Η Πλατεία Ομονοίας! Η ιστορικότερη πλατεία της Αθήνας, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε επί Όθωνος στα 1834. Την ονόμασαν πλατεία Όθωνος και μετά πλατεία Ομονοίας (1862) για τη συμφιλίωση των τότε αντιμαχόμενων πολιτικών παρατάξεων. Ατυχής η μετονομασία αφού έκτοτε ποτέ δεν υπήρξε συμφιλίωση και ομόνοια μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων και δυνάμεων, έστω για το καλό αυτού του τόπου. Στην αρχή η πλατεία χρησίμευε για τον περίπατο και την αναψυχή των Αθηναίων πολιτών. Στον 20ο αιώνα με την κατασκευή του υπόγειου σιδηρόδρομου έγινε εμπορικό κέντρο, σημείο συνάντησης των προσφύγων, των επαρχιωτών με το γωνιακό ιστορικό φαρμακείο ΜΠΑΚΑΚΟΥ, με τα εναλλασσόμενα σιντριβάνια, το γκαζόν και τα παγκάκια. Πολύ αργότερα, βρέθηκε θέση για τον γυάλινο δρομέα του Βαρώτσου και το ψυχρό μεταλλικό γλυπτό του Ζογγόπουλου μέχρι που και αυτά αποδήμησαν.
Ο κάθε νέος Δήμαρχος έριχνε και ρίχνει τις πινελιές του για να αλλάξει τη μορφή της πλατείας σύμφωνα με την προσωπική αισθητική του, την ατολμία, την πολιτική, αλλά και με την ελλοχεύουσα και αορίστως αιωρούμενη μίζα μεταξύ των εκάστοτε εμπλεκομένων…ίδιο χαρακτηριστικό και κατάρα του Έλληνα, που διαχειρίζεται χρήματα από τον δημόσιο κορβανά. Από τις αρχές του 21ου αιώνα η πλατεία έγινε κέντρο που συχνάζουν μετανάστες από την κάθε γωνιά της γης, ναρκομανείς, πορτοφολάδες, ζητιάνοι, λωποδύτες και ό,τι άλλο..! Και η καινούρια Δημοτική Αρχή σ’ αυτή την πλατεία επιδίδεται μέχρι στιγμής στο να ξεδιπλώσει την δική της προσωπική αισθητική, λες και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα της πολύπαθης πόλης έχουν επιλυθεί. Καμία άλλη πλατεία στην Ευρώπη δεν κακοποιήθηκε τόσο πολύ όπως η Ομόνοια, τους δυο τελευταίους αιώνες κι ας πλανάται πάνω της διαχρονικά ο απόηχος δημοκρατικών, εργατικών, συνδικαλιστικών και φοιτητικών αγώνων, που διαδραματίστηκαν σ΄αυτή.
Αλήθεια, δίπλα και γύρω από την Ομόνοια αναδεικνύει ο κάθε δημοτικός άρχοντας τα τόσα προβλήματα, που έχουν συσσωρευτεί; Και το χειρότερο, τελευταία ξέσπασε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας πόλεμος Αφγανών και Πακιστανών και δυστυχώς με θύματα. Μέσα σε λίγους μήνες η Αθήνα κατάντησε Μπογκοτά και Καμπούλ με τις μαφιόζικες συμμορίες να προσπαθούν να ελέγξουν την διακίνηση ναρκωτικών, των λαθραίων τσιγάρων, την πορνεία και την σωματεμπορία. Τα χρησιμοποιούμενα μέσα, καλάζνικοφ, μαχαίρια, πιστόλια κι όλα αυτά μέρα μεσημέρι. Και δεν είναι μόνο οι Αφγανοπακιστανοί, αλλά και μαφιόζοι Αλβανοί, Βούλγαροι, Ρωσοπόντιοι και κάθε καρυδιάς καρύδι. Η προχθεσινή δολοφονία Αφγανού και ο τραυματισμός άλλων στην οδό Μενάνδρου δίπλα στην Ομόνοια από την διαμάχη συμμοριών είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί. Παρά την ατζέντα του “νόμου και τάξης” που εφαρμόζει η κυβέρνηση στα Εξάρχεια και στο Κουκάκι, η αστυνόμευση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας είναι ανύπαρκτη. Ο δήμαρχος της Αθήνας έχει εγκαταλείψει τη μισή πόλη αφού θεωρεί γκέτο την περιοχή αυτή. Ολόκληρη η περιοχή της Ομόνοιας, το Μεταξουργείο, η οδός Φυλής, ο Άγιος Παντελεήμονας ακόμα και η Κυψέλη βρίσκονται στο έλεος των συμμοριών. Ως προς τα άλλα, από την Κυβέρνηση, στα Εξάρχεια και στην ΑΣΟΕ επήλθε η κανονικότητα με την εφαρμογή του “νόμου και τάξης”. Για όλα αυτά κάποτε έφταιγε ο Σύριζα, τώρα “τις πταίει”; Ας απαντήσουν οι αρμόδιοι..!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
