Η ιστορία της ανέγερσης του κοινοτικού ξενοδοχείου μέσα από τις σελίδες μνήμης του Μεγάλου Χωριού
Στην καρδιά του Μεγάλου Χωριού, στην πλατεία που αποτελεί σημείο αναφοράς για κατοίκους και επισκέπτες, δεσπόζει το ιστορικό ξενοδοχείο «Αντιγόνη». Ένα κτίριο-σύμβολο, που η ανέγερσή του δεν ήταν απλώς μια αρχιτεκτονική πράξη, αλλά ένα έργο συλλογικής προσπάθειας, κοινωνικής συνοχής και αγάπης για τον τόπο.
Η θεμελίωση και η κατασκευή του ξενοδοχείου πραγματοποιήθηκαν χάρη στην οικονομική συμβολή των Μεγαλοχωριτών, φίλων και φορέων, με καθοριστική στήριξη από την Αντιγόνη Λιάπη – αδελφή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Μεγαλοχωριτών «Η Αγία Παρασκευή» αποφάσισε να δοθεί στο νέο κοινοτικό ξενοδοχείο το όνομά της. Το ξενοδοχείο «Αντιγόνη» δεν είναι μόνο ένα κτίσμα, αλλά ένα ζωντανό μνημείο μνήμης, προσφοράς και συλλογικής ταυτότητας, που εξακολουθεί να αφηγείται την πορεία του χωριού προς την πρόοδο.
Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, το κτίριο δωρίστηκε στην Κοινότητα, για να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και να φιλοξενήσει γενιές επισκεπτών που θα ανακάλυπταν την ομορφιά και τη φιλοξενία του χωριού. Η ιστορία της ανέγερσής του, καταγεγραμμένη λεπτομερώς στα χρονικά των Φίλων Ιστορικού-Λαογραφικού Μουσείου Μεγάλου Χωριού, αποτελεί σήμερα πολύτιμη παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές. Η ιστορία ενός τόπου, μέσα από τα ντοκουμέντα της ανέγερσής του…
Το τουριστικό ξενοδοχείο μας
‘‘Επανερχόμαστε στο σπουδαιότατο ζήτημα του Κοινοτικού μας Ξενοδοχείου, το οποίο ο Σύνδεσμος έχει σαν πρωτεύον μέλημά του, διότι, όπως και άλλοτε τονίσαμε, να συντελέσει πολύ στην ανάπτυξη του Τουρισμού στο χωριό μας.
Δυστυχώς οι οικοδομικές εργασίες από το προηγούμενο έτος ως τώρα, δεν σημείωσαν την αναμενόμενη πρόοδο, επειδή κατά το διάστημα εκείνο πραγματοποιήθηκε μόνο η στέγαση του δεύτερου πατώματος με πλάκες μπετόν και έγιναν τα σιδερένια κουφώματα μαζί με τους υαλοπίνακες, του καταστήματος στο ισόγειο, το οποίο ακριβώς λειτούργησε προσωρινά ως καφενείο και αναψυκτήριο, ενώ μελλοντικά προορίζεται για εστιατόριο.
Οι δαπάνες για τις παραπάνω εργασίες καταβλήθηκαν από την Κοινότητα και από τον Σύνδεσμό μας, ο οποίος και κατέβαλε στην κοινότητα σαν πρώτη δόση 25.000 χιλιάδες δραχμές και σαν δεύτερη δόση 9 839,50 δραχμές.
Για την ανοικοδόμηση και την στέγαση του τρίτου πατώματος, με πρόχειρους υπολογισμούς εμπειρογνώμονα, θα χρειαστούν 70 000 με 80 000 δραχμές.
Στην έγκληση που έγινε πέρσι από τον Σύνδεσμο να ενισχυθεί οικονομικά η κατασκευή του έργου με εθελοντικές εισφορές από τους απανταχού Μεγαλοχωρίτες, ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν.
Για αυτό τον λόγο ο Σύνδεσμος, παράλληλα με την παραπάνω έγκληση, ζήτησε και του χορηγήθηκε άδεια από το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, μέσω της οποίας εξέδωσε 10 000 Λαχεία για την αποπεράτωση του ξενοδοχείου, με την ελπίδα πως όλοι οι Μεγαλοχωρίτες θα ενδιαφερθούν και θα σπεύσουν να αναλάβουν την διάθεση των λαχείων, τόσο μεταξύ τους όσο και με τους φίλους τους, ώστε να πραγματοποιηθεί ο σκοπός της έκδοσής.
Συνεπώς, η επιτυχία του Λαχείου εξαρτάται από το ενδιαφέρον και την δραστηριότητα όλων των συγχωριανών μας, για να διαθέσουμε όλα τα Λαχεία που στάλθηκαν στον καθένα. Για τον λόγο αυτό παρακαλούνται όσοι από τους συγχωριανούς μας παρέλαβαν Λαχεία και δεν έχουν απαντήσει ως τώρα, να επισπεύσουν την αποστολή του αντιτίμου στον Σύνδεσμό, ώστε αυτός να μπορέσει να διενεργήσει την κλήρωση για την αποφυγή ενδεχόμενων παρεξηγήσεων εκ μέρους των συγχωριανών μας που απέστειλαν έγκαιρα τα αντίτιμα.
