Πριν λίγες ημέρες η ‘Αλλαγή Πορείας’ ως μείζων αντιπολίτευση του Δήμου Καρπενησίου έκανε μια ανάρτηση στο διαδίκτυο χωρίς ντροπή και με τον επίλογο ‘πραγματικά, δεν ντρέπεστε;’, απευθυνόμενη προς τη διοίκηση του Δήμου. Πολλές φορές απ΄ αυτή τη στήλη έχω γράψει πολύ σκληρή και αυστηρή κριτική κυρίως για τις επιλογές του Δημάρχου, αλλά αυτή τη φορά σχεδόν είναι αδύνατο να σχολιάσω τη συγκεκριμένη ανάρτηση με την ίδια αυστηρότητα, γιατί κυριολεκτικά προσωπικά ντράπηκα διαβάζοντάς την. Στην ερώτηση λοιπόν που απευθύνει η αντιπολίτευση στο Δήμο για το αν ντρέπεται, εγώ απαντάω ότι ντρέπομαι να παρακολουθώ όλη αυτή την κατάσταση στο Δήμο όπου ζω και ψηφίζω…
Ντρέπομαι που ο προσωπικός και καθημερινός αγώνας δυο αξιοπρεπών ανθρώπων και ενός παιδιού προτύπου για όλους εμάς με ειδικές ανάγκες και σίγουρα χαρίσματα για να μπορεί να επιβιώνει, έγινε βορά για χαμηλού επιπέδου πρόκληση με πολιτικό (;) υπόβαθρο στα όρια της προσωπικής εμπάθειας. Ντρέπομαι που η επί δεκαετίες συστηματική, εθελοντική δράση ανθρώπων, μπήκε στο στόχαστρο για να αποδείξουν κάποιοι άλλοι ότι κάνουν σωστά τη δουλεία για την οποία πριν λίγα χρόνια πήραν χιλιάδες ψήφους από τους δημότες Καρπενησίου. Ντρέπομαι που στην ισοπεδωτική κοινωνία μας δεν υπάρχει η στοιχειώδης όχι ευαισθησία, αλλά διάκριση να ξεχωρίσουμε απλά πράγματα και βασικές ηθικές γραμμές.
Αλήθεια η αντιπολίτευση όλα αυτά τα χρόνια γιατί δεν ασχολήθηκε ποτέ με τις απευθείας αναθέσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ από το Δήμο, για τις οποίες δημοσιογραφικά έχει ερωτηθεί, και ποτέ δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί, αλλά επέλεξε να το κάνει μ’ αυτόν τον ειρωνικό και υποτιμητικό τρόπο για μια ανάθεση που αφορά την πολύ επιτυχημένη τα προηγούμενα χρόνια εκδήλωση της Ποδηλατοδρομίας Α.με.Α, για το ιλιγγιώδες ποσό τον 1.250 ευρώ; Αλήθεια η αντιπολίτευση γιατί σε ένα τόσο λεπτό πεδίο, όπως τα ΑΜΕΑ, δεν επέλεξε να προβάλει τις όποιες ενστάσεις είχε σε δημοτικό συμβούλιο και οικονομική επιτροπή, όπου ψηφίστηκε το συγκεκριμένο κονδύλι, αλλά επέλεξε με αυτόν τον υβριστικό τρόπο να προσβάλει ανθρώπους, που δεν τολμώ καν προσωπικά να προσομοιώσω την καθημερινότητα και τη ζωή τους και να τους υποβιβάσει με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο, υπονοώντας ότι χρηματίζονται παράτυπα για να ικανοποιήσουν προσωπικά τους συμφέροντα; Αλήθεια για την αντιπολίτευση αυτή ήταν η ‘άμισθη οικογενειακή ιστορία’ της πόλης που αποφάσισε να ξεμπροστιάσει και δεν είχε ακούσει καμία άλλη για να τη φέρει στο προσκήνιο και τη διαφάνεια;
Φοβάμαι ότι δεν έχουμε εδώ μια περίπτωση υποκριτικής στάσης, αλλά αυθεντικής ανοησίας, στα όρια της προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μπορώ να γράψω πολλά και πολλά περισσότερα τα έχω επικοινωνήσει απευθείας με τους εκπροσώπους της παράταξης που δεν είχε ούτε τα στοιχειώδη αντανακλαστικά να ζητήσει μια δημόσια συγγνώμη. Γιατί πως να το κάνουμε στις πλάτες των ατόμων με ειδικές ανάγκες δεν μπορείς να μαζεύειςlike, προσπαθώντας να πείσεις ότι κάνεις αντιπολίτευση, όταν το αποφασίζεις οκτώ φορές το χρόνο. Για αυτό το κείμενο χωρίς ντροπή, εγώ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ!
