Όνομα: Νίκος Λιάπης
Ιδιότητα: Ιδιωτικός Υπάλληλος
Τόπος καταγωγής: Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας
Τόπος διαμονής: Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας
Ο Νίκος Λιάπης είναι γνωστός στον τόπο μας εξαιτίας της πολυετούς εργασίας του στον χώρο της εστίασης. Τα τελευταία χρόνια η συστηματική ενασχόλησή του με τους αγώνες αντοχής, και κυρίως τις ορεινές διαδρομές που επιλέγει, μας τον συστήνουν και με αυτή την ιδιότητα. Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του για την ομορφιά του συγκεκριμένου αθλήματος, με αφορμή τη συμμετοχή του στο Olympus Mythical Trail διάρκειας 30 ωρών.
ΕΠ. Πριν λίγες μέρες καταφέρατε ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα με τη συμμετοχή σας στο Olympus Mythical Trail: Τρέξατε 108 χιλιόμετρα σε 30 ώρες. Ποιες εντυπώσεις αποκομίσατε από την όλη εμπειρία και πώς καταφέρατε να διανύσετε μια τέτοια απόσταση;
ΝΛ. Στο άκουσμα του Olympus Mythical Trail πολλοί είναι αυτοί που ”τρομάζουν”, άλλοι στέκονται με δέος και πολλοί αυτοί που δε θα το επιχειρήσουν ποτέ. Η αλήθεια είναι πως από τη στιγμή που ξεκίνησα τις προπονήσεις, σκοπός μου ήταν να κατακτώ όλο και περισσότερα χιλιόμετρα. Η επιμονή μου αυτή, σε συνδυασμό με τη σκληρή και μοναχική προπόνηση, αποτελέσαν τα συστατικά του επιτυχούς τερματισμού. Σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία, οι αγώνες αυτοί υπεραντοχής ξεφεύγουν από τις κοινές δρομικές εμπειρίες αγγίζοντας τα όρια αγώνων περιπέτειας. Οι εναλλαγές των συναισθημάτων, του καιρού, του τερέν, καθώς και η κόπωση, γεμίζουν τους αθλητές ανασφάλεια και τους οδηγούν στο να παραιτηθούν από τον αγώνα.
ΕΠ. Είχε κάτι το διαφορετικό ο Όλυμπος, ως ορεινή διαδρομή, απ’ ό,τι έχετε συνηθίσει έως τώρα;
ΝΛ. Είναι η 4η φορά που παίρνω μέρος σε αγώνες που πραγματοποιούνται στο βουνό των θεών, σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις. Παρ’ όλα αυτά, το ανάπτυγμα του Mythical, λόγω της απόστασής του, εξελίσσεται σε μονοπάτια δυσπρόσιτα και λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό. Μυθικό θα τον χαρακτήριζα αυτόν τον αγώνα δεδομένης της ιστορίας του συγκεκριμένου βουνού, το οποίο θεωρούνταν απροσπέλαστο για τους ανθρώπους και κατοικία των 12 θεών.
ΕΠ. Ο αθλητισμός υπήρξε πάντοτε κομμάτι της καθημερινότητάς σας; Πως έγινε η αρχή για να ασχοληθείτε με το τρέξιμο;
ΝΛ. Από μικρή ηλικία, ο αθλητισμός αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου, καθώς έπαιζα ποδόσφαιρο σε τοπική ομάδα ενώ παράλληλα αθλούμουν συστηματικά. Το ορεινό τρέξιμο μπήκε στη ζωή μου αργότερα, στα 34 μου χρόνια, ως κάτι το πρωτόγνωρο. Οι λόγοι που οδηγούν κάθε έναν από εμάς στην άθληση είναι διαφορετικοί, για εμένα το ορεινό τρέξιμο ήταν μια σταθερή και συνεχής πηγή ευεξίας και ευχαρίστησης. Η ενασχόληση με την άθληση προσφέρει βελτίωση της προσωπικής μου υγείας, διασκέδαση και αύξηση της αυτοεκτίμησης. Επιπρόσθετα, στα εξωτερικά κίνητρα συγκαταλέγονται η παρέα με τους φίλους, η προτροπή των γύρω μου για άσκηση και η αποδοχή της φυσικής δραστηριότητας.
