Παραδοσιακός κτηνοτρόφος απ’ την Παλαιοκατούνα Αγράφων, παραχειμάζων στο Αγγελόκαστρο Αιτωλικού ο 65χρονος Γιάννης Διώτης. Από το 1973 ανεβοκατεβαίνει με το κοπάδι του από τα χειμαδιά στο μόνιμο “ξεκαλοκαιριό” του. Στενός συγγενής μου από την σύζυγό του Γιαννούλα, τους επισκέφτηκα στη φιλόξενη στάνη τους στην “Κρανιά” Αγίου Αθανασίου, στα ριζά του Βελουχιού, το φετινό καλοκαίρι. Θα μπορούσα να συζητάω ώρες ολόκληρες με τον Γιάννη, έναν έμπειρο και καλά “διαβασμένο” για την δουλειά του κτηνοτρόφο, αλλά μας πήρε η ώρα, νύχτωσε κι έπρεπε να πάει για το κοπάδι του. “-Εντάξει Γιάννη του είπα, δεν μου τις γράφεις κιόλας τις σκέψεις και την αγωνία σου και να μου τα στείλεις;”. Έτσι κι έγινε, προχθές πήρα το γράμμα του, απολαύστε το και σείς !
Αγγελόκαστρο 30-9-2020
“Απόγευμα 19-8-2020 επισκέφτηκε τη στάνη μας ο Κώστας Μπουμπουρής, συγγενής μας, Αστυνομικός Δ/ντής ε.α, συγγραφέας και αρθρογράφος στον Ευρυτανικό Παλμό. Μας έφερε και 2 αντίτυπα του ιστορικού βιβλίου του “Κατσαντώνης, εποποιία και θρύλος”. Βιβλίο που παρουσιάστηκε την προηγούμενη μέρα με μεγάλη επιτυχία στο Παλιοκάτουνο Αγράφων, τόπο καταγωγής μας. Ένα βιβλίο για τον εγγονό μας που του αρέσει η ιστορία του τόπου μας και το δεύτερο για την δική μας ταπεινή βιβλιοθήκη και τον ευχαριστήσαμε πολύ.
Κατά την κουβέντα που κάναμε, μας ρώτησε πως τα περνάμε με το κοπάδι μας και αν υπάρχει συνέχεια. Το επάγγελμα του μετακινουμένου κτηνοτρόφου έχει φτάσει στο τέλος του. Τις περασμένες δεκαετίες τα μετακινούμενα κοπάδια από Αιτωλοακαρνανία στην Ευρυτανία ήταν περίπου 170 και όλα Ευρυτάνων. Ο αριθμός αυτός έχει πέσει στα 30 κοπάδια και κάτω και όπως πάει θα μηδενιστεί και θα ρημάξουν τα χωριά και τα βουνά μας. Ενδιαφέρον απ’ την πολιτεία ΚΑΝΕΝΑ.
Στη Δημοτική Ενότητα Καρπενησίου η κτηνοτροφία είναι περίπου ανύπαρκτη, ενώ υπάρχουν χιλιάδες στρέμματα αδιάθετα βοσκοτόπια. Ο Δήμος έφτιαξε καινούργια σύγχρονα σφαγεία, τα οποία όμως είναι κλειστά και δεν πρόκειται να λειτουργήσουν ποτέ, αφού δεν υπάρχει ικανός αριθμός ζώων για σφαγή. Η γνώμη μου είναι να μεταφερθούν τα σφαγεία Καρπενησίου από την Παλαιοκατούνα και πέρα, διότι ο Δήμος Αγράφων έχει σημαντική κτηνοτροφία. Ένας κτηνοτρόφος για να σφάξει ζώα του πρέπει να τα μεταφέρει στο Αγρίνιο, στο Αιτωλικό ή στην Αμφιλοχία και πολλές φορές κάνει και δυο μέρες να ξαναγυρίσει στο μαντρί του. Αφού δεν μπορεί να πάρει εύκολα σειρά σε μέρες αιχμής.
Τα σφαγεία στο Δήμο Αγράφων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σε συνεργασία με ένα από τα παραπάνω σφαγεία, να έρχονται οι “γδάρτες” και οι έμποροι που τα εξυπηρετούνε, κάποιες φορές το μήνα. Έτσι θα μπορούν να εξυπηρετήσουν και τα σφαγεία Καρπενησίου. Η Ευρυτανική κτηνοτροφία χρειάζεται μεγάλη στήριξη, διότι είναι ο πρωτογενής τομέας της Ευρυτανικής ζωής.
Αγαπητέ Κώστα, την επόμενη φορά θα πούμε περισσότερα. Γράφω μερικούς από τους στίχους της Κικής Κουκούτση:
“Βελούχι μου περήφανο γιατί ‘σαι λυπημένο;
Εσύ που τέτοια εποχή, ήσουν ευτυχισμένο,
‘ρχόταν οι βλάχοι κι έβοσκαν εδώ τα πρόβατά τους
κι οι λαγκαδιές βουίζανε απ’ τα βελάσματά τους,
λιγόστεψαν οι πιστικοί…”
Με εκτίμηση
Γιάννης Διώτης, Αγροκτηνοτρόφος, Αγγελόκαστρο Αιτ/νιας”
Εμείς, τι θα μπορούσαμε να πούμε ! Αλλά υπόσχομαι στο Γιάννη, πως η επιστολή του θα σταλεί, στον Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας και στους Δημάρχους Αγράφων και Καρπενησίου. Καλά δεν θα κάμω;
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν. Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
φωτο αρχείο Κ.Μπαλάφα