Επαναλαμβάνουμε για ακόμα μια φορά πως πρέπει να ζωντανέψουν στην μνήμη όλων των Μεγαλοχωριτών οι φωτεινές μορφές των αείμνηστων προγόνων τους, οι οποίοι οπουδήποτε και αν βρίσκονται, όσα χρόνια και αν απουσιάζουν στην ξενιτειά, δεν ξεχνούσαν ποτέ το χωριό τους, και το βοηθούσε άλλος λίγο άλλος πολύ, κάθε φορά που το χωριό μας είχε ανάγκη από κοινωφελή έργα.
Ας μιμηθούμε, λοιπόν, και εμείς τους προγόνους μας τώρα που το χωριό μας έχει ανάγκη το ξενοδοχείο και ας φροντίσουμε, έστω και με λίγη θυσία, να διαθέσουμε όλα τα Λαχεία για την αποπεράτωσή του. Ας μην φανεί παράδοξο ότι πολλοί από εμάς, που έχουμε σπίτια στο Μεγάλο Χωριό, όταν θα ξέρουμε ότι εκεί υπάρχει ξενοδοχείο της προκοπής για να κοιμηθούμε, θα ξαναεπισκεφτούμε το χωριό μας για να προσκυνήσουμε τους τάφους των προγόνων μας και για να ξαναθυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια.’’
Ότι Βλέπουμε από την σκοπιά μας
Προσοχή!
Μην γίνεσθε Νεκροθάπτες της Κοινοτικής Περιουσίας
‘‘Το χωριό μας τα παλιά τα χρόνια λεγόταν «Τρανό Χωριό». Πριν από περίπου 80 χρόνια έγινε ένας έρανος μεταξύ αυτών που βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη και των μόνιμων κατοίκων του χωριού των Τρανοχωριτών, για την ανέγερση δημοτικού σχολείου σε κοινοτικό χώρο, χωρίς καμία ενίσχυση εκ μέρους του δημοσίου.
Όπως λέγανε και οι σχετικές παραδόσεις του χωριού μας και συγκεκριμένα, όπως τις ακούσαμε από τα σώματα των αείμνηστων Παπαχαραλάμπου Κ.Παπακώστα, χρήστου Α. Καρίπη, Δημητρίου Κ.Κοντομέρκου, Κώστα Ζ. Παπανικολάου και άλλων αείμνηστων συγχωριανών μας, στον «Παν Τρανο Χωρίτικο» εκείνο έρανο δώρισαν διάφορα ποσά, από τα οποία έγινε το λεγόμενο παλιό σχολείο, το οποίο με νέα έσοδα που προήλθαν πριν από έναν χρόνο από ορισμένους συγχωριανούς μας, επισκευάζεται και πρόκειται να επαναστεγαστεί ο Αστυνομικός Σταθμός.
Κατά τον ίδιο τρόπο είχε γίνει αργότερα άλλο κτίριο για Ελληνικό σχολείο σε εκκλησιαστικό χώρο, το οποίο όταν καταργήθηκε αθτό το σχολείο, κατεδαφίστηκε για να προεκταθεί η πλατεία..
Επίσης, με τον ίδιο τρόπο έγινε και το παλιό ξενοδοχείο, που το έκαψαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα και το οποίο τώρα ανοικοφομείται εκ νέου.
Για την ιστορία του χωριού μας παραθέτουμε με αλφαβητική σειρά όσα συγκρατήσαμε στην μνήμη μας , από τα ονόματα που ακούσαμε, των δωρητών εκείνης της εποχής: Αναγνωστόπουλος Δημήτριος, Βλαχάκης Ιωάννης η Βλαχογιάννης, Γιαννάκος Ιωάννης, Γιαννακόπουλος Κώστας ή Λαύρα, Γιαννακόπουλος Σπύρος, Γιαταγάννας Ιωάννης, Γεωργανόπουλος Ιωάννης, Δασκαλάκης Γεώργιος, Δασκαλόπουλος Ιωάννης, Δεληγιάννης Ιωάννης, Ζαρκαλής Δημήτριος, Κακαράτζας Δημήτριος, Καραισάς Δημήτριος, Καρίπης Χρήστος, Κατσούδας Σπύρος.’’
Το Κοινοτικό ξενοδοχείο
‘‘Παρατηρήθηκε ελάχιστη πρόοδος των εργασιών κατά το διάστημα που πέρασε από περασμένο φθινόπωρο. Αυτό οφείλεται κυρίως στην μην πραγματοποίηση του Τουριστικού δανείου που είχε αιτηθεί η Κοινότητα.
Ως κώλυμμα της διαδικασίας προβλήθηκε η έλλειψη των απαιτούμενων τίτλων κυριότητας της Κοινότητας για το ακίνητο, βάσει των οποίων κατά κανόνα εγγράφεται η υποθήκη για την χορήγηση του δανείου.
Ο Σύνδεσμος, κτόπιν συνεννόησης με τους τοπικούς Μεγαλοχωρίτες δικηγόρους, υπόδειξε στην Κοινότητα, την, μέσω δικαστικής απόφασης του Πρωτοδικείου, απόκτηση των απαιτούμενων τίτλων κυριότητας. Δεν έλαβε, όμως, σχετική απάντηση για αυτό από την Κοινότητα.
Επίσης δεν πραγματοποιήθηκε στο ακέραιο κατά το προηγούμενο έτος η χορήγηση, που την είχε αποφασίσει ο τότε Υπουργός της Κυβέρνησης, των 50 000 δραχμών για την αποπεράτωση αίθουσας εστιατορίου στο ξενοδοχείο.’’
