Με βεβαιότητα αυτή η μικρή στήλη δεν αρκεί για να χωρέσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου όταν διάβασα το δελτίο τύπου του Δήμου Καρπενησίου, με το οποίο περιχαρής ενημέρωνε για την ανάπλαση (; ) της πλατείας Φουρνάς. Λυπάμαι πολύ που είμαι στη θέση να πρέπει να εκθέσω λογικά επιχειρήματα απέναντι σε άλλη μια πλήρως παράλογη αρχιτεκτονική μελέτη που οι άρχοντες του τόπου έχουν αποφασίσει να ‘φυτέψουν’ στην Ευρυτανία με το έτσι θέλω. Περισσότερο όμως φοβάμαι ότι ο τόπος μας έχει παραδοθεί σε μια δίχως τέλος τσιμεντοποιήση και περγκολοποίηση σε όλες τις αποχρώσεις του κεραμιδί και φυσικά του γκρι.
Επειδή όμως αυτόν τον μοναδικό τόπο μας τον βλέπουμε να γίνεται λίγο, λίγο ρημάδι, με την έμπνευση και την υπογραφή ειδικών και το πιο τραγικό με χρηματοδοτήσεις, δεν γίνεται κανείς να μην καταγράψει τα αυτονόητα. Πρώτα απ’ όλα ποιος ζήτησε την ανάπλαση της πλατείας στην Φουρνά; Όσους χωριανούς ρώτησα, κανείς δεν ήξερε τίποτα, όπως επίσης δεν ήξερε τίποτα η αντιπολίτευση του δήμου. Δεύτερον γιατί ένα πραγματικό στολίδι για το δήμο, η μοναδική πλακόστρωτη πλατεία του χωριού, με την πανέμορφη ροτόντα και τα μοναδικά μοτίβα -που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού παρόμοια στην Ευρυτανία- χρειάζεται ανάπλαση; Χρειάζεται δηλαδή να καταστραφεί πλήρως και να δημιουργηθεί από την αρχή. Πως προέκυψε μια αρχιτεκτονική μελέτη σε έναν οικισμό που χαρακτηρίζεται επίσημα παραδοσιακός και έχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία του τόπου μας; Που ‘κολλάνε’ τα τσιμέντα, τα κοκκινοκεραμιδί πλακάκια (που όλοι τόσο πολύ αγαπήσαμε και στο Καρπενήσι), οι μεταλλικές γκρι πέργκολες, με την ιστορική πετρόχτιστη εκκλησία και το γραφικό Κειμηλιαρχείο που θα βρίσκεται λίγο πιο πέρα;
Οι δημότες δέχτηκαν με τα χίλια προβλήματα την ανάπλαση του Καρπενησίου, με τη λογική ότι δίνει μια καλύτερη εικόνα του κέντρου της πόλης, ‘κατάπιαν΄ αμάσητο το Πάρκο Απόδημων Ευρυτάνων στο πιο όμορφο σημείο της πόλης, με τα κάγκελα και τα τσιμέντα παντού, αποδέχτηκαν μετά και από τον χαμό που έγινε το αχαρακτήριστο δημιούργημα της πύλης του ΓΕΛ. Τώρα ήρθε η σειρά ενός κοσμήματος να αναπλαστεί κι αυτό με τη σειρά του και να πάρει το γνωστό δρόμο… Αυτόν της ισοπέδωσης κάθε ίχνους σεβασμού στο φυσικό και περιβάλλοντα χώρο και την ιστορία και η μετατροπή του σε μια ακόμα πλατεία αστικού περιβάλλοντος. Αν ο στόχος ήταν η αναμόρφωση και αναβάθμισή του, με βεβαιότητα υπάρχουν πολλές προτάσεις για να πέσουν τα τσιμέντα στη Φουρνά. Αν η πλατεία έχει λειτουργικά και τεχνικά προβλήματα, υπάρχουν σίγουρα μελέτες για να τα λύσουν και να διασωθεί ένα στολίδι. Αν δεν έχετε βρεθεί στη Φουρνά να πάτε να το δείτε πριν γίνει κι αυτό για πάντα τσιμέντο. Αν γίνει κι αυτό τσιμέντο είμαστε άξιοι της τύχης μας! Να αναπλάθονται όλα σε ρημάδι!!
