
Στις 2 Μαΐου η Εκκλησία μας τιμά και πάλι (εκτός από τις 18 Ιανουαρίου) τον Μέγα Αθανάσιο, Πατριάρχη Αλεξανδρείας, με την ευκαιρία της ανακομιδής του λειψάνου του.
Στην περιοχή μας – περιφέρεια Προυσού – κάθε χρόνο εορτάζει το Εκκλησάκι του Αγίου στην παλιά συνοικία Μπαλτέικα ή Χάνι Μπαλτά της Ευρυτανίας.
Φέτος η οικογένεια Μπαλτά, που πρωτοστατεί στην προετοιμασία και σε όλες τοις ανάγκες της Λειτουργίας και του Ναού, με τη συμπλήρωση των τριών χρόνων από το θάνατο του αγαπημένου Παναγιώτη (Τάκη) Αθ. Μπαλτά, συζύγου, πατέρα, παππού και αδελφού, θείου, εξαδέλφου και συγγενούς, τελευταίου μόνιμου κατοίκου στο Χάνι, οι Μπαλταίοι θα ξαναμαζευτούν στον Άγιο Αθανάσιο, θα τιμήσουν τον Άγιο και θα προσευχηθούν για την ανάπαυση της ψυχής του, μαζί με όσους φίλους και φιλέορτους παραστούν. Ο Παναγιώτης και φέτος με την τέλεση του τριετούς Μνημοσύνου του θα είναι και πάλι παρών στη Θεία Λειτουργία, αντάμα με τις ψυχές και των προγόνων του και η ψυχή του θα ευφραίνεται από τον Παράδεισο.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η συνοικία του Προυσού Χάνι Μπαλτά αποτελούσε παλιότερα – και προ αιώνων – υποχρεωτικό πέρασμα και σταθμό ανάκτησης δυνάμεων με το βατό δρόμο για το Μοναστήρι Προυσού, μετά τα Διπόταμα και τον απότομο ανήφορο ως εκεί με τη μοναδική πηγή και το δροσερό νερό, τόσο λαχταριστό στους κουρασμένους οδοιπόρους των γύρω χωριών, στα υποζύγιά τους και τους προσκυνητές της Προυσιώτισσας. Κοντά στο ονομαστό χάνι, σε χαρακτηριστικό σημείο ψηλότερα στη ράχη που προσφέρει μαγευτική θέα σε όλη τη γύρω περιοχή, η οικογένεια Μπαλτά που ο γενάρχης της Αθανάσιος Μπαλτάς υπήρξε ηρωικός πολεμιστής της Ελληνικής Επανάστασης, πήρε την πρωτοβουλία, αλλά και σύσσωμοι και με ομοθυμία οι άλλοι κάτοικοι από το Χάνι, την Πορτίτσα και από άλλα μέρη κοντινά και μακρινά, προπολεμικά φρόντισαν και συνεισέφεραν για την ανέγερση μιας μικρής Εκκλησίας που θα εξυπηρετούσε τις θρησκευτικές τους ανάγκες, τις τακτικές όσο το δυνατόν, μα και τις έκτακτες, αφού σε μια συνοικία τόσο απομακρυσμένη από το κύριο χωριό, τον Προυσό, ήταν απαραίτητο και το Κοιμητήριο. Πριν το κτίσιμο της Εκκλησίας τους, οι κάτοικοι αυτής της συνοικίας ήταν αναγκασμένοι να εκκλησιάζονται είτε στον Προυσό, είτε στην Καστανιά, σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον μιάμιση ώρα απόσταση ποδαρόδρομο και μέσα από δυσκολοπέραστα βράχια.
Η Εκκλησία αφιερώθηκε στον Άγιο Αθανάσιο, όνομα που έφεραν οι Μπαλταίοι πάππου προς πάππου, και αποφάσισαν να τον εορτάζουν πασχαλιάτικα, στο Μάη που συνεορτάζει όλη η Φύση.
Το 2022 ανήμερα του εορτασμού του Αγίου Αθανασίου, ο τελευταίος μόνιμος κάτοικος Μπαλτάς, ο Παναγιώτης (Τάκης) Αθ. Μπαλτάς, κουρασμένος από το βάρος των 90 χρόνων, αναχώρησε ήμερα και ειρηνικά να συναντήσει στα Ουράνια τους προγόνους και απελθόντες συγγενείς. Έτσι πλέον η βαρυπενθούσα σύζυγος Γεωργία δεν ήταν εύκολο να μένει μόνη της στην απομονωμένη μετά την διάνοιξη του αμαξωτού δρόμου χαμηλότερα μέσα από τους βράχους, αλλά ιστορική συνοικία, και πλέον ακολουθεί τις κόρες τους Βασιλική και Μαρία στις οικογένειές τους. Όμως κάθε χρόνο μεριμνούν για τη Λειτουργία, όπως όλα τα χρόνια και θέλουν να έρχονται και να γιορτάζουν μαζί τους και να τιμούν τον προστάτη τους Άγιο όσο περισσότεροι συμπατριώτες και φίλοι μπορούν από παντού, κοντινοί από τα γύρω χωριά (Προυσό, Τόρνο, Καστανιά, Ασπρόπυργο, Χελιδόνα, Δερμάτι κ.α.) και ξενιτεμένοι.
Μετά τη θεία Λειτουργία ακολουθεί μικρή δεξίωση –κέρασμα των προσκυνητών στον υπαίθριο χώρο με την πανέμορφη αμφιθεατρική θέα με τη φροντίδα και συνεισφορά πολλών ευλαβών καταγομένων από εκεί, συγγενών και φίλων. Πηγή: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΩΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ “Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ”, Ζαχαρίας Ζηνέ


