Γράφει: η Γαλάνη Βασιλική
Ονομάζομαι ΓΑΛΑΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (και όχι σύζυγος δημοτικού συμβούλου)σύζυγος του Κοντογεώργου Ηλία και μητέρα τεσσάρων παιδιών.
Θα ήθελα να απαντήσω στην ανακοίνωση που ανάρτησε ο Δήμαρχος Καρπενησιού και που αφορά στην περιβόητη προς μετάταξη θέση Οδηγού ΙΔΑΧ ΔΕ του δήμου Καρπενησίου. Αναφέρεται στην ανακοίνωση “δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε την απορία μας για ποιο λόγο δεν απευθυνθήκατε και σε άλλεςυπηρεσίες της πόλης και για ποιο λόγο δεν εκδηλώσατε ενδιαφέρον για τη θέση ΔΕ Διοικητικού που είχε διαθέσει ο Δήμος για κάλυψη με μετάταξη”
Η φράση αυτή αποδεικνύει περίτρανα την αντίληψη της δημοτικής αρχής πως ο Δήμος Καρπενησίου αποτελεί τσιφλίκι της. Παράλληλα η ως άνω φράση-προτροπή αναδεικνύει με τον πιο έντονο τρόπο πως ήμασταν ανεπιθύμητοι στη διεκδίκηση της εν λόγω θέσης. Τα παραπάνω αποκαλύπτουν με σαφή τρόπο πως… η δημοτική αρχή κατανοεί τις σχέσεις της με συγκεκριμένους πολίτες όπως εμείς, δε δίστασε μάλιστα να μας αποτρέψει από τη διεκδίκηση συγκεκριμένης θέσης “Δεν απευθυνθήκατε σε άλλες υπηρεσίες”. Δεν έχουμε παρά να τους ευχαριστήσουμε για το ανιδιοτελές και αμέριστο ενδιαφέρον τους τόσο για μας όσο και για τα παιδιά μας που τόσο κόπτονται. Σας πληροφορώ ωστόσο ότι το Δεκέμβριο του 2018 όταν έλαβα τη γνωμοδότηση της Κεντρικής Επιτροπής Κινητικότητας η οποία ενέκρινε τη μετάταξη μου για λόγους υγείας απευθύνθηκα σε όλες τις υπηρεσίες Αντιπεριφέρεια, Δασαρχείο, Νοσοκομείο, Γηροκομείο ,ΕΟΠΥΥ, ΔΕΗ….όπου μου απάντησαν πως δεν υπήρχανθέσεις ΙΔΑΧ κενές δεν μπορούσα να μεταφέρω τη θέση μου και μόνο αν κάποια από τις ήδη υπάρχουσες μείνει κενή μπορώ να τη διεκδικήσω μόνη θέση ΙΔΑΧ ΔΕ Οδηγών ήταν αυτή που είχε προκηρυχθεί στο Αυτοτελές Γραφείο Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Καρπενησίου .Για τη θέση αυτή υπέβαλα αίτηση μέσω του β’ κύκλου κινητικότητας κατατεθείσα και τη γνωμοδότηση της ΚΕΚ. Επαναλαμβάνω ήταν η μοναδική θέση που μπορούσα να διεκδικήσω και ο ΔήμοςΚαρπενησίουήταν ο τελευταίοςφορέας και σίγουραόχι ο μοναδικός.Για τη θέση ΙΔΑΧ ΔΕ Διοικητικού δεν είχα τα απαραίτητα δικαιολογητικά γι’ αυτό και δεν υπέβαλα αίτηση.
