότητα του δημόσιου κατήγορου…”.  Αυτός ήταν πραγματικός ηγέτης !

  Κώστας Μπουμπουρής

Αστυν. Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας

  (k.boubouris@yahoo.gr)