Χρονογραφήματα Τα τσοπανόσκυλα

3176

Γράφει o Αλέξανδρος Χουλιαράς
Ο “Ελληνικός Ποιμενικός”, κατά την λόγια ορολογία, είναι ρωμαλέος, γενναίος και
απόλυτα αφοσιωμένος στο κοπάδι και στον τσοπάνο. Για χιλιάδες χρόνια οι τσοπαναραίοι σ΄ αυτόν εναπόθεταν την ασφάλεια του μπουλουκιού τους από λύκους και τσακάλια κι από αρκούδες και ζωοκλέφτες. Για να “λογιoοικολογήσω” λίγο, ήθελα να πω ότι οι άνθρωποι και οι άγριοι θηρευτές στο ορεινό οικοσύστημα, βρίσκονται σε αδιάκοπη σύγκρουση. Αν τη σύγκρουση τη
λύσει η παγάνα και η καραμπίνα τότε θα έχουμε την εξαφάνιση των θηρευτών. Όμως αν τη διαχειριστεί το τσοπανόσκυλο τότε απλώς απομακρύνεται και αποθαρρύνεται ο
θηρευτής χωρίς όμως να αφανιστεί. Ορθά οι οικολογικές οργανώσεις εκτίμησαν ότι πρέπει ο σκύλος αυτός να προστατευτεί και να διαδοθεί ξανά στους κτηνοτρόφους. Σήμερα ακούμε πολλούς δίτροχους και τετράτροχους επιβήτορες να επαίρονται για τις επιδόσεις των μηχανοκίνητων κυβικών τους. Τα ίδια έκαναν οι τσοπάνηδες για τα τσοπανόσκυλά τους. Πολλές τέτοιες ιστορίες άκουσα, διάβασα και αποθησαύρισα. Μια φορά ένας τσοπάνος άκουσε το τσοπανόσκυλο τον Καλέση να παλεύει με μια
αρκούδα. Αφού σίγησε η μάχη πάει και βλέπει το τσοπανόσκυλο γεμάτο αίματα. Ειδοποιεί τον Τσέλιγκα το Γιώτη: “Τον Καλέση τον έφαγε η αρκούδα”. Τρέχει ο τσέλιγκας και βλέπει τον Καλέση να τον υποδέχεται χαρούμενος και καταματωμένος. Στην πάλη του η αρκούδα τον δάγκωσε στο λαιμό, και τραυματίστηκε από τα καρφιά της λαιμαριάς του. Τα αίματα ήταν δικά της.Θηριώδες κι ακατανίκητο το τσοπανόσκυλο σ΄
όποιον επιβουλευόταν το κοπάδι που περιφρουρούσε. Αυτή η αφοβιά του προκαλεί
έναν μεταφυσικό φόβο στους περιπατητές του
αστικού χώρου. Πρόσφατα δύο τέτοιες ευειδείς κυρίες, αγαπούσαν πολύ την περιπατητικήν, αλλά
φοβόντουσαν σφόδρα τα τσοπανόσκυλα. Επιστράτευσα όλη την τσοπανοκουλτούρα μου, για να τις πείσω ότι αυτός ο κέρβερος του κοπαδιού, έξω απ΄ αυτό είναι ένας αγαθός γίγαντας κι ένας ερωτόπλαστος και τρυφερός σκυλάκος. Περιχαρακώνει την γραμμή άμυνας στο κοπάδι, την οποία όποιος παραβιάσει αλίμονό του. Γι΄ αυτό
περιπατήτριες πορευτείτε μακριά από το κοπάδι και στοχαστείτε όσο θέλετε το ποιμενικό μεγαλείο. Όμως ήθελα να τονίσω ότι για όσες από εσάς είναι προκλητικώς ενδεδυμένες, άκρως επικίνδυνος είναι ο τσοπάνης! Ιδιότυποι και άκρως πολιτισμένη είναι ερωτική συμπεριφορά των σκύλων. Το ρήμα “πηδώ” αναφέρεται για να εκφράσει την σεξουαλική επίβαση του σκύλου και απαξιακά παλιά χρησιμοποιούταν για τους ανθρώπους, που σήμερα σχεδόν απέβαλλε το
απαξιακό του ένδυμα. Σημεία των καιρών και τούτο. Κάθε οργάζουσα σκύλα την ακολουθούσε ένας ολόκληρος λόχος βαρβατόσκυλων. Όταν η σκύλα επέλεγε τον επιβήτορα και ζευγάρωνε, οι ανταγωνιστές, αποδεχόμενοι και πειθαρχούντες στον φυσικό νόμο της σεξουαλικής επιλογής, έφευγαν. Όμως καραδοκούσαμε εμείς και πλήρωναν ακριβά το σκυλο-ερωτικό τους μεθύσι. Οι σκύλοι σέβονταν το σεξουαλικό πήδημα, εμείς όχι.