Ευρυτάνας εβδομάδας

11573

Όνομα: Πόπη Αρωνιάδα

Ιδιότητα: Ποιήτρια- Συγγραφέας

Τόπος κατοικίας: Αθήνα

Τόπος καταγωγής: Λημέρι Ευρυτανίας

Κυκλοφορούν:  «Μυσταγωγία», 2013

                            «Στεναγμοί Ανατολής», 2014

                            «Ιστοί βαθιάς αλήθειας», 2015

                             «ΟΥΛΕΣ», 2018

                             «ΟΙ ΔΙΔΥΜΕΣ», 2018

Όμορφα λόγια, όμορφη γραφή, από μια Ευρυτάνισσα που υπηρετεί την λογοτεχνία με πάθος και αφοσίωση, και σίγουρα διαφαίνεται ότι είναι η συνεχίστρια των σημαντικών ανθρώπων του πνεύματος του τόπου μας. H Πόπη Αρωνιάδα είναι ενεργό μέλος της  Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει διακριθεί το έτος 2013 και 2014 στους Δελφούς στους αντίστοιχους διαγωνισμούς ποίησης της ΠΕΛ, πήρε «το βραβείο του Αισχύλου» στο Δ’ παγκόσμιο διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού. Τον ίδιο χρόνο ήρθε και το 3ο βραβείο από τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό «Σικελιανά» και το 2ο βραβείο από το διαγωνισμό του περιοδικού «Κελαινώ». Η μεγαλύτερη έως τώρα κατάκτηση της, είναι το 2ο βραβείο στον 30o Παγκόσμιο Διαγωνισμό ποίησης Premio Nosside 2014 στο Reggio Calabria της Ιταλίας.

ΕΠ. Πως και πότε ήρθε το πρώτο ερέθισμα για να ξεκινήσετε το γράψιμο;

ΑΠ. Από την πρώτη νιότη μου, εκεί μετά το σχολείο ένοιωσα την ανάγκη να γράφω

αυτά που με πίεζαν, με προβλημάτιζαν, τα διαφορετικά ερεθίσματα της καθημερινότητας. Την εποχή εκείνη  θα ήταν καλό να είχα στήριξη, αλλά στερήθηκα  την πολυτέλεια να έχω κοντά μου ανθρώπους με γνώση για το αντικείμενο, ώστε να περπατήσω νωρίς στον μαγικό δρόμο της γραφής. Εμείς οι Ευρυτάνες, όπως όλοι γνωρίζετε καλά, καταγόμαστε από έναν φτωχό τόπο και η εσωτερική μετανάστευση ήταν ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε στη ζωή όπως μπορούσε ο καθ’ ένας. Ασχολήθηκα κι εγώ πρωταρχικά με τον βιοπορισμό κι όλα τ’ άλλα ερχόταν δεύτερα. Έγραφα μόνο κατά καιρούς και μάλιστα τα πιο πολλά δεν τα κρατούσα, στην επόμενη ανάγνωση τα έσκιζα από ανασφάλεια.

ΕΠ. Από που αντλείτε την έμπνευση σας;

ΠΑ. Τα τελευταία 10 -12 χρόνια που ασχολούμαι κατά κύριο λόγο με τη γραφή, τα αισθητήριά μου είναι σε επιφυλακή κάθε στιγμή. Μια εικόνα, ένα έντονο συναίσθημα, κάποιο βιβλίο, μια συζήτηση στο μετρό,  αποτελεί αφορμή  να ξεχειλίσει  μια λεκτική ροή, που στην πορεία θα γίνει ποίημα, διήγημα ή μυθιστόρημα. Η ζωή λοιπόν με εμπνέει. Ξεκινά μια μάχη, μια ταραχή  στο μυαλό που δεν με αφήνει σε ησυχία μέχρι να βγει και να πάρει τη μορφή που θα του δώσω. Είναι κάτι έμφυτο, δημιουργεί την ανάγκη της γραφής, δεν μαθαίνετε.

ΕΠ. Από την ποίηση στη μυθιστοριογραφία. Πως γεννήθηκαν ‘‘ΟΙ ΔΙΔΥΜΕΣ’’;

ΠΑ. Η ποίηση είναι έρωτας, ταυτότητα για μένα. Όσο περνά ο καιρός ακόμα και οι σκέψεις μου τείνουν να γίνουν ποιητικές. Το μυθιστόρημά μου “ ΟΙ ΔΙΔΥΜΕΣ” ήταν ένας σκληρός τοκετός. Μάτωσα πολύ, πόνεσα, τσαλακώθηκα, χωρίς καθόλου να μ’ ενδιαφέρει η έκθεση στο αναγνωστικό μου κοινό. Συμπονώ και αγαπώ τις γυναίκες. Ήθελα μέσα απ’ αυτό το βιβλίο να τους δείξω, πως δεν είναι μόνες, πως μετά από όλα αυτά που περνούν,  πρέπει να παλέψουν για το καλύτερο. Η κάθε μια μας, αξίζει αυτό το καλύτερο. Μια βαθιά  έκφραση αγάπης για τη μάνα, τη μάνα μου. Κάτι άλλο που θεωρώ πως κατάφερα, όπως έχουν εντοπίσει έγκριτοι κριτικοί λογοτεχνίας, είναι και καταγραφή ηθών και εθίμων  τα οποία το τείνουν να  εκλείψουν. Όλα αυτά συντέλεσαν στη γέννηση των “Διδύμων”.

