Όνομα: Κατερίνα Τσατσαράγκου
Ιδιότητα: Θεατρική συγγραφέας και ηθοποιός
Τόπος κατοικίας: Αθήνα
Τόπος καταγωγής: Μικρό Χωριό
Το ‘support art workers’ είναι ίσως η μοναδική τόσο μαζική κινητοποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο, με στόχο την ανάδειξη των προβλημάτων ενός κλάδου επαγγελματιών. Αφορά όσους εργάζονται για την τέχνη και για όλους εμάς που βρισκόμαστε στη θέση του κοινού, και επηρεάζουν με τη δράση τους τη ζωή μας καθημερινά. Γιατί έστω και αν δεν το συνειδητοποιούμε η τέχνη ‘κυλάει’ πάνω στη ίδια τη ζωή. Για το ‘κύμα’ αυτό συμπαράστασης μιλήσαμε με την Θεατρική συγγραφέα και ηθοποιό Κατερίνα Τσατσαράγκου, που μοιράστηκε μαζί μας τις θέσεις της για όλη αυτή τη νέα πραγματικότητα που βιώνουν και οι άνθρωποι της τέχνης. Μεγάλωσε στο Μικρό Χωριό Ευρυτανίας, αποφοίτησε από το Γ. Λύκειο Καρπενησίου και είναι κόρη των εκπαιδευτικών Γ. Τσατσαράγκου και Κ. Καραπάνου. Είναι απόφοιτος της ανωτέρας δραματικής σχολής «Δήλος», της Δ. Χατούπη το 2004 και συμμετείχε σε πολλά σεμινάρια υποκριτικής, χορού, τραγουδιού, ανάλυση και αισθητική μουσικού έργου. Συμμετείχε στις θεατρικές παραστάσεις («Παραδοσιακά παραμύθια», σκηνοθεσία Κ. Καπελώνη, «Τίτα – Λου» , σκηνοθεσία Δήμητρα Χατούπη , «Παραθεριστές» σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης , «Line of eternity», σκηνοθεσία Elderdiry M. Fatul, «Οιστρογονιάζουσες», σκηνοθεσία Θ. Κανδηλιώτη), τηλεόραση («Ματωμένα Χώματα»), και στον κινηματογράφος. Από το 2013 μέχρι και σήμερα ανέβασε τα θεατρικά έργα με συνδημιουργό τον Θ. Κανδηλιώτη «Ο Χρυσός Τρίφτης και ο Σεφ Φέρρης»( 2013-2014 θέατρο «ACT», Πάτρα), «Ολόγυρα, ολότελα, ολόιδιοι» (2014-2015,θέατρο «ACT», Πάτρα), «Ολόγυρα, ολότελα, ολόιδιοι» (2015-2017,θέατρο «Άνεσις», Αθήνα), «Η Αλίκη στη χώρα των γευμάτων» (2017-2018,θέατρο «Άνεσις», Αθήνα, «Οιστρογονιάζουσες» (2019, θέατρο «Γραμμές Τέχνης», Πάτρα), «Ολόγυρα, ολότελα, ολόιδιοι» (2019- 2020 θέατρο «Γραμμές Τέχνης», Πάτρα). Και ας ευχηθούμε ότι σύντομα οι συνθήκες θα είναι τέτοιες για να δούμε επί σκηνής και το επόμενο έργο τους.
ΕΠ. κα Τσατσαράγκου ως θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός πείτε μας δυο λόγια για το πως βλέπετε το «κύμα» στήριξης ‘support art workers’ για τα δικαιώματα των καλλιτεχνών και ποιος είναι ο σκοπός του;
ΚΤ. Πρόκειται για μία καμπάνια στήριξης των εργαζόμενων του πλήθους ειδικοτήτων που απασχολούνται στον ευρύτατο τομέα του Πολιτισμού. Διοργανώθηκε μέσω της ιστοσελίδας Avaaz, τον μεγαλύτερο και πιο ισχυρό διαδικτυακό τόπο κινήματος παγκοσμίως. Το «Support Art Workers» αφορά στη συλλογή υπογραφών στα πλαίσια της υποστήριξης των αιτημάτων μας, τα οποία είναι τα απαραίτητα για την επιβίωση και το αβέβαιο μέλλον μας λόγω του lockdown. Είναι αντίδραση στην απουσία σαφούς κυβερνητικού σχεδίου για τους χιλιάδες ανθρώπων που απασχολούνται και προσφέρουν στον χώρο αυτό, αλλά και για πολλούς από εμάς αντίδραση στα κακώς κείμενα του χώρου που έχουμε επί σειρά ετών επιτρέψει και ανεχτεί. Καλό είναι, της κριτικής να προηγείται η αυτοκριτική.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν ένα συγκινητικό «κύμα στήριξης» -όπως πολύ σωστά το χαρακτηρίζετε- που διέδωσε το μήνυμά μας σε όλο το διαδίκτυο. Ευελπιστούμε ότι θα βρει ευήκοα ώτα, και ότι θα γίνει κατανοητό ότι «η αλυσίδα του πολιτισμού έχει ανάγκη από τους κρίκους της» όπως το προς υπογραφήν ψήφισμα αναφέρει.
