Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση των σωματείων και του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ στην κεντρική πλατεία Καρπενησίου. Χαιρετισμό απηύθυναν η Μαρία Σαξώνη, Πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων ΠΕ Ευρυτανίας, ο Γιάννης Μπουμπουρής, Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΓΝ Καρπενησίου, ΚΥ Φραγκίστας και ΚΨΥ Καρπενησίου, η Φώφη Δήμα, εργαζόμενη στην ιδιωτική εκπαίδευση, ο Δημήτρης Γκορόγιας, Πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΕΦΚΑ, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιώργος Μπακογιώργος, οργανωτικός γραμματέας του ΝΤ ΑΔΕΔΥ. Συμμετείχαν ακόμα το Σωματείο Εργαζομένων Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Ευρυτανίας, η ΕΛΜΕ, το Σωματείο Μουσικών κ.α
Ακολούθησε μαχητική πορεία με προορισμό το Μνημείο του Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου, απέναντι από τον ΟΤΕ, όπου και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.
Αντίστοιχη κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε και στη Βαλαώρα από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και τον Αγροτοκτηνοτροφικό Σύλλογο Δήμου Αγράφων.
Ο Οργ. Γραμματέας ΝΤ ΑΔΕΔΥ, Γιώργος Μπακογιώργος, στην ομιλία του είπε μεταξύ άλλων:
«Από το μικρό Καρπενήσι σήμερα, αλλά και από την όμορφη Βαλαώρα στέλνουμε περήφανο αγωνιστικό χαιρετισμό στους ηρωϊκούς Γάλλους εργαζόμενους που με πρωτοφανή αντοχή αντιστέκονται με όλους τους τρόπους στην αντιμεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μακρόν.
Δίνουμε το χέρι στους απεργούς της πλατείας Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, στους γερμανούς εργατοϋπάλληλους, στα εκατομμύρια εργάτες που από το Μπαγκλαντές ως την Καλιφόρνια δίνουν τη μάχη για ένα κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ένα κόσμο που ο ποιητής μπορεί να είναι ψαράς κι ο ψαράς ποιητής.
Κρατάμε σήμερα το νήμα των αγώνων που βάφτηκε κόκκινο από το αίμα των εργατών του Σικάγο το 1886, το αίμα του Μάη του ‘36 στη Θεσσαλονίκη, το αίμα των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών της Καισαριανής, το αίμα των 57 παιδιών μας στα Τέμπη, το αίμα των εκατοντάδων νεκρών εργατών στα κρεματόρια των αφεντικών.
Δυο μήνες μετά το έγκλημα στα Τέμπη, αυτοί που κυβέρνησαν και πρώτ’ απ’ όλα αυτοί που και σήμερα κυβερνούν νομίζουν ότι θα ξεχάσουμε τις εγκληματικές τους ευθύνες. Και κυρίως τους βολεύει να εγκλωβιστεί η οργή μας σε ένα στείρο δικομματικό καυγά που δείχνει το δέντρο για να χάσουμε το δάσος, όπου δάσος είναι τα κέρδη του κεφαλαίου και η αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή.
Η ανάπτυξή τους πάει χέρι – χέρι με τις εργοδοτικές δολοφονίες που βαφτίζονται δυστυχήματα. Παρακολουθήστε : 46 εργάτες νεκροί το 2018, 51 νεκροί το 2019, 41 το 2020, 104 το 2022, 49 το 2023 πριν κλείσει ο Μάρτης.
Γι’ αυτό λέμε. Δεν μπορούμε να το βουλώσουμε. Δεν μπορούμε να κάτσουμε σπίτι μας. Έχουμε χρέος στους νεκρούς της τάξης μας, σε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν, σε αυτούς που δεν γύρισαν σπίτι από τη βάρδια τους, στα παιδιά που δεν έφτασαν ποτές. Έχουμε χρέος να συνεχίσουμεγια το ολοσχερές χτύπημα του συστήματος της εκμετάλλευσης, των πολέμων, της προσφυγιάς και της δυστυχίας, για να επικρατήσει το δίκιο της τάξης μας. Γι’ αυτό και σήμερα είμαστε εδώ, όλοι μαζί, το άλλο Καρπενήσι, αυτό που διαδήλωσε ακόμα και μέσα στην πανδημία, ενάντια στην καταστροφή των βουνών μας για τα κέρδη τους τον Αύγουστο του 21, ενάντια στην διάλυση του Νοσοκομείου το καλοκαίρι του 21, τον Οκτώβρη του 21, το καλοκαίρι του 22, ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών με πρωτοφανή μαζικότητα. Αυτή είναι η πραγματική επανεκκίνηση της Ευρυτανίας: ο λαός που σηκώνει το κεφάλι και όχι τα ψεύτικα προεκλογικά λόγια και οι ανέξοδες υποσχέσεις […]»
