Στις 30/5 και ώρα 14.00’ στην στάση του τραμ, Αγία Φωτεινή, στη Ν. Σμύρνη, έτυχα μπροστά σε ένα απρόοπτο δυσάρεστο γεγονός. Ένας μεσήλικας κατεβαίνοντας από το τραμ έπεσε στο έδαφος με χαμένες τις αισθήσεις του. Επικράτησε για λίγο ένας μικρός πανικός από περαστικούς και περίεργους. Μια γυναίκα, που δήλωσε γιατρός (οφθαλμίατρος), προέτρεψε να σηκώσουμε τον ασθενή και να τον ξαπλώσουμε στο παγκάκι της στάσης με τα πόδια του υπερυψωμένα. Με την βοήθεια ενός 35χρονου, περίπου, στην ηλικία, (Αλβανικής καταγωγής) κάναμε αυτό που έπρεπε. Με τις πρώτες βοήθειες της γιατρού ο άνθρωπος συνήλθε σε λίγο και άνοιξε τα μάτια του. Ο 35χρονος συνέχιζε να τον βρέχει με νερό στο πρόσωπο και να του «φέρνει» αέρα με ένα περιοδικό, λέγοντάς του: -Μη φοβάσαι, κύριος, απ’ την ζέστη είναι, δεν είναι τίποτα ! Η γιατρός κάλεσε ασθενοφόρο, το οποίο κατέφθασε σε 10’. Έσκυψε ο 35χρονος, λέγοντας σιγανά, στον ασθενούντα μεσήλικα : -Νίκο, με λένε, κύριος, θα πω στους νοσοκόμους, ότι είμαι ξάδερφός σου να μου επιτρέψουν να σε συνοδεύσω στο νοσοκομείο! Δεν χρειάστηκε όμως, αφού το ασθενοφόρο ήταν πλήρως επανδρωμένο και οι νοσηλευτές, ψύχραιμοι κι ευγενικοί, ανέλαβαν δουλειά παραλαμβάνοντας τον μεσήλικα σε φορείο για το εφημερεύον ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ. Η γιατρός έβαλε στο χέρι του την κάρτα της, λέγοντας : -Κύριε θα περιμένω τηλέφωνό σας να μάθω, για την υγεία σας!
Στη δική μου αυτή τυχαία εμπειρία, θα προσθέσω την περιγραφή ενός άλλου μικρού συμβάντος, του πραγματικού και διαδικτυακού μου φίλου Γιώργου, στο οποίο ήταν αυτόπτης μάρτυρας:
«Ήταν 1η Ιούνη και το καλοκαιράκι μπήκε φουριόζικο. Μια γριούλα διαλέγει το τραπεζάκι της στο γεμάτο κόσμο καφέ και η σερβιτόρα της φέρνει το μενού.
-Πόσο κάνει ένα κομμάτι κέικ; -Τρία ευρώ.
Η ηλικιωμένη μετράει κάποια νομίσματα από την τσέπη της και μετά ρωτάει ξανά: – Υπάρχει πιο μικρό; Η σερβιτόρα αγχώθηκε λίγο, καθώς είχε πολλά τραπέζια να σερβίρει.
-Ναι, με δυο ευρώ. –Εντάξει, τότε θα πάρω το μικρότερο. Η σερβιτόρα έφερε το κομμάτι κέικ ενοχλημένη και αμέσως έβαλε το λογαριασμό στο τραπέζι και έφυγε γρήγορα. Η γριούλα τρώει πολύ αργά το κέικ, σηκώθηκε μετά, άφησε τα λεφτά στο τραπέζι και έφυγε. Όταν η σερβιτόρα πήγε να καθαρίσει το τραπέζι, παρατήρησε ότι η γριούλα της είχε αφήσει και ένα ευρώ φιλοδώρημα. Η συγκίνηση και η έκπληξη, της έφεραν μια ταραχή. Γρήγορα στράφηκε στην αναζήτηση της ηλικιωμένης για να την ευχαριστήσει. Ήταν ήδη όμως αργά, η γριούλα είχε φύγει. Ένοιωσε άσχημα που την έκρινε τόσο φτηνά. Η γριούλα είχε μόνο τρία ευρώ και είχε πάρει το μικρό κέικ με δυο ευρώ για να της αφήσει φιλοδώρημα. Καλοσύνη, αξιοπρέπεια, φιλότιμο…!»
Από εμάς, μπράβο στη γιατρό, στον 35χρονο Αλβανό και στη γριούλα, τους καθημερινούς συνανθρώπους μας !
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
