Ευρυτάνας Εβδομάδας

9842
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Όνομα: Διονύσης Ιωακείμ

Ιδιότητα: Επιχειρηματίας,  ACE-Hellas & Emotions Country Resort

Τόπος διαμονής: Αθήνα

Τόπος καταγωγής: Βουτύρο Ευρυτανίας

Χωρίς εισαγωγή…  Ένας επιτυχημένος και αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας και ίσως ο ταπεινότερος και γλυκύτερος της στήλης αυτής έως σήμερα…

ΕΠ. κ. Ιωακείμ γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στο Καρπενήσι και είστε ένας αυτοδημιούργητος και επιτυχημένος επιχειρηματίας. Ποιοι ήταν οι σημαντικότεροι σταθμοί σε όλη αυτή τη διαδρομή σας;

ΔΙ. Γεννήθηκα και έζησα τα πρώτα μου χρόνια στο Βουτύρο. Τελείωσα το γυμνάσιο Καρπενησίου και σπούδασα Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στη συνέχεια πήγα στις ΗΠΑ όπου ολοκλήρωσα το διδακτορικό μου με αντικείμενο την ανάλυση των κατασκευών με πεπερασμένα επιφανειακά στοιχεία μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και μετά την αποφοίτηση, εργάστηκα για 4 χρόνια στην Exxon Engineering. Η επιχειρηματική μου δραστηριότητα ξεκίνησε αμέσως μετά την επιστροφή μου από τις ΗΠΑ. Σαν Πολιτικός Μηχανικός εντόπισα ένα κενό και συνάμα προείδα μία επιχειρηματική ευκαιρία που υπήρχε στον κλάδο μου: όλοι οι συνάδελφοί μου εκπονούσαν τις στατικές μελέτες και τους αντίστοιχους  πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς με το χέρι ειδικά σε μία χρονική συγκυρία, τέλη της δεκαετίας του 70, όπου η οικοδομική δραστηριότητα στα αστικά κέντρα αλλά και στην επαρχία είχε μεγάλη άνθηση. Ο πρώτος λοιπόν επιχειρηματικός σταθμός ήταν το 1979 όταν ξεκίνησα την εταιρεία μου, την ACE-Hellas, αξιοποιώντας τις γνώσεις και τα αποτελέσματα του διδακτορικού, αναπτύσσοντας το πλέον αξιόπιστο πρόγραμμα που υπήρχε τότε, το Scada, και ταυτόχρονα εισάγοντας και  τον αντίστοιχο εξοπλισμό για να «τρέχει» το πρόγραμμα αυτό.

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ένα γεγονός όχι καθαρά επαγγελματικό αλλά για μένα πολύ σημαντικό που με έκανε να νιώθω υπερήφανος γιατί βοήθησα με τις μικρές μου δυνάμεις, αυτό  την ιδιαίτερη πατρίδα μου: κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας, συμμετείχα ως έφεδρος αξιωματικός της τότε ΜΟΜΑ στην διάνοιξη του δρόμου από το Καρπενήσι στον Προυσσό, στο τμήμα από τη θέση «Διπόταμα» μέχρι τον «Άγιο Γεώργιο», ένα τεχνικό έργο δύσκολο, απαιτητικό και εκτελούμενο σε πολύ αντίξοες συνθήκες.

ΕΠ. Δραστηριοποιήστε επαγγελματικά στο χώρο της τεχνολογίας. Με δεδομένο ότι η τεχνολογία αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, ποιος είναι ο τρόπος ένας επιχειρηματίας να τους προλάβει;

ΔΙ. Το μυστικό της επιτυχίας ενός σωστού επιχειρηματία είναι όχι μόνο να παρακολουθεί και να προλαβαίνει τις εξελίξεις της τεχνολογίας αλλά και να τις προβλέπει χαράσσοντας και την ανάλογη στρατηγική  για την επιχείρησή του. Η διορατικότητα, η τόλμη και η ευελιξία είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που βοηθούν πολύ σε αυτό. Από εκεί και πέρα, η συνεχής ενημέρωση πάνω στις εξελίξεις της τεχνολογίας που είναι ραγδαίες και στις τάσεις της αγοράς, αλλά και η παρακολούθηση της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης γενικότερα, συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου αυτού.

ΕΠ. Είστε ιδιοκτήτης του Emotions Country Resort, μιας από της πιο επιτυχημένες ξενοδοχειακές μονάδες της Ευρυτανίας. Ποιο πιστεύτε ότι είναι το μέλλον για το τουριστικό προϊόν του Καρπενησίου;

ΔΙ. Ξεκίνησα τη λειτουργία του Emotions Country Resort όχι με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια αλλά κυρίως με συναισθηματικά. Για αυτό το λόγο το ονόμασα Emotions (συναισθήματα). Επιδίωξα το ξενοδοχείο να αποτελέσει ένα πόλο έλξης προκειμένου το Βουτύρο να αναπτυχθεί οικονομικά και οι επισκέπτες του να γνωρίσουν και να απολαύσουν τις ομορφιές του. Γενικότερα πάντως πιστεύω πως το τουριστικό προϊόν του Καρπενησίου είναι υψηλής ποιότητας και παρέχεται με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές. Υπάρχουν σήμερα άριστες υποδομές και υπηρεσίες για να υποδεχθούν και να εξυπηρετήσουν τουριστικό όγκο οποιουδήποτε μεγέθους. Το μυστικό για μας τους επαγγελματίες του χώρου είναι να μην επαναπαυόμαστε αλλά να βελτιώνουμε συνεχώς τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες μας πάντα με απώτερο στόχο την πλήρη ικανοποίηση του πελάτη.

