Το  απόσπασμα από τη συνέντευξη στον Γιάννη Πανταζόπουλο και τη LIFO  του Ντίνου Σιώτη, διακεκριμένου ποιητή, δημοσιογράφου και εκδότη λογοτεχνικών περιοδικών. Ακόμα και με το βλέμμα ενός ποιητή, ο κόσμος μας δεν μπορεί να μοιάζει λιγότερο σκοτεινός απ΄ ότι είναι, το έθνος μας λιγότερο ανήθικο απ’ ότι είναι και η δύναμη της αγάπης λιγότερο δυνατή απ’ ότι είναι…

‘‘Μεγάλος μπελάς η εποχή που ζούμε, αλλοπρόσαλλη, αδιευκρίνιστη, περίεργη, τοξική, κατευθυνόμενη από συμπαντική δυσαρμονία, απευθυνόμενη στην ανθρώπινη αυταρέσκεια, τον ναρκισσισμό και τον εξατομικευμένο ωφελιμιστικό σεισμό. Είναι μια εποχή που πετάει σκοτεινές σπίθες που ίσως μας κάψουν. Γίνονται πόλεμοι πραγματικοί, ιδεολογικοί, εμφύλιοι, γεωπολιτικοί. Αν και οι εμπλεκόμενοι λαοί γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους, απλώς βαριούνται να συνομιλήσουν (αυτό θα πει πολιτισμός: διαπραγματεύσεις) και κάνουν πόλεμο και σκοτώνονται, επειδή αυτό επιτάσσουν τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ισχυρών του πλανήτη. (…)

Η μεγαλύτερη ελληνική παθογένεια: η διχόνοια, η ατιμωρησία, η αντιφατικότητα, η διαφθορά και η έλλειψη οράματος και ηθικών κανόνων. Ξέρετε, είμαστε από τους πιο ανήθικους λαούς διεθνώς, κοντά στη Νιγηρία, αλλά αυτή η είδηση δεν θα γίνει ποτέ πρωτοσέλιδο ή πρώτο θέμα στις βραδινές ειδήσεις για να μας συνταράξει. Η ηθική θεωρείται ταμπού, δεν συζητάμε τέτοια θέματα, δεν μας απασχολούν, είμαστε υπεράνω, δεν είμαστε ηθικολόγοι. Την έχουμε αποκλείσει στο κέλυφός της και περιοριζόμαστε σε ελαφρύ φλερτ μαζί της, τη θεωρούμε ασθένεια. Έχουμε μπερδέψει την ηθική με την ηθικολογία. Αντί η αριστερά να είναι πρωτοπόρος στους κοινωνικούς αγώνες για το δημόσιο καλό, διακατέχεται από έναν τεχνοφοβισμό μήπως και ξυπνήσει το μέλλον. (…) 

Αν δεν μάθουμε να αγαπάμε, δεν θα ξέρουμε ποτέ πώς να ζούμε». Διότι χωρίς αγάπη δεν υπάρχει ζωή. Η αγάπη μάς δίνει αυτοδυναμία, καθορίζει τους πλόες μας στον βίο και μας δίνει την ισχύ να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με στωικότητα. Η αγάπη προσφέρει σταθερότητα, είναι μεγαλόθυμη και καλό θα ήταν να είναι διδακτέα ύλη στα δημοτικά σχολεία μαζί με τη γραμματική, την αριθμητική και τα οφέλη της φιλαναγνωσίας. Το να ξέρεις ν’ αγαπάς σημαίνει πως έχεις λύσει τα μισά από τα προβλήματα της ζωής σου. Τι θεωρώ σημαντικό στη ζωή; Την ειλικρίνεια, την αξιοπιστία, την αλληλοβοήθεια, τη συμπαράσταση και την εξωστρέφεια. Αυτές οι πέντε στάσεις ζωής σε καθιστούν ακέραιο και ακριβή στις σχέσεις σου με τον κόσμο και με τον εαυτό σου και σε κάνουν να νιώθεις πως δεν σου λείπει τίποτε το ουσιαστικό.’’

*Ο Ντίνος Σιώτης, πολίτης του κόσμου, εδώ και πολλά χρόνια δημιουργεί ιστορικές εκδόσεις, γράφει δοκίμια και ανθολογίες ποίησης. Σπούδασε Νομικά στο Εθνικός και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Συγκριτική Λογοτεχνία στο San Francisco State University.