Αλλαγές πραγματοποιούνται στην ειδική αγωγή προκαλώντας πονοκέφαλο σε εκπαιδευτικούς, γονείς αλλά και μαθητές. Με την νέα εγκύκλιο που απέστειλε σε όλες τις σχολικές μονάδες το Υπουργείο Παιδείας αναφέρει ότι για την ένταξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες στα γενικά σχολεία αλλά και για το ειδικό πρόγραμμα παρέμβασής του δεν θεωρείται αναγκαία η επιστημονική υποστήριξη. Συγκεκριμένα, το μπαλάκι πέφτει στα χέρια των εκπαιδευτικών γενικής αγωγής, οι οποίοι καλούνται να παίξουν τον ρόλο του ειδικού και να πραγματοποιήσουν την πρώτη διάγνωση εκείνοι. Το Υπουργείο Παιδείας όμως δεν αναλογίζεται τους κινδύνους που ελλοχεύουν, καθώς μιλάμε για αποφάσεις που θα ληφθούν από ανθρώπους που δεν είναι ειδικοί. Η εγκύκλιος αναφέρει: ‘’«….στις σχολικές μονάδες που δεν λειτουργεί Ε.Δ.Ε.Α.Υ., συνιστάται για την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής ομάδα εκπαιδευτικής υποστήριξης μαθητών, η οποία υποστηρίζεται στο έργο της από το Κ.Ε.Σ.Υ., συγκροτείται με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων και αποτελείται από το διευθυντή ή τον υποδιευθυντή του σχολείου, τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό επικοινωνίας με το Κ.Ε.Σ.Υ. και τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό του τμήματος».
Για να ασχοληθεί το ΚΕΣΥ με ένα παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες πρέπει να έχει «αιτιολογημένη εισήγηση του συλλόγου διδασκόντων προς το Κ.Ε.Σ.Υ., από την οποία να προκύπτει ότι έγιναν όλες οι αναγκαίες υποστηρικτικές παρεμβάσεις από τη σχολική μονάδα του μαθητή, τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων αυτών, καθώς και το βραχυχρόνιο πρόγραμμα παρέμβασης, το οποίο έχει συνταχθεί και υλοποιηθεί από την Ε.Δ.Ε.Α.Υ. ή την Ομάδα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης»!’’
Η ΕΛΜΕ Ευρυτανίας παίρνοντας θέση σε όλα αυτά τονίζει ότι η διαδικασία της αξιολόγησης που προτείνεται η βαθιά αντιεπιστημονική και αντιπαιδαγωγική και αναφέρει ‘’ Στην ουσία, σε όσα σχολεία, με ευθύνη του Υπ. Παιδείας, δε λειτουργεί Ε.Δ.Ε.Α.Υ. (Επιτροπή Διεπιστημονικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης), που στην πράξη είναι ελάχιστες, οι εκπαιδευτικοί μέσω των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (στις οποίες το ένα μόνο μέλος – ο υπεύθυνος επικοινωνίας με το ΚΕΣΥ – έχει γνώσεις ειδικής αγωγής), αναλαμβάνουν την ευθύνη να κάνουν την πρώτη διάγνωση (;)σε μαθητές που χρήζουν ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης! Δηλαδή οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντικαταστήσουν τη διεπιστημονική επιτροπή (!) και στη συνέχεια να εφαρμόσουν εκπαιδευτική παρέμβαση, χωρίς στην ουσία να έχουν στα χέρια τους επιστημονική διάγνωση!’’. Τέλος, η ΕΛΜΕ απαιτεί την κατάργηση του νόμου και καλεί τους εκπαιδευτικούς να μην συγκροτήσουν τις ομάδες εκπαιδευτικής υποστήριξης, διότι αποτελούν το άλλοθι για την πολιτική υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής.
