Εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου έχει κατακλειστεί το διαδίκτυο και οι τοπικές εφημερίδες από δηλώσεις και φωτογραφίες των ‘’φερέλπιδων’’ υποψηφίων. Τα βιογραφικά τους φιγουράρουν με ολόκληρα κατεβατά για τη κοινωνική τους προσφορά την επαγγελματική τους σταδιοδρομία και με πολλά ανούσια φτιασιδώματα.
Μεγάλη εντύπωση μου κάνουν οι δυο παρακάτω αναρτήσεις πολλών υποψηφίων, για τις οποίες θα εκφράσω προσωπικές απόψεις κι ενστάσεις:
α) Μαζί με τις άλλες ιδιότητες βλέπω συνεχώς ‘’σύζυγος- μητέρα’’. Και
β)’’Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός’’.
Πρώτον, είναι τύχη και τιμή βέβαια και μεγάλη υπόθεση για μια γυναίκα να έχει τόσους κοινωνικούς ρόλους. Και ο ρόλος της μητέρας και της συζύγου είναι ιδιαίτερα σημαντικός, όταν μάλιστα συνδυάζεται και με απαιτητικό επαγγελματικό ρόλο αυτό δείχνει πολλά θετικά στοιχεία.
Αλλά εξίσου ικανές είναι και οι γυναίκες που δεν έτυχε ή δεν θέλησαν να γίνουν σύζυγοι και μητέρες ! Είναι μειονέκτημα δηλαδή μια γυναίκα να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό κοινωνικό-οικογενειακό ρόλο; Επίσης στη σύγχρονη κοινωνία εξίσου σημαντικός είναι ο ρόλος του συζύγου-πατέρα. Θα πρέπει να γράφουν δηλαδή και οι άντρες υποψήφιοι δίπλα σε όλα τα άλλα ‘’σύζυγος- πατέρας- παππούς’’ ή ό,τι άλλο έχει σχέση με το θεσμό της οικογένειας; Γιατί πρέπει να αποτελέσει αυτή η σημαντική ιδιότητα κριτήριο επιλογής ενός ή μιας υποψηφίου-υποψήφιας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές; Και αν κάποιος ή κάποια είναι ανεπαρκής μητέρα ή ανεπαρκής πατέρας;
Αυτό το ότι δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός; Και γιατί αυτό είναι μειονέκτημα, είναι καλύτερα να είναι κάποιος ερασιτέχνης;
Από τη στιγμή που αποφασίζει κάποιος να διεκδικήσει ένα δημόσιο αξίωμα θα πρέπει να αφιερώνει χρόνο και κόπο και να λειτουργεί επαγγελματικά. Γι’ αυτό κι ο νομοθέτης έχει προβλέψει την απαλλαγή από άλλες ενασχολήσεις και σε πολλές περιπτώσεις την αντιμισθία, ώστε να μπορεί κάποιος να εστιάσει στα καθήκοντά του. Είναι εντελώς υποκριτικό να δηλώνει κάποιος τον ερασιτεχνισμό του! Καλύτερα να κάτσει στο σπίτι του. Η πολιτική δεν είναι χόμπι. Έχει ευθύνες και απαιτεί επαγγελματισμό και σοβαρότητα. Ο υποψήφιος πρέπει να έχει ενσυνείδητη αυτογνωσία σε περίπτωση εκλογής του, τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει σε αυτό το επίπεδο.
Έπειτα είναι και οι ουρανοκατέβατοι υποψήφιοι. Μόνιμοι κάτοικοι στην Αθήνα, Πάτρα, Λαμία και αλλού, όπου και η επαγγελματική τους ενασχόληση, θέτουν υποψηφιότητα για ‘’τοπικοί κοινοτάρχες’’ στο Αγραφοχώρι καταγωγής τους. Με ποιο σκεπτικό άραγε; Αυτοί μόνο γνωρίζουν!
Όσο για τις δηλώσεις τους στις τοπικές εφημερίδες με λέξεις – κλειδιά για τον τόπο, την ανανέωση, το όραμά τους, την προοπτική και την ανάπτυξη! Όπως ακριβώς τα έγραφε ο Σουρής στην εφημερίδα ‘’Ρωμιός’’ παραμονές των Δημοτικών εκλογών 1887.
«…Τι σύμβουλοι Δημοτικοί! Εγέμισαν οι δρόμοι,
Και ποιος το ξέρει τάχατες πόσοι θα βγουν ακόμη.
Εμπρός σου όλοι έρχονται με μάτια δακρυσμένα,
γράψε για με, παρακαλώ, μα γράψε και για μένα,
και δώσ’ του πια τρεχάματα και τόσες διαχύσεις…»
Προσωπικά, καλή επιτυχία σε όλους είτε συμφωνούν, είτε όχι με τα γραφούμενά μου!