ΕΠ. Ποια θεωρείτε ότι είναι η σημασία της τέχνης και κυρίως του θεάτρου, σε περιόδους που ο άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με μια κρίση;
ΚΤ. Ο BertoltBrecht γράφει ότι «το Θέατρο δεν μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο, αλλά μπορεί να δώσει ώθηση, κίνηση. Το Θέατρο πρέπει ν’ αφήνει εικόνες. Δεν επηρεάζει με λόγια, αλλά με εικόνες. Οι εικόνες είναι κάτι που δεν μπορείς να αφαιρέσεις από τον άνθρωπο. Μπορεί να χάσει τα πάντα, αλλά αν δεν έχει χάσει τα λογικά του, δε θα χάσει και τις εικόνες, εικόνες των χεριών της μάνας, των φαγητών που μαγείρευε, εικόνες της θάλασσας. Αυτές οι εικόνες αποτελούν την ψυχή σας. Όσο περισσότερες εικόνες- τόσο πιο σίγουρα σώζεται ο άνθρωπος. Είναι οι ενέσεις ομορφιάς, ενέσεις της αγάπης».Ίσως το θέατρο –και η τέχνη συνολικά- δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Οι θεατές όμως, μπορούν.
ΕΠ. Πως πιστεύετε ότι μπορεί να υποστηριχτεί στην ουσία του το ‘support art workers’ από την πολιτεία;
ΚΤ. Η Ομάδα οργάνωσης – συντονισμού – πρωτοβουλίας έχει ήδη ανακοινώσει τις προτάσεις της. Οι κύριες εξ αυτών είναι επίδομα εργαζομένων στις τέχνες με την κατάθεση των απαραίτητων δικαιολογητικών, επίδομα ανεργίας με αναθεώρηση συνολικού αριθμού ενσήμων που απαιτούνται δεδομένης της αβέβαιης χρονικής διάρκειας της κρίσης και του ότι «έτρεξαν» κανονικά μόνο 2,5 μήνες εργασίας εντός του 2020, ειδικές διατάξεις (πχ έκπτωση ενοικίου στους εργαζόμενους στις τέχνες που δικαιούνται επίδομα ή προστασία της πρώτης κατοικίας), στήριξη των αυτοαπασχολούμενων στις τέχνες, στήριξη επιχειρήσεων (ένταξη ΑΜΚΕ, ΚΟΙΝΣΕΠ, ΙΚΕ, ΟΕ κτλ στο επίδομα των 800 ευρώ για τις επιχειρήσεις),απαλλαγή από την καταβολή του φόρου επιτηδεύματος.
ΕΠ. Βάσει της εμπειρίας σας, θεωρείτε ότι υπάρχει τρόπος να υπάρχει καλλιτεχνική δράση με θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες το φετινό καλοκαίρι και παράλληλα να τηρηθούν τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας;
ΚΤ. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό απαιτεί περισσότερο κατάρτιση παρά εμπειρία. Αν και ο τομέας υγείας είναι το δεύτερο σπίτι μου, ο λόγος θα πρέπει να δοθεί στους ειδικούς επί του θέματος.
ΕΠ. Η καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία, θεωρείται από πολλούς δευτερεύουσας σημασίας σε εποχές μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων και για άλλους πάλι θεωρείται σημαντική για την καθημερινή μας ζωή, όσο και οι βασικές μας ανάγκες. Που βρίσκεται η δική σας άποψη;
ΚΤ. Θεωρώ ότι το κείμενο του Brecht που παρέθεσα, απαντάει από μόνο του. Όπως έχει αποδειχτεί, το «Great Depression» πχ (η εποχή μετά το κραχ) δεν είναι απλώς μια οικονομική έννοια. Ίσως επίσης ο ιός του φόβου να βασανίζει τους ανθρώπους και μετά την εξαφάνιση του κορονοϊού. «Ευτυχώς, το εμβόλιο για τους φόβους και την κατάθλιψη ανακαλύφθηκε πριν από αιώνες» έγραψε για την τέχνη ο Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ (Βούλγαρος ποιητής).
ΕΠ. Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;
ΚΤ. Δεδομένων των συνθηκών, δραστηριοποιούμαστε με τον σύντροφό μου και συνδημιουργό Θ. Κανδηλιώτη μόνο στο κομμάτι της συγγραφής προσδοκώντας και αναμένοντας τις εξελίξεις.
