Φόρο τιμής σε μία σημαντική προσωπικότητα της χώρας και του τόπου επιθυμεί να αποδώσει ο Δήμος Καρπενησίου και για το λόγο αυτό προβαίνει στην ονομασία της πλατείας στην περιοχή Άγιοι Ευρυτάνες στο Καρπενήσι σε πλατεία “Στρατηγού Χαράλαμπου Κατσιμήτρου”. Ο Δήμος Καρπενησίου με την κίνησή του αυτή αναγνωρίζει εμπράκτως την προσφορά και το έργο του Στρατηγού Χαράλαμπου Κατσιμήτρου και την υπηρεσία που αυτός πρόσφερε στη χώρα, ενώ στην απόφαση αυτή του Δήμου σημαντικό ρόλο είχε και η γνώμη της Κοινότητας Καρπενησίου. Ειδικότερα, ο περικλειόμενος κοινόχρηστος χώρος, που περιβάλλεται από τις οδούς Αγίου Δαμιανού  Αγράφων, Αγίου Ακακίου Αγράφων, Αγίου Ανδρέου Ερημίτου και Αγίου Μιχαήλ εκ Γρανίτσης θα λάβει την ονομασία αυτή δεδομένου ότι στο χώρο αυτό προβλέπεται η κατασκευή πλατείας. Υπενθυμίζεται ότι το Δημοτικό συμβούλιο με απόφαση του επί του  αιτήματος του Προέδρου της Κοινότητας Κλειτσού προέβη στην ονομασία της πλατείας  Μεσοχωρίου Τοπικής Κοινότητας Κλειστού ΔΕ Φουρνάς σε ονομασία  πλατείας “Στρατηγού  Χαράλαμπου Κατσιμήτρου’’.

Λίγα λόγια για τον Στρατηγό Κατσιμήτρο

Ο Στρατηγός Χαράλαμπος Κατσιμήτρος πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912–1913), στην Ήπειρο και στο “Μακεδονικό Μέτωπο” κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1918). Το 1920 (Νοέμβριο) έγινε ταγματάρχης με τον βαθμό τον οποίο και συμμετείχε στην Μικρασιατική Εκστρατεία (1921–1922) και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ.

Την περίοδο 1924-1925 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού. Τον Ιανουάριο του 1937 προήχθη στον βαθμό του υποστρατήγου και το 1938 ανέλαβε διοικητής της VIII Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο. Κατά την διετία 1939–1940 ολοκλήρωσε και εφάρμοσε μεθοδικά τις γραμμές άμυνας του Ελληνικού Στρατού στην Ήπειρο όπως είχαν εκπονηθεί αυτές από το στρατηγείο, ενόψει μιας ενδεχόμενης επίθεσης του Ιταλικού Στρατού, που κατείχε ήδη την Αλβανία. Ο Στρατηγός διακρίθηκε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940.  Στο ξεκίνημα του πολέμου, ως διοικητής της 8ης Μεραρχίας αρχικά εξουδετέρωσε την ιταλική επίθεση και στη συνέχεια διέταξε άμυνα μέχρις εσχάτων στον τομέα Ελαίας-Καλαμά, που κάλυπτε τα Ιωάννινα. Αντιστάθηκε ηρωικά στην ιταλική επίθεση στο Καλπάκι, συντελώντας τα μέγιστα στην νίκη της Ελλάδας απέναντι στον Ιταλικό Στρατό. Ο ανωτέρω  στρατηγός αναγνωρίστηκε ως ο “Πατέρας της νίκης του έπους 1940, αφού το έπος του 40 στερείται επωνύμου ήρωα”, ενώ ανέλαβε την ευθύνη να αμυνθεί εναντίον των στρατευμάτων του φασιστικού άξονα και κατήγαγε περιφανή νίκη, παρά την διαταγή του Γενικού Επιτελείου Στρατού που τον διέτασσε να μην αμυνθεί.