Στη συνέντευξη μας έδωσαν έξι ερωτήσεις μηχανολογίας (για τις οποίες είχαμε ήδη εξεταστεί όταν πήραμε την επαγγελματική άδεια οδήγησης και το ΠΕΙ)να τις απαντήσουμε προφορικά. Ρώτησα τα μέλη της επιτροπής αν για την τελική απόφαση θα μετρήσουν μόνο αυτές οι ερωτήσεις ή και κάποια κοινωνικά κριτήρια και μου απάντησαν ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί από αυτές τις ερωτήσεις και την προϋπηρεσία. Μου είπαν επίσης πως η γνωμοδότηση της ΚΕΚ δεν ίσχυε στη συγκεκριμένηπροκήρυξη. Κοινωνικά κριτήρια όμως πέρα από τους λόγους υγείας είναι και η πολυτεκνία και η συνυπηρέτηση που δεν αναφέρονται στη γνωμοδότηση. Μου φαινόταν αδιανόητο ότι έξι ερωτήσεις μηχανολογίας θα κρίνουν τη μοναδικήευκαιρία που είχα μετά από οχτώ χρόνια να μεταταχθώ και να μπορέσωεπιτέλους να ενώσω την οικογένεια μου στην οποία οικογένεια υπάρχουν ένα οχτάχρονο παιδί με αυτισμό και ένας σύζυγος νεφροπαθής τελικού σταδίου. Τόνισα στην επιτροπή να καταγραφεί στα πρακτικά ότι αρνούμαι να συμμετέχω σε αυτή τη διαδικασία αξιολόγησης αφού ακόμα κι αν απαντούσα στις ερωτήσεις θα μετρούσε η προϋπηρεσία του άλλου υποψηφίου. Αισθάνθηκα μεγάλο εμπαιγμό αφού με η χωρίς συνέντευξη τη θέση θα την έπαιρνε ο συνυποψήφιος μου μιας και τα κοινωνικά κριτήρια ήταν ανύπαρκτα. Ευχαρίστησα την επιτροπή και αποχώρησα. Για άλλη μια φορά ένιωσα αδικημένη. Έχω κουραστεί όλοι να καταλαβαίνουν τα προβλήματα όλοι να σε συμπονούν και στο τέλος να μη γίνεταιτίποτα. Ένιωσα απίστευτο θυμό, οργή, αδικία ,κοροϊδία. Δεν μπορούσα να δεχθώ πως έξι ερωτήσεις και κάποιοι μήνες προϋπηρεσίας έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από μια πολύτεκνη οικογένεια με σοβαρά προβλήματα υγείας που τόσα χρόνια τραβάει το δικό της Γολγοθά. Δεν ζητούσα διορισμό δε ζητούσα θέση εργασίας .Ζητούσα μια μετακίνηση από μια πόλη σε μια άλλη για σοβαρούς λόγους. Οι αγώνες και οι μάχες που δίνει η οικογένεια μου τόσαχρόνια δε θα τελείωναν με αυτή τη μετάταξη απλά θα πολεμούσαμε σε ΕΝΑ μέτωπο.
Και ΝΑΙ ανέβηκα στο γραφείο του Δημάρχου και του είπα(με πολύ έντονο τρόπο δεν το αρνούμαι)αυτό ακριβώς που βγήκε από μέσα μου” ποιοι είστε εσείς που με έξι ερωτήσεις θα αποφασίσετε για τη ζωή μου για τη ζωή και το μέλλον της οικογένειας μου ” “ποιοι είστε εσείς που μετά από οχτώ χρόνια υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία να ενωθεί η οικογένεια μου και θα την πάρει άλλος “Αν κάποιος πιστεύει πως η αντίδραση μου ήτανλάθος πως είχα άδικο πως παραφέρθηκα ας μου το χρεώσει. Εγώ νοιώθω ξαλαφρωμένη δεν μετανιώνω και δε θα συγχωρούσα τον εαυτό μου αν δεν το είχα κάνει. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν τι άνθρωπος είμαι. Δε συνηθίζω να λύνω τις διαφορές μου με φωνέςαλλά τα ψυχικά μου αποθέματα και η υπομονή μου εξαντλούνται. Δεν μπορούν κάποιοι να παίζουν με τις ζωές των άλλων. Αν ο δήμαρχος θέλει να υποβάλει μήνυση ας το κάνει. Δεν έχω να φοβηθώ τίποτα και κανέναν.
Αυτό που ΑΠΑΙΤΩ και τον ΠΡΟΚΑΛΩ να το κάνει δημόσια είναι να ανακαλέσει και να ζητήσει συγνώμη από εμένα και την οικογένεια μου για την τελευταίαπαράγραφο της ανακοίνωσης του όπου αναφέρει ότι μας λυπάται που εκμεταλλευόμαστε τα προβλήματα της οικογένειας μας για να παραποιήσουμε την αλήθεια.
Δήμαρχε δεν έχει γεννηθεί ακόμα ο άνθρωπος που θα με λυπηθεί. Έχω σταθεί με αξιοπρέπεια και ψυχική δύναμη περισσότερη από εκατό άντρες. Έχω δημιουργήσει μια αξιόλογη οικογένεια παρά τις αντιξοότητες για την οποία είμαι υπερήφανη. Είναι η μοναδική φορά που χρησιμοποιώ τα προβλήματα μας και μόνο για να μπορέσω να ενώσω την οικογένεια μου και το μόνο κέρδος που έχω από αυτές τις αναπηρίες είναι ότι έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Εγώ έχω ήσυχη τη συνείδηση μου, εύχομαι κι εσύ να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια.
