
Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η πρόσφατη αφαίρεση επιγραφής που έφερε το όνομα του Μίκη Θεοδωράκη, σε δημόσιο χώρο της περιοχής των Κέδρων, στο πλαίσιο της λεγόμενης «επιχείρησης κάθαρσης». Η ενέργεια αυτή — που φέρεται να έγινε νύχτα, χωρίς επίσημη απόφαση ή διαβούλευση — έχει εγείρει πλήθος ερωτημάτων σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης, την ιστορική μνήμη και τον πολιτιστικό προσανατολισμό του τόπου.
Με αφορμή το περιστατικό, ο Σύλλογος Απανταχού Κεδριωτών εξέδωσε μια δυναμική και ποιητικά φορτισμένη ανακοίνωση, εκφράζοντας τον προβληματισμό αλλά και την αντίστασή του απέναντι σε τέτοιες «συμβολικές εκκαθαρίσεις».

Η προτομή που είχε καταστραφεί πριν από λίγο καιρό
Η ανακοίνωση του Συλλόγου έχει ως εξής:
«ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΘΑΡΣΗ
Χτες το πορτραίτο, σήμερα η πινακίδα, αύριο τι;
Οφείλουμε να δώσουμε συγχαρητήρια στα γενναία παιδιά που με αυταπάρνηση, μεσάνυχτα αφαίρεσαν την πινακίδα με το “αντιχριστιανικό” σύμβολο, πάντα για το καλό μας!
Ευτυχώς που οι θεματοφύλακες της τάξης, ηθικής και νομιμότητας καιροφυλαχτούν και προτρέπουν σε τέτοιες ενέργειες πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Αγνοούν οι ιθύνοντες εγκέφαλοι — τόσο οι φυσικοί και κυρίως οι ηθικοί — ότι το έργο του Μίκη Θεοδωράκη είναι το φως της Ελλάδας στον κόσμο.
Είναι άστρο στην κοσμοχαλασιά, κερί μες στο σκοτάδι.
Ρίζωσε η μουσική του, το έργο του χρόνια τώρα στην ψυχή μας και από ‘κει δεν μπορούν να μας το πάρουν.
Και οι τριανταφυλλιές επιμένουν να ανθίζουν και το νιόνειρο της βρύσης αέναα να τρέχει. Και οι Γερανοί του Ιβύκου ακόμα περνούν στον ουρανό της πατρίδας μας.
Στ’ αλήθεια ποιοι τη ζωή μας κυνηγούν…?

H ταμπέλα πριν
ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ»
Η ανακοίνωση αυτή δεν είναι απλώς καταγγελία· είναι ένας στοχαστικός ψίθυρος από την καρδιά της ελληνικής περιφέρειας, που βλέπει με ανησυχία την προσπάθεια επανακαθορισμού των «αποδεκτών» μορφών του πολιτιστικού μας παρελθόντος.
Τραγικό σημείο της υπόθεσης ότι η πινακίδα ήταν δωρεά του ξυλουργού Δημοσθένη Καραγιάννη στη μνήμη του αδικοχαμένου αδερφού του Γιώργου Καραγιάννη κατά την περίοδο της πανδημίας.
Είναι σαφές πως για κάποιους Κεδριώτες — και όχι μόνο — ο Μίκης Θεοδωράκης δεν είναι απλά ένας καλλιτέχνης. Είναι ένας ζωντανός φορέας ταυτότητας, αντίστασης και πανανθρώπινων αξιών.
Το ερώτημα παραμένει: Ποιοι γράφουν και ποιοι σβήνουν την ιστορία; Και με ποιο δικαίωμα;
Το θέμα, απ’ ό,τι φαίνεται, μόλις άνοιξε.

Η ταμπέλα μετά την αφαίρεση


































