Διθυραμβικά ήταν τα σχόλια από τους παραβρεθέντες στο διήμερο των εκδηλώσεων (19 και 20/6-2021) για τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία από το Δήμο Αγράφων και τις αντίστοιχες Δημοτικές ενότητες στη γέφυρα Βαρβαριάδας Αγραφιώτη, Κρέντη και Μάραθο. Επίκεντρο είχαν οι εκδηλώσεις αυτές τον Αγραφιώτη προεπαναστατικό ήρωα Κατσαντώνη. Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (έντονη βροχόπτωση), οι ενδιαφερόμενοι, επίσημοι, ξένοι και ντόπιοι τις αψήφησαν και έδωσαν με την παρουσία τους βροντερό παρών. Το χαρακτηριστικό των διήμερων εκδηλώσεων ήταν η ποιότητα και η συγκινητική φόρτιση του γενικού κλίματος. Οι εκδηλώσεις βέβαια την ίδια ημέρα (διήμερο του Αγίου Πνεύματος) στον Μάραθο, γενέτειρα του ήρωα, διοργανώνονται ανελλιπώς εδώ και 28 χρόνια.
Με εξέπληξαν όμως οι αναρτήσεις τριών φανατικών οπαδών του διαδικτύου (F/B) με τα μίζερα σχόλια τους, για τις ανωτέρω εκδηλώσεις, λαμβανομένου υπ’ όψη κάτω από τις συνθήκες που διοργανώνονται αυτές στα «Βουνά του Κατσαντώνη» και ιδιαίτερα στο Μάραθο των εννιά μόνιμων κατοίκων. Ο πρώτος ποστάρισε τα «λιόπανα» που χρησιμοποιήθηκαν ως τέντες, για προφύλαξη των παρευρισκομένων από τον ήλιο στο Μάραθο και έμεινε έκπληκτος αφού αυτά, όπως ανέφερε, τα χρησιμοποιούσε ο πατέρας του μόνο να σκεπάζει τις ντοματιές. Υποθέτω βέβαια πως ο ίδιος δεν γνωρίζει κατά που πέφτει ο πολύπαθος Μάραθος..! Αν του έστελναν παλιότερα καμιά φωτογραφία (όπως τώρα κάποιος κακοπροαίρετος του την έστειλε) από τα «μπατσοκλώναρα» που χρησιμοποιούσαμε για ίσκιο, θα μας έστελνε το δασοφύλακα.
Ο δεύτερος, σχολίαζε την κλέφτικη κουμπούρα με τα άσφαιρα πυρά που χρησιμοποιήθηκε στην Βαρβαριάδα και Κρέντη με καταγγελτικό τρόπο. Τον πληροφορώ πως η τιμημένη αυτή υπεραιωνόβια κουμπούρα είναι κειμήλιο ιδιοκτησίας του ιστορικού Συλλόγου Λεπενούς «Κατσαντώνης» κι όχι αγορασμένη από παλιατζίδικο του Μοναστηρακιού. Την έφερε μαζί του, ο ιδρυτής του προαναφερόμενου Συλλόγου, 76χρονος «Καπετάν» Γιάννης Γκάτσιος, που τίμησε με την παρουσία του τις εκδηλώσεις. Ήταν από τους πρώτους Σαρακατσάνους από την καθιέρωση των «Κατσαντωνείων» στο Μάραθο, που τιμούσε με τις παραδοσιακές φορεσιές και την συγκεκριμένη κλέφτικη κουμπούρα την εκδήλωση. Τώρα το ποιος άλλος έριξε κουμπουριά με την συγκεκριμένη πιστόλα… τιμή του και καμάρι του, άσφαιρη ήταν!
Ο τρίτος, δήλωσε τον αποτροπιασμό του για τον οπλισμό που φέρει ο Κατσαντώνης, στο ξυλόγλυπτο «κόσμημα» που έχει στηθεί στην ιστορική γέφυρα Βαρβαριάδας, έργο και δωρεά του φίλτατου καλλιτέχνη Κώστα Μπλέτσα. Για καλύτερη πληροφόρηση θα παραπέμψω τον σχολιαστή στο βιβλίο «Βίος Κατσαντώνη», 1963, του Πάνου Βασιλείου, απ’ όπου ο ξυλογλύπτης αντέγραψε το γνωστό σχέδιο του έγκριτου Ευρυτάνα ζωγράφου Θανάση Μπακογιώργου.
Έχω να πω στους φίλους σχολιαστές, πως εμείς εκεί πάνω στα δύσβατα «βουνά του Κατσαντώνη» κάνουμε ό,τι μπορούμε, με τις όποιες παραλείψεις και λάθη μας, να διατηρήσουμε την ιστορική και πολιτιστική μας κληρονομιά. Είμαστε απ’ αυτούς, έστω και λιγοστοί, που δρούμε, οραματιζόμαστε, αφήνοντας πίσω τη λήθη στους οπαδούς του σκοταδισμού της «υψηλής» κριτικής και της απραξίας. Στις μέρες μας και μάλιστα τώρα που πλησιάζουμε στο τέλος μιας ακόμα μεγάλης κρίσης που ζούμε, είναι αδικαιολόγητη η μικρόψυχη διχαστική και μίζερη κριτική, που αναλώνεται και φέρνει στην επιφάνεια τον κακό μας εαυτό. Αυτόν τον κακό εαυτό που οι πρωτεργάτες της Εθνικής Παλιγγενεσίας ήθελαν να θάψουν βαθειά στο χρονοντούλαπο του Μεσαίωνα και να δημιουργήσουν μια Ελλάδα νεώτερη και δημιουργική, με ένα λαό αισιόδοξο και περήφανο.
Η στείρα κριτική (χωρίς προτάσεις θετικής συμβολής) ίσως προσδοκά σε ανέφικτα επιτεύγματα με μηδενικές αντιπροτάσεις, αποθέωση του «τίποτα», από κάποιους που αρέσκονται να βάζουν τρικλοποδιές, σε όσους απλά προσπαθούν. Φέρνει συχνά-πυκνά στην επιφάνεια τον κόσμο της μιζέριας, του φόβου, του χτες, της υποδούλωσης του συμβιβασμού και της ανελευθερίας.
Όσον αφορά τα τιμημένα λιόπανα, από την αγροτιά ποτισμένα με τον ιδρώτα της φτωχολογιάς, καλό είναι, να μην τα πιάνει στο στόμα του οποιοσδήποτε, για να κρίνει από τον καναπέ την ποιότητα των ιστορικών εκδηλώσεων στη γενέτειρα του ήρωα Κατσαντώνη.
Λέω εγώ τώρα, μήπως μερικοί δεν μπορούν να χωνέψουν, πως από την Επιτροπή του Δήμου Αγράφων για την Εθνική Παλιγγενεσία και γενικότερα από το Δήμο Αγράφων γίνονται πράγματα, που δεν τα περίμεναν; Και τα πράγματα βρίσκονται ακόμη στην αρχή…!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφεας
(k.boubouris@yahoo.gr)