ΕΠ. Από το Πανδοχείο της κυρά Πηνελιάς, έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο που οι Ευρυτάνες αντιλαμβάνονται την φιλοξενία;

ΔΙ. Όταν ξεκίνησε το πανδοχείο  το 1988 ήταν το πρώτο στο Βουτύρο και η λειτουργία του έκανε πολλούς φιλοξενούμενους όχι μόνο να αγαπήσουν το χωριό αλλά και να αγοράσουν ή να χτίσουν σπίτια.  Η κυρά Πηνελιά η μητέρα μου αλλά και ο πατέρας μου, ο Σπύρος, πρόσφεραν στους επισκέπτες τους τοπικά, σπιτικά εδέσματα. Στη συνέχεια, το 2007 το πανδοχείο της κυρά Πηνελιάς, με πλήρη ανακαίνιση, προσθήκες και αναβάθμιση μετεξελίχθηκε στο σημερινό σύγχρονο, με όλες τις ανέσεις, Emotions. Όλα τα παραπάνω που ανέφερα συνδυάζονται αρμονικά με το μοναδικό πνεύμα φιλοξενίας που έτσι και αλλιώς διακατέχει διαχρονικά εμάς τους Ευρυτάνες και παραμένει αναλλοίωτο από γενιά σε γενιά. Από το ζεστό καλωσόρισμα και την προσωπική φροντίδα, από το χαμόγελο και την φιλική ατμόσφαιρα, από την διάθεση να βοηθήσουμε τους φιλοξενούμενούς μας να περάσουν όσο το δυνατόν καλύτερα και να πάρουν μαζί τους τις ωραιότερες αναμνήσεις. Όλα αυτά συνθέτουν και δίνουν νομίζω ένα ιδιαίτερο τόνο  και νόημα στην Ευρυτανική φιλοξενία.

ΕΠ. Υπάρχει κάποια έντονη ανάμνηση που έχετε από τα παιδικά σας χρόνια στο Βουτύρο;

ΔΙ. Τα παιδικά μου χρόνια τα έζησα σε μια εποχή δύσκολη στα μέσα της δεκαετίας του 50. Η Ελλάδα προσπαθούσε ακόμα να συνέλθει από τα δεινά του πολέμου και του εμφύλιου που ακολούθησε. Η πείνα, η φτώχεια και η ανέχεια επικρατούσαν και μας «έκλεβαν» την παιδική ξενοιασιά και αθωότητα.  Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν το γάλα και το κίτρινο τυρί που μοίραζε η αμερικανική οργάνωση UNRA στα σχολεία καθημερινά και που για πολλά παιδιά ήταν το μόνο γεύμα που είχαν. Παρά όμως τις δύσκολες συνθήκες όλο το χωριό ήταν σαν μία οικογένεια και ο ένας στήριζε τον άλλον όπως μπορούσε. Θυμάμαι τέλος που μαζευόμασταν όλοι για τα «ξεφλουδίσματα» του καλαμποκιού που κατέληγαν σε ένα γλέντι με τραγούδια, χορό, πίττες και κάστανα.

ΕΠ. Τι είναι για σας σήμερα το χωρίο σας, το Βουτύρο;

ΔΙ. Ο τόπος που γεννιόμαστε και περνάμε τα παιδικά μας χρόνια μάς σημαδεύει ανεξίτηλα και οι αναμνήσεις αυτές μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή. Για μένα όμως, το χωριό μου είναι κάτι παραπάνω από αυτό:  είναι ο τόπος που αγάπησα βαθιά, που δεν ξέχασα ποτέ και που πάντα γυρνούσα πίσω ακόμα και όταν οι γονείς μου δεν ήταν πιά εκεί.  Είναι χώμα ιερό, είναι η ρίζα μου, το σταθερό σημείο αναφοράς, που ότι και να γίνει, δεν θα το βγάλω ποτέ από την καρδιά μου. Και θέλω να σας πω πως είμαι υπερήφανος που αυτή μου την αγάπη για το Βουτύρο τη μετέδωσα στη γυναίκα μου και στα παιδιά μου.

Ως έφεδρος αξιωματικός της τότε ΜΟΜΑ

Με τα παιδιά και συνεχιστές του, Πέννυ και Σπύρο Ιωακείμ

‘‘Ξεκίνησα τη λειτουργία του Emotions Country Resort … κυρίως με συναισθηματικά κριτήρια. Για αυτό το λόγο το ονόμασα Emotions (συναισθήματα)’’

‘‘Το Βουτύρο… είναι χώμα ιερό, είναι η ρίζα μου, το σταθερό σημείο αναφοράς, που ότι και να γίνει, δεν θα το βγάλω ποτέ από την καρδιά μου’’. Και επιστρέψει πίσω για να βρει τις μνήμες από την ζεστασιά της κυρ- Πηνελιάς.