Ιδιότητα: φοιτήτρια, εθελόντρια κινήματος #SaveKremastaLake
Τόπος διαμονής: Αγρίνιο
Τόπος καταγωγής: Επισκοπή
ΕΠ. Ποιο είναι το προσωπικό σου δέσιμο με τη λίμνη Κρεμαστών και τον τόπο σου; Τι είναι αυτό που σε έκανε να πάρεις ενεργό ρόλο ως πολίτης που νοιάζεται και δρα για το περιβάλλον;
ΜΠ. Είμαι κατά το ήμισυ Ευρυτάνισσα από την Επισκοπή, αλλά και από τον Ψηλόβραχο Αιτωλοακαρνανίας, στα σύνορα δηλαδή του νόμου Αιτωλοακαρνανίας με την Ευρυτανία. Η σύνδεσή μου με τη λίμνη προέρχεται και από τους δύο μου γονιούς. Ως Αμερικανίδα υπήκοος επιλέγω τα νιάτα μου να τα ζήσω στην Ελλάδα και μάλιστα κοντά στην Ευρυτανία, όχι στην κόλαση του τσιμέντου. Το ενδιαφέρον μου για το χωριό ξεκίνησε στην εφηβεία. Πάντοτε άκουγα ιστορίες για τον τόπο μου από τους γονείς μου. Σιγά-σιγά άρχισα να μαθαίνω την πικρή ιστορία: πώς δημιουργήθηκε η λίμνη, τον ξεριζωμό και τον πνιγμό των χωριών. Οι ίδιοι μου οι παππούδες το βίωσαν, άρα το τραύμα, ο πόνος και ο ξεριζωμός πέρασαν αυτόματα μέσα μου. Αυτό ενισχύει ακόμη περισσότερο την αγάπη μου για τον τόπο μου. Όλη μου αυτή τη λατρεία θέλησα κάπως να την εκφράσω προς τα έξω. Έτσι με την αδερφή μου προχωρήσαμε στην δημιουργία περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πάντα σχετικό με το χωριό μου και την λίμνη.
ΕΠ. Το κίνημα #SaveKremastaLake έχει καταφέρει να κινητοποιήσει πλήθος πολιτών. Πώς ξεκίνησε η πρωτοβουλία αυτή και ποια είναι τα κύρια αιτήματά σας;
ΜΠ. Τον Ιούνιο του 2023 ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν σχέδια πλωτών φωτοβολταϊκών για την λίμνη των Κρεμαστών. Φτάνοντας στο Φθινόπωρο του 2023, ακούστηκε για πρώτη φορά το: κίνημα διάσωσης για τη λίμνη Κρεμαστών, το οποίο σήμερα αριθμεί πάνω από 100 μέλη, όχι μόνο ντόπιων αλλά και υποστηρικτών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας που θέλησαν να βοηθήσουν. Τον Δεκέμβριο του 2023 το κίνημα μας συμμετείχε στην Πανελλαδική Πορεία για την Ημέρα Βουνού, στο κέντρο της Αθήνας, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα υπεράσπισης του περιβάλλοντος. Εκεί αναπτύχθηκαν σχέσεις αλληλοϋποστήριξης και συνεργασίας με άλλα κινήματα της χώρας μας. Το κίνημα μπορεί πλέον να εντοπιστεί στον πανελλαδικό χάρτη κινημάτων για την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ πλέον υπάγεται στην Επιτροπή Αγώνα Αιτωλοακαρνάνων & Ευρυτάνων: μια διευρυμένη πλέον επιτροπή που εναντιώνεται στην μετατροπή των δυο νομών σε μπαταρία της Ευρώπης. Συνεργαζόμαστε με εξειδικευμένη νομική και επιστημονική ομάδα, και έχουμε κατορθώσει πολλές μικρές νίκες διότι τα βήματα μας είναι σταθερά και οργανωμένα. Το κίνημα μας, δεν υποστηρίζει ακρότητες ούτε παράλογες διεκδικήσεις. Εκπροσωπεί το αυτονόητο: την υπεράσπιση της φύσης, την διατήρηση της κληρονομιάς, την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην κοινωνία και την οικονομία, την προάσπιση της δικαιοσύνης και την διάσωση των ριζών μας μέσα από την υπεράσπιση του φυσικού μας πλούτου.
ΕΠ. Την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου προγραμματίζεται μεγάλη κινητοποίηση στη Δυτική Φραγκίστα ενάντια στα σχέδια για αντλησιοταμιευτικά έργα στη λίμνη. Τι θα θέλατε να μεταφέρετε στους πολίτες και στους φορείς μέσα από αυτή την κινητοποίηση;
ΜΠ. Αυτή την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου διοργανώσαμε μια ενημέρωση ως αρχικό στάδιο, όχι μόνο για τις αντλησιοταμιεύσεις της Ευρυτανίας αλλά γενικότερα για τα έργα Βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που σχεδιάζονται για τους δυο νομούς. Σημαντική θα είναι και η παρέμβαση του δικηγόρου μας, ο οποίος ανέλαβε να συντάξει την ένσταση Δ11 ενάντια στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, εκ μέρους του Δήμου Αγράφων. Κάθε μας ενημερωτική εκδήλωση στοχεύει στην πλήρη τεκμηριωμένη ενημέρωση των πολιτών και στο κάλεσμα ακόμη περισσότερων συναγωνιστών για κοινό μέτωπο. Οι φορείς αυτής της χώρας καιρός είναι να σταματήσουν τα παραστρατήματα και να υπηρετήσουν τον λαό με διαύγεια, όχι πελατειακά.
