Δύο είναι οι σημαντικές ημερομηνίες για τους μετακινούμενους κτηνοτρόφους: Του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτου ( 26 Οκτωβρίου ) και του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (κινητή εορτή). Του Αγίου Δημητρίου, ξεκινούσαν οι νομάδες ποιμένες από τα ορεινά βοσκοτόπια, για τα χειμαδιά σε όλες τις περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδος.
Αμπάρωναν τα σπίτια τους στα ορεινά, άφηναν ένα φύλακα για όλο το χωριό και ξεκινούσαν με τα πόδια, “για ένα ταξίδι ” που διαρκούσε από 15 ημέρες μέχρι και ένα μήνα (ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες), με πολλές δυσκολίες και κινδύνους. Στα χειμαδιά έμεναν μέχρι το τέλος της Άνοιξης και ξεκινούσαν την επιστροφή, για τα αγαπημένα τους βουνά, του Αγίου Γεωργίου. Αρκετά δημοτικά τραγούδια αναφέρονται σε αυτήν την ποιμενική δραστηριότητα. Σήμερα οι περισσότεροι μετακινούμενοι κτηνοτρόφοι μεταφέρουν τα κοπάδια τους (πρόβατα, γίδια, γελάδια ) με φορτηγά αυτοκίνητα με ειδική διαμόρφωση, για το σκοπό αυτό.
Η εποχική μετακίνηση κοπαδιών πάνω στις παραδοσιακές διαδρομές τους, είναι ένα από τα 8 εγγεγραμμένα στοιχεία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδος* στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Α.Π.Κ. της Ανθρωπότητας (UNESCO – 2019 ), από κοινού με την Αυστρία και την Ιταλία.
* Ως άυλα πολιτιστικά αγαθά νοούνται εκφράσεις, δραστηριότητες, γνώσεις και πληροφορίες, όπως μύθοι, έθιμα, προφορικές παραδόσεις, χοροί, δρώμενα, μουσική, τραγούδια, δεξιότητες ή τεχνικές που αποτελούν μαρτυρίες του παραδοσιακού, λαϊκού και λόγιου πολιτισμού.
Κείμενο & Φωτογραφίες: Σπύρος Θεοδ. Κουτσοχρήστος
