Βιβλιοπαρουσίαση: ‘‘Τα σ’ αγαπώ πεθαίνουν στην αγχόνη’’

Νατάσσα Καραμανλή – Χαρά Χρυσάφη, εκδόσεις Grotesque

Aρκεί  ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν’ αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις.
Όσκαρ Ουάιλντ

Πρόσφατα από τις εκδόσεις Grotesque -Θεσσαλονίκη- κυκλοφόρησε ένα ιδιαίτερο βιβλίο γραμμένο από δύο γυναίκες συγγραφείς την κα Νατάσα Καραμανλή και την κα Χαρά Χρυσάφη. Πρόκειται για μια ερωτική επιστολογραφία του 1950 – ’52. Δύο εραστές επικοινωνούν  κι αφήνουν πάνω στις γραμμές των επιστολών λέξεις καμωμένες από πάθος σε τόνο άκρως ερωτικό. Σιμόν και Τζέιμς.

«Μου γράφεις πως αιμορραγείς, Τζέιμς, όμως αλήθεια, έχεις ιδέα πόσο πηχτό είναι το αίμα σου; Υπάρχει σκοτεινιά στις φλέβες σου, ανυπόταχτε συγγραφέα μου. Τις βλέπω μπροστά μου να πετάγονται κι αναρωτιέμαι πως κατάφερες να τρυπώσεις τόσο καλά την ενοχή σου στα μπλε ρυάκια των χεριών σου. Μου λες πως όλα μου μοιάζουν. Δε θέλω να μου μοιάζουν. Θέλω να είμαι μπροστά σου κι η εικόνα μου να είναι άγια κι ιδανική. Κι αυτές οι φλέβες σου πρέπει επιτέλους ν’ αφήσουν το αίμα σου να κυλήσει. Τις περιμένω να μπλεχτούν κάτω από τη φούστα μου. Μη θαρρείς πως δε φοβάμαι όταν σου αφήνω τόσο χώρο να βάλεις σε τάξη τη μυστική, ερωτική μας συμφωνία. Τρέμω πως μια μέρα θα ξεφουσκώσω μέσα σου σαν τις λέξεις και θα με σύρεις στο ντουλάπι με τις ξεχασμένες σου σημειώσεις. […]. Δεν είμαι φτιαγμένη από κοχύλια. Είμαι φτιαγμένη για σένα, Τζέιμς.

Και το υλικό μου είναι ακριβό. […]Να σε αγαπάς, αγάπη μου, να σε φροντίζεις. Μην αιμορραγείς, γιατί βρίσκομαι στα κύτταρα σου και θα ματώσω κι εγώ».

Η Νατάσα Καραμανλή γράφει ως Τζέιμς και η Χαρά Χρυσάφη ως Σιμόν. Μια ιστορία τρελού έρωτα, ακατάπαυστου πάθους και ηδονής. Δυο εραστές που ερωτοτροπούν επάνω σε χάρτινες επιστολές συμπαρασύροντας μας σε ένα ιδιαίτερο σκοτεινό σκηνικό.  Ποιος το θύμα και ποιος ο θύτης σε μια παράνομη ερωτική σχέση; Ο ρόλος του θύτη αλλά και του θύματος εναλλάσσεται συνεχώς και στα δύο φλέγοντα από πόθο πρόσωπα τεντώνοντας την κλωστή  όλο και περισσότερο. ..

«Πες μου, που να τονίσω την αγάπη που νιώθω; Ποια συλλαβή να μεταποιήσω, ποια φωνήεντα της να διαστρεβλώσω, ώστε να πιστέψεις ότι λάμπει μόνο για σένα;

Με ψάχνεις στα τραγούδια που υμνούν τον έρωτα, εγώ σχηματίζω τη μορφή σου να μοιάζει στα βιβλία μου. Μου μιλάς με τους στίχους, εγώ γητεύω τις νότες και τις κρεμάω σε μια θηλιά, από την αρχή να τραγουδήσουν νέο τραγούδι για σένα.[…]Κάθε φορά για μένα θα είναι η πρώτη. Επώδυνη κι αφόρητα αισθαντική όπως το άκουσμα μιας ερωτικής μπαλάντας. […]Έτσι σου μιλώ για τον έρωτα μου, μ’ αυτόν τον τρόπο η σκιά μου θα γυρεύει ν’ αγκαλιαστεί με τη δική σου κάθε πορτοκαλί δείλι. Δεν έχω μάθει μαζί σου άλλον τρόπο. Δεν θέλω ν’ ανακαλύψω. Μου φτάνει αυτός και σ’ αυτόν θα εξημερώνω το είναι μου ώσπου να μ’ εγκαταλείψεις. Εσύ ή ο θάνατος, αυτά μονάχα λογαριάζω για εμπόδια. […]

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί με χαμηλό φωτισμό και απόλυτη ησυχία για να σε παρασύρει στη γη των εραστών… για να γνωρίσεις την Σιμόν και τον Τζέιμς!