ΕΠ. Ποια είναι η στάση των τοπικών αρχών και της πολιτείας απέναντι στα αιτήματά σας; Υπάρχουν σημάδια διαλόγου ή παραμένει ανοιχτή η απόσταση ανάμεσα στους πολίτες και τους φορείς λήψης αποφάσεων;
ΜΠ. Η Πολιτεία στη Σύγχρονης Ελλάδας και πόσο μάλλον εν έτει 2025, καθίσταται αδιαμφισβήτητα σάπια, ενάντια στο κοινό καλό. Το σύστημα των θεσμικών οργάνων στο σύνολό του, υποκινείται από συμφέροντα των ολιγαρχών, των καρτέλ και με γνώμονα την επόμενη εκλογή. Δύσκολα θα βρεις τους θεσμούς πλήρως σύμφωνους. Η επιμονή των πολιτών μπορεί όμως να τους κάνει να επαναπροσδιορίσουν τα πράγματα. Στη δική μας περίπτωση, η συνεργασία με τους Δήμους είναι καλή. Οι περιφέρειες από την άλλη σφυρίζουν αδιάφορα. Δυστυχώς εκλείπουμε σοβαρής και πατριωτικής ηγεσίας. Οι βουλευτές δεν έχουν συνεισφέρει πουθενά.
ΕΠ. Ως νέοι άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους, πώς οραματίζεστε το μέλλον της Ευρυτανίας και της λίμνης Κρεμαστών; Τι θα θέλατε να δείτε να αλλάζει, και τι μήνυμα στέλνετε στη νέα γενιά;
ΜΠ. Το μέλλον της Ευρυτανίας είναι μια λάθος έκφραση γιατί… είναι ήδη το παρόν. Αργό και σταθερό, μα κυρίως λαμπρό. Επιλέγω να μιλώ με αισιοδοξία και όχι πεσιμισμό, όχι υποκρινόμενη, αλλά επειδή είμαι οπλισμένη με «σφαίρες» ελπίδας. Τέτοια μέσα απαιτεί ο «πόλεμος» που ζούμε στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ένας πόλεμος περίπλοκος. Η αληθινή επανάσταση είναι η στάση ζωής: στήριξε τον μικρό επιχειρηματία, αγόρασε γάλα από τον κτηνοτρόφο, ράψε ρούχο στην μοδίστρα. Τόσο απλά! Η λύση λοιπόν, για την αναγέννηση της Ευρυτανίας είναι απλή: να ζωντανέψει ξανά η επαρχία. Και πως θα γίνει αυτό στην Ελλάδα του 2025 που η Πολιτεία δεν παρέχει την στήριξη; Αυτό θέλει διαρκή αγώνα και τριβή μέσα στην κοινωνία προκειμένου ο κόσμος να απωλέσει την πολυπλοκότητα, να πάψει να είναι μπερδεμένος και επιτέλους να απλουστεύσει την ζωή, όχι να την απλοποιήσει, προσοχή στο ρήμα. Πιο απλά, να αποκτήσει ξανά την χαμένη του ελπίδα, να μην σκύβει το κεφάλι, έτσι ώστε να πάει ενάντια στο κατεστημένο και να μπορέσουν να γίνουν τα πρώτα βήματα επιστροφής στα δύσκολα της ερειπωμένης επαρχίας. Αυτό που με πληγώνει περισσότερο στη σημερινή νεολαία είναι το γεγονός ότι μια μερίδα της έχει κάνει μόδα τα βουνά και τα χωριά. Οι «φασαίοι» δεν είναι απλά μια μόδα, είναι μάστιγα. Μέσα στην αφέλειά τους και την ανάγκη για ταυτότητα, έχουν δημιουργήσει μια λάθος εικόνα για την ορεινότητα και την παράδοση. Το βουνό δεν θέλει αποκλειστικά κιθάρα, Columbia μπουφάν, βουνίσιο στόρι με μπατόν ή κανό στο ποτάμι, ψεύτικο οικοτουρισμό. Η φύση θέλει την διαφορετικότητα και δεν μπορεί να πετύχει ποτέ σαν μόδα. Νέοι του σήμερα, λοιπόν, ας ακούσουμε όλοι μαζί τα εξής: μην κάνουμε πίσω σε τίποτα, μην θεωρούμε την κοροϊδία αυτονόητη, μην κάνουμε τα λάθη των γονιών μας, ας επιστρέψουμε στις ρίζες μας, ας μην τσιμπάμε σε Αμερικανιές. Το περιβάλλον θέλει σεβασμό για να σε σεβαστεί, «τα βουνά να τα ανεβαίνεις για να τα δεις όχι για να σε δουν». Αν θέλουμε να επουλώσουμε τα τραύματα της κοινωνικής «κατάθλιψης», ας αναρρώσουμε προς στιγμήν στο σπίτι μας: την φύση!