ΕΠ. Το τρέξιμο είναι ένα μοναχικό άθλημα, πόσο μάλλον όταν διαρκεί 30 ώρες. Πώς λειτουργούν αυτές οι “περίοδοι” μοναχικότητας μέσα σας; Είναι στιγμές ενδοσκόπησης και antistress;
ΝΛ. Η αλήθεια είναι πως οι αγώνες υπεραντοχής είναι μοναχικοί και δύσκολοι, αλλά σου προσφέρουν τη δυνατότητα να σκεφτείς και κάνεις ψυχοθεραπεία. Φυσικά και αποτελούν στιγμές ενδοσκόπησης, καθώς σου προσφέρουν ηρεμία, αισιοδοξία και μια απίστευτη αυτοπεποίθηση και θέληση να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Δεν είναι τυχαίο πως το τρέξιμο είναι το καλύτερο φάρμακο για κάθε ασθένεια, ψυχική και σωματική, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από τον καθιστικό τρόπο ζωής. Με το τρέξιμο παράγονται antistress ορμόνες στον εγκέφαλο, κάτι το οποίο εκτός από τα ευεργετικά οφέλη οδηγεί τον αθλητή σε έναν ευχάριστο εθισμό.
ΕΠ. Σκέφτεστε να συμμετάσχετε στο φετινό Karpenissi trail run που διοργανώθηκε και πέρυσι με αφετηρία το Μεγάλο Χωριό;
ΝΛ. Φυσικά και θα συμμετέχω στο Karpenissi Trail, καθώς είμαι μέλος της οργανωτικής επιτροπής του αγώνα. Στην άγρια ομορφιά της Καλιακούδας, στην οποία θα διεξαχθεί το Karpenissi Trail, θα συμμετέχουν κορυφαίοι αθλητές, όπως και ερασιτέχνες, δοκιμάζοντας όλοι μαζί τα όρια της αντοχής μας. Περιμένουμε όλον τον κόσμο να συμμετάσχει ανεξαρτήτως εμπειρίας, ιδιότητας και ηλικίας. Παράλληλα, προσπαθώ να στηρίζω όλους τους αγώνες που λαμβάνουν χώρα στο νομό μας, την Ευρυτανία, με σκοπό εκτός από τη συμμετοχή να προωθήσω και τον τόπο μου. Η αμέσως επόμενη συμμετοχή μου θα είναι στο Κρίκελλο.
ΕΠ. Υπάρχουν στόχοι για τρέξιμο σε βουνά εκτός Ελλάδος; Αν ναι, ποια είναι αυτά;
ΝΛ. Στα άμεσα σχεδιά μου είναι η συμμετοχή μου σε δύο μεγάλους αγώνες υπεραντοχής. Αρχικά στις Άλπεις, στο Ultra Trail du Mont Blanc, και στη συνέχεια στη Βόρεια Ιταλία στο Lavaredo Utra trail. Κρυφός μου πόθος, όμως, είναι να αγωνιστώ στον υπερμαραθώνιο «Σπάρταθλον»(Spartathlon) που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα κάθε Σεπτέμβρη.
ΕΠ. Γιατί αποτελεί κρυφό σας πόθο ο αγώνας Spartathlon; Τι έχει αυτός ο αγώνας που σας συναρπάζει και παράλληλα σας φοβίζει;
ΝΛ. Το Spartathlon αποτελεί ίσως τον πιο δύσκολο υπερμαραθώνιο και, σίγουρα, τον πιο ιστορικό αγώνα που διεξάγεται στη χώρα μας με αφετηρία την Αθήνα και τερματισμό τη Σπάρτη, ένας αγώνας που δεν λείπει από το πρόγραμμα κάποιου που ασχολείται με τους αγώνες υπεραποστάσεων. Η συμμετοχή σε έναν τέτοιο αγώνα και ο τερματισμός, αν με το καλό έρθει, αποτελεί μεγάλη τιμή για τον αθλητή.
ΕΠ. Τι θα θέλατε να συμβουλεύσετε τα άτομα που δεν έχουν εντάξει τον αθλητισμό στη ζωή τους, ποια οφέλη έχουν να λάβουν;
ΝΛ. Πιστεύω πως το τρέξιμο είναι για όλους, μικρούς και μεγάλους, αθλητές και αρχάριους, καθώς είναι εύκολο να ξεκινήσει κανείς. Το πιο σημαντικό είναι ότι η συγκεκριμένη μορφή άσκησης σού αλλάζει τον τρόπο ζωής προς το καλύτερο με όλα τα οφέλη που αναφέρθηκαν παραπάνω. Προσφέρει μακροζωία, επαφή με τη φύση και τους άλλους, απώλεια βάρους, κάνει καλό στο περιβάλλον και έχει μηδενικό κόστος.
