Το 2020 έφυγε αγκομαχώντας, αφήνοντας πίσω του έναν εφιάλτη, τον μεγαλύτερο ίσως των 100 χρόνων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το θέμα είναι θα σταματήσει μέχρι εδώ ή μας περιμένουν άλλα χειρότερα; Οψόμεθα ! Κάθε χώρα αντιμετωπίζει τα πράγματα της πανδημίας κατά το δοκούν, αν και η Ε.Ε. θα έπρεπε να χαράξει μια κοινή αυστηρή πολιτική για την αντιμετώπιση της καταστροφικής μάστιγας. Το εμβόλιο, που συμφωνεί η πλειοψηφία των πολιτικών και μή, πως  είναι το μεγαλύτερο “δώρο” και αντίδοτο, αρκεί όμως να διατεθεί όπως και όποτε πρέπει. Δυστυχώς όμως από την πρώτη στιγμή που ξεφορτώθηκαν τα πρώτα κιβώτια με το πολύτιμο περιεχόμενο στο “Eλευθέριος Βενιζέλος” άρχισαν τα παρατράγουδα, η πολιτική προπαγάνδα με την επιβεβαίωση των χειρότερων φόβων μας.

Τέτοια υποδοχή, ούτε στο Άγιο Φως, ούτε σε Αρχηγό κράτους, ούτε σε λείψανα θαυματουργών Αγίων δεν γίνεται. Και μετά ολόκληρη κουστωδία για την συνοδεία στα φορτηγάκια με τους παρελαύνοντες πολιτικούς και πολιτικάντες να έχουν τον πρώτο λόγο, όσο τους παίρνουν οι κάμερες. Ενώ ολόκληρη Καγκελάριος της Γερμανίας δήλωνε πως, “ναι, θα εμβολιασθώ μόλις θα έρθει η σειρά μου”, εδώ στην “Ψωροκώσταινα” έγιναν τα ανήκουστα και τα πιο τραγελαφικά. Και το χειρότερο με την ανοχή ή μάλλον την προτροπή των κυβερνώντων. Δεν θεωρήθηκε μόνο σαν “ανέλπιστο δώρο”, αλλά σαν ένα “χυδαίο πολιτικό όπλο”. Μετά άρχισε η απ’ ευθείας τηλεοπτική μετάδοση του εμβολιασμού των ημετέρων. Φυσικά και δεν μιλάμε για τον συμβολισμό του εμβολιασμού της Προέδρου της Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού και των πολιτικών αρχηγών, καλώς έγινε! Εκείνο το μετά όμως, με την παρέλαση των κρατικών αξιωματούχων, μετά των συζύγων και φίλων παρέπεμπε σε σκηνικό τριτοκοσμικής χώρας με την σύριγγα στο μπράτσο. Kαι να οι selfies  με τo σήμα της νίκης και να τα χαμόγελα μέχρι τα αυτιά. Δυστυχώς σε αυτή την κακόγουστη φάρσα και την ανενδοίαστη πολιτική εκμετάλλευση παρασύρθηκαν και εκπρόσωποι της επιστημονικής κοινότητας. Άσε μετά ότι ο τάδε υπουργός φόραγε μπλουζάκι με το πετεινό  της Τόττεναμ, ο καθηγητής παλιομοδίτικο φανελάκι και η κυρία υφυπουργός έβγαζε και τη μάσκα να φαίνεται το χαμόγελο της ικανοποίησης. Αργά το κατάλαβε ο κ. Πρωθυπουργός και σταμάτησε το ντροπιαστικό αυτό επικοινωνιακό μήνυμα των “αρίστων” του.

 Ένα ευχάριστο παρεπόμενο βέβαια της πανδημίας για μας τους Αγραφιώτες, ήταν τα “μαχητικά” χριστουγεννιάτικα κάλαντα που τραγούδησαν οι τρεις μαθητές του Δημοτικού σχολείου Αγράφων με τον εργατικό δάσκαλό τους στον Πρωθυπουργό. Και σαν αντάλλαγμα τι ζήτησε ο μεγαλύτερο μαθητής, ο Γιώργος; “…Την ασφαλτόστρωση του κεντρικού χωματόδρομου που συνδέει τα ιστορικά Άγραφα με το Καρπενήσι Ευρυτανίας και με τα Μεγάλα Βραγγιανά (όρια με νομό Καρδίτσας)”. Ο Πρωθυπουργός έδωσε ρητή υπόσχεση και δέσμευση ότι θα γίνει ο δρόμος και ότι με την παρέλευση της πανδημίας θα επισκεφτεί τα Αγραφα για να δεί από κοντά τους τρεις μαθητές. Γυαλιά έβαλαν τα μικρά Αγραφιωτόπουλα στους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς της πολύπαθης περιοχής μας που πέρασαν και περνάνε, ο ένας πίσω από τον άλλο. Ας προσέξει όμως ο αξιότιμος κ. Πρωθυπουργός γιατί εμείς εκεί πάνω και αλλού, για την Κρήτη δεν ξέρω, λέμε: “ Μην τάξεις στον άγιο κερί και στο παιδί κουλούρι”.

Βέβαια και άλλος Πρωθυπουργός κάποτε έταξε το ίδιο έργο αλλά τελικά το παρέπεμψε στις “καλένδες”. Ήταν ο κ. Σημίτης στα 2003 που επισκέφτηκε την Γρανίτσα Ευρυτανίας με ελικόπτερο και έβλεπε ….κάτω και δεξιά του τον χωματόδρομο για τα Άγραφα που του έδειχναν οι συνοδοί του.

Καλή χρονιά σε όλους, κι όλα καλύτερα από το εφιαλτικό 2020.

                                                       Κώστας Μπουμπουρής

                                                   Αστυν.Δ/ντής ε.α-Συγγραφέας

                                                        (k.boubouris@yahoo.gr)