Πρωινές ώρες 20 Ιουλίου 1974, άρχισε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο με αποβατικές και αεροπορικές επιδρομές στην περιοχή της βόρειας πλευράς του νησιού. Αιτία της εισβολής ήταν η πραξικοπηματική ενέργεια στις 15 Ιουλίου για την ανατροπή του Κύπριου Προέδρου, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, που ξεκίνησε από τη Χούντα των Αθηνών και πραγματοποιήθηκε από την Κυπριακή Εθνοφρουρά σε συνεργασία με την οργάνωση ΕΟΚΑ Β’. Οι πραξικοπηματίες ανέτρεψαν το Μακάριο και στόχος τους ήταν η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο εγκάθετος νέος πρόεδρος, Νίκος Σαμψών ανακήρυξε την Ελληνική Δημοκρατία της Κύπρου.
Η τουρκική πολεμική επιχείρηση έμεινε γνωστή ως «Αττίλας». Ο τούρκος Πρωθυπουργός Μπουλέν Ετσεβίτ, ονόμασε την εισβολή ως «ειρηνευτική επέμβαση», νομιμοποιούμενη με το άρθρο 4 της Συνθήκης εγγυήσεων (Συνθήκες Ζυρίχης). Εντός τριών ημερών οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κερύνεια και την περιοχή γύρω απ’ την πόλη. Η γενική επιστράτευση που κήρυξε το Ελληνικό Πεντάγωνο αποδείχτηκε φιάσκο. Δυο ελληνικά υποβρύχια που κατευθύνθηκαν προς το λιμάνι της Κερύνειας ανακλήθηκαν κι επέστρεψαν. Στις 22 Ιουλίου 12 ελληνικά μεταγωγικά που μετέφεραν καταδρομείς στην Κύπρο χτυπήθηκαν από φίλια αντιαεροπορικά πυρά, με αποτέλεσμα την κατάρρευση του ενός και να σκοτωθούν οι 4 πιλότοι και οι 27 επιβαίνοντες καταδρομείς. Οι μονάδες της ΕΛΔΥΚ (12.000) πολέμησαν με αυτοθυσία, χωρίς αεροπορική κάλυψη υπό την διοίκηση του ταξίαρχου Μιχάλη Γεωργίτση. Ο ελληνοκυπριακός ανδρικός πληθυσμός αμύνθηκε σχεδόν άοπλος. Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Απλοί πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν. Στις 23 Ιουλίου έγινε ανακωχή με Αμερικανική διαμεσολάβηση με τον υφυπουργό Εσωτερικών Σόκο, να πηγαινοέρχεται σε Άγκυρα και Αθήνα. Στις 14 Αυγούστου οι συνομιλίες της Γενεύης κατέρρευσαν και η Τουρκία ξεκίνησε δεύτερη επιχείρηση (Αττίλας ΙΙ) κατά την οποία κατέλαβαν το 37% των εδαφών του νησιού. Εκτός απ’ αυτό το αποτέλεσμα των λεονταρισμών της ελληνικής Χούντας ήταν: Ο εκτοπισμός 120.000 Ελληνοκυπρίων, 20.000 έμειναν εγκλωβισμένοι, 3.000 σκοτώθηκαν και αρκετές εκατοντάδες παρέμειναν και παραμένουν αγνοούμενοι. Ένα χρόνο μετά 60.000 Τούρκοι μετακινήθηκαν ως έποικοι από τις νότιες ελεύθερες περιοχές στις ελεγχόμενες από τις τουρκικές δυνάμεις βόρειες περιοχές. Στα 1983 ανακηρύχτηκε παράνομα η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, αναγνωρισμένη μόνο από την Άγκυρα. Η κατοχή συνεχίζει να θεωρείται παράνομη από την Διεθνή κοινότητα.
Επί 47 χρόνια η επίλυση του Κυπριακού, από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ και τους Διεθνείς Οργανισμούς παραπέμπεται στις καλένδες λαμβάνοντας υπ’ όψη πάντα την αδιαλλαξία των Τούρκων. Διαχρονικά οι Τούρκοι ηγήτορες επιδιώκουν είτε την προσάρτηση των Κατεχομένων, είτε τη λύση στη βάση δυο ανεξάρτητων κρατών. Κι όλα αυτά μέσα από έκνομες ενέργειες και δημιουργίας νέων τετελεσμένων σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι εκάστοτε Ελληνοκύπριοι ηγέτες, υποστηριζόμενοι από την Ελλάδα επιζητούν την εξεύρεση μιας λύσης που θα επιτρέπει την μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα λειτουργικό και βιώσιμο κράτος, συνεπές με τις αρχές του διεθνούς δικαίου και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένα κράτος που θα σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών και χωρίς την παρουσία Κατοχικών δυνάμεων. Ο «Σουλτάνος», Ερντογάν, υπό την σημαία της «Γαλάζιας πατρίδας», μετέβη στο νησί κατά το προχθεσινό διήμερο για την επέτειο της Εισβολής του ’74. Οι απειλητικές και εμπρηστικές δηλώσεις, το εθνικιστικό του παραλήρημα, δεν βρίσκουν αντίθετους μόνο τους Διεθνείς Οργανισμούς, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους τους βρίσκουν διχασμένους. Με τις εξαγγελίες για την ανοικοδόμηση νέου Προεδρικού Τουρκοκυπριακού Μεγάρου, Εθνικό κήπο και το άνοιγμα των Βαρωσίων (το 3,5 % της Αμμοχώστου) δείχνει σε όλους ο Ερντογάν πως η Τουρκία είναι ΠΑΡΟΥΣΑ στην Κύπρο. Αυτό να το ακούσουν και να καταλάβουν ΑΠΑΝΤΕΣ, πως με δηλώσεις και ευχολόγια δεν τιθασεύεται ο Σουλτάνος. Ποιος και πως θα τον σταματήσει!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν. Δ/ντής ε.α.-συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