ΕΠ. Τι σημαίνουν για σας τόσο οι διακρίσεις που έχετε λάβει για το συγγραφικό σας έργο, αλλά και το αγκάλιασμα του από τους αναγνώστες;

ΠΑ. Τεράστια υπερηφάνεια. Με την ποίηση κατέκτησα την αναγνώριση από τους δύσκολους λογοτεχνικούς κύκλους, ανέβηκα γρήγορα πολλά σκαλιά με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να είμαι υποψήφιο μέλος της Εταιρεία Συγγραφέων. Με τις “Δίδυμες”  με γνώρισε περισσότερος κόσμος. Είναι συγκινητικό  ν’ ανοίγεις το πρωί τον υπολογιστή σου και να έχεις email από άγνωστους ανθρώπους που διάβασαν το βιβλίο σου, ταυτίστηκαν, έκλαψαν, βρήκαν λύση, δύναμη κι ελπίδα.

ΕΠ. Στην ψηφιακή εποχή, το να γράφεις ή και να επιλέγεις ένα βιβλίο, θα μπορούσε να είναι μια μορφή αντίστασης ή είναι απλά και μόνο μια διαρκής ανάγκη;

ΠΑ. Διαβάζω πολύ. Αγαπώ  το βιβλίο και πιστεύω πως τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει. Η ψηφιακή εποχή που λέτε,  είναι γεγονός αναμφισβήτητο και ιδιαίτερα βοηθητική για έναν δημιουργό. Η σωστή χρήση του υπολογιστή είναι αναντικατάστατη για γνώση και επικοινωνία. Μπορούν κάλλιστα να συμπορευτούν καλύπτοντας ανάγκες.

ΕΠ. Γεννηθήκατε και περάσατε τα πρώτα χρόνια της ζωή σας στην Ευρυτανία. Τι εικόνες και τι αίσθηση κρατάτε από εκείνα τα χρόνια;

ΠΑ. Ναι, γεννήθηκα στο όμορφο Λημέρι. Το αγαπώ αλλά δεν μένω πολύ, γιατί νοιώθω να πνίγομαι. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά νομίζω πως είναι επειδή κατακλύζομαι σε κάθε γωνιά του από έντονες αναμνήσεις και πιέζομαι ψυχικά. Από την άλλη, δεν κρύβω πως αισθάνομαι σαν την τρελή του χωριού, γιατί δεν είχα ποτέ  στήριξη από τους συγχωριανούς μου. Έκανα πάνω οκτώ κεντρικές παρουσιάσεις, είχα κόσμο που γέμιζαν αίθουσες, αλλά κανένας δεν ήταν Λημεριώτης, εκτός από τους συγγενείς μου βέβαια. Κι επειδή θέλω να είμαι ακριβής στα λόγια μου, στην τελευταία μου παρουσίαση στον Ιανό ήρθε ο πρόεδρος του συλλόγου κι ένα παιδί συγχωριανού μου,  που με συγκίνησε πολύ με τον τρόπο που με πλησίασε και μου συστήθηκε. Άσχετα από αυτό όμως, μ’ ευχαριστεί είναι βρίσκομαι στο χωριό για δυο τρεις μέρες. Να ρουφάω την αίσθηση και τη μυρωδιά του, να προσκυνώ τους τάφους των γονιών και των λοιπών δικών μου και να φεύγω. Ευτυχώς όμως  κατάφερα να μεταφέρω αυτή την ιδιαίτερη αίσθηση, μέσα από το μυθιστόρημά μου. Ακόμα και το επόμενο βιβλίο μου με διηγήματα, που θα βγει το 2020 είναι κατά πολύ επηρεασμένο από γεγονότα και την μοναδική αίσθηση του χωριού. Στα ποιήματα μου, αυτό αντικατοπτρίζεται  στο αποτέλεσμα, δηλαδή το σύνολο των διεργασιών που γίνεται μέσα μου.

Φώτο από παρουσλιαση στον ‘ΙΑΝΟS’

2ο βραβείο στο Premio Nosside 2014 στη Calabria της Ιταλίας.

Ενεργό μέλος της  Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

Χλόμιασαν τ’ αναφιλητά

οι γλάροι στριγγλίζουν

την έλλειψη σου

η μνήμη γλιστρά

στο παρελθόν

όταν ήσουν αδερφή

και μάνα μαζί

δεν σε θέλει

αναμμένο καντήλι

σε μαρμάρινο τάφο.

Άκαμπτοι είναι οι νεκροί

εσύ μ’ αγκάλιασες

χθες βράδυ.