Κι άλλη φορά από αυτή την στήλη έχουμε γράψει για τον πρώην Πρόεδρο της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα (Jose Alberto Moujika Corbano). Θα ήταν άδικο να μην αποχαιρετίσουμε ταπεινά τον αγωνιστή, ανθρωπιστή, από τους πιο ταπεινούς και φωτεινούς ηγέτες της εποχής μας.
Αποδήμησε την προηγούμενη Τετάρτη σε ηλικία 90 χρόνων, ο πρώην Ουρουγουανός Πρόεδρος που ενσάρκωσε στην πολιτική ζωή την έννοια της σεμνότητας, της αξιοπρέπειας και της συνέπειας. Πιστός στις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της αλληλεγγύης, έζησε και κυβέρνησε χωρίς προνόμια, παραμένοντας πάντα κοντά στους απλούς ανθρώπους.
Το παράδειγμά του θα συνεχίσει να εμπνέει όσους και όσες παλεύουν για μια δημοκρατία που δεν εξαντλείται στους τύπους, αλλά υπηρετεί με ουσία τον άνθρωπο.
‘’…Άς επενδύσουμε πρώτον στην εκπαίδευση, δεύτερον στην εκπαίδευση και τρίτον στην εκπαίδευση.
Μόνο ο μορφωμένος λαός κάνει καλύτερες επιλογές στη ζωή και είναι πιο δύσκολο να τον κοροϊδέψουν οι διεφθαρμένοι και οι ψεύτες.
Δεν είμαι φτωχός πρόεδρος όπως με αποκαλούν. Φτωχοί είναι οι άνθρωποι που χρειάζονται πολλά. Είμαι απλά ένας ολιγαρκής πρόεδρος. Μου αρέσει να ζω όπως η πλειονότητα της χώρας μου.
Πρόκειται για την ίδια πλειονότητα που με εξέλεξε. Και γι’ αυτό ταυτίζομαι μαζί της. Ηθικά, δεν έχω το δικαίωμα να ζω όπως η μειοψηφία της χώρας μου…’’
Αυτά κι άλλα πολλά πίστευε κι έλεγε ο εκλιπών Πρόεδρος, φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση σε μια εποχή που οι κρατικοί αξιωματούχοι στην πλειοψηφία τους ζουν …μακράν.
Αγρότης ήταν ο Μουχίκα γεννημένος στο Μοντεβίδεο. Από νεαρή ηλικία ήταν ενεργός στους κόλπους του Εθνικού κόμματος. Στη συνέχεια όμως μεταπήδησε στην αντάρτικη δράση κι έγινε μέλος του αριστερού κόμματος Τουπαμάρος, ήταν η ανατροπή της δικτατορικής κυβέρνησης. Το 1972 συνελήφθη και μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1973 μεταφέρθηκε σε στρατιωτική φυλακή, όπου έμεινε έγκλειστος για 14 χρόνια. Επί 2 και περισσότερα χρόνια μάλιστα ήταν υπό περιορισμό στον πυθμένα ενός πηγαδιού. Κατά την περίοδο της φυλάκισής του κατόρθωσε να διατηρήσει επαφές με κορυφαία στελέχη των Τουπαμάρος. Απελευθερώθηκε το 1985 έπειτα από την επάνοδο της Δημοκρατίας. Αργότερα ο Μουχίκα ίδρυσε μαζί με άλλα μέλη των Τουπαμάρος ένα πολιτικό κόμμα με την ονομασία ‘’Κίνημα για την Λαϊκή Συμμετοχή’’. Μετά την εκλογή του αριστερού Προέδρου Λουίς Αλμπέρτο το 2004, διορίστηκε ως υπουργός Γεωργίας. Κτηνοτροφίας και αλιείας. Στις 29-11-2009 για τις Προεδρικές εκλογές της χώρας του. Ο ιδεαλιστής Πρόεδρος μετά από ένα μακρύ ταξίδι στην πολιτική ζωή της Ουρουγουάης, γνωστός ως ‘’ο πιο φτωχός Πρόεδρος’’ κράτους του κόσμου και είπε αντίο στο δημόσιο βίο στις 25-8-2015, αν και η θητεία του έληγε το 2020.
‘’…Τα κίνητρα της παραίτησής μου είναι προσωπικά, λόγω εξάντλησης των δυνάμεων και της θέλησης που θα περιόριζαν την επάρκειά μου μετά από ένα μακρύ πολιτικό ταξίδι και αποχωρώ’’. Δήλωσε ο Μουχίκα. Επέστρεψε στην αγαπημένη του φτωχική αγροικία, στις αγροτικές δουλειές και στη φύση, για να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως κι έγινε!
