Γράφει η Μαίρη Μπαζιώνη: ‘Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους’

581
article

της Clarissa Pinkola Estés, Εκδόσεις κέλευθος

«Εύχομαι να βγεις έξω και να αφήσεις τη ζωή να σού συμβεί και να δουλέψεις με τις ιστορίες από τη δική σου ζωή, όχι από κάποιου άλλου, να τις ποτίσεις με το αίμα σου και τα δάκρυά σου και το γέλιο σου, μέχρι να ανθίσουν, μέχρι να ανθίσεις κι εσύ ο ίδιος. Αυτό είναι το έργο σου. Αυτό είναι το μοναδικό έργο.

Να είσαι ‘άγριος’, έτσι καθαρίζεις το ποτάμι. Το ποτάμι δε ρέει σε μολυσμένα νερά. Το ποτάμι δε στεγνώνει, εμείς το εμποδίζουμε. Αν θέλουμε να του επιτρέψουμε να ρέει ελεύθερα, πρέπει να αφήσουμε τις ‘ιδανικές’ μας ζωές να χαλαρώσουν, να ρέουν κι αυτές, αφήνοντας το οτιδήποτε να έρθει, σταματώντας να τις λογοκρίνουμε. Αυτή είναι μια δημιουργική ζωή. Αυτή φτιάχνεται από το παράδοξο: για να δημιουργήσει κάποιος κάτι, πρέπει να είναι διατεθειμένος να γίνει ανόητος. Μην σπαταλάς τον χρόνο σου μισώντας τα λάθη σου. Τα λάθη σου είναι ο καλύτερος δάσκαλος από την επιτυχία. Άκου, μάθε και συνέχισε…»

Μεγαλωμένη στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών στη Βόρεια Αμερική με γονείς μετανάστες γεννημένους στην Ουγγαρία και τη Σουηδία, που δε γνώριζαν γραφή και ανάγνωση αλλά διατηρούσαν στη μνήμη τους μία τεράστια προφορική παρακαταθήκη από μύθους, θρύλους και ιστορίες, η Clarissa Pinkola Estés ήρθε από πολύ μικρή ηλικία σε επαφή με την προφορική παράδοση. Η ίδια αυτοπροσδιορίζεται ως «cantadora», ως φύλακας δηλαδή προφορικών ιστοριών.

Στο έργο της ‘Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους’ που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ευπώλητων της New York Times και έχει πωληθεί σε περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα, η Αμερικανίδα συγγραφέας μιλάει για την πρωτόγονη φύση της γυναίκας. ‘Μέσα σε κάθε γυναίκα’, διατείνεται, ‘υπάρχει μία ισχυρή δύναμη, γεμάτη ζωτικότητα και δημιουργικότητα, επινοητική, ρωμαλέα, περιπλανώμενη, με άγρια ένστικτα’. Αυτή η δύναμη, ωστόσο, είναι σε ύπνωση. Οι κοινωνίες απ’ άκρη σ’ άκρη της γης παλεύουν να κατευνάσουν την αγριότητα που διέπει τη γυναικεία φύση και να την εκπολιτίσουν σε άκαμπτους ρόλους, να πνίξουν τα ζωηρά μηνύματα της ψυχής. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Δρ Έστες, μέσα από διαπολιτισμικούς μύθους προερχόμενους από τα παιδικά της βιώματα και ακούσματα, παλεύει να επαναφέρει την άγρια φύση στη θέση της. Να επανασυνδέσει το ένστικτο με τον νου.

Κι έτσι, για να περιγράψει τη γυναικεία ψυχή, δημιουργεί ένα νέο λεξικό εννοιών. Ένα λεξικό για όσες είναι έτοιμες να μιλήσουν σε μία νέα γλώσσα…