Εδώ κι ένα χρόνο σκεπάζεται η χώρα αλλά και ολόκληρη η υφήλιος  από το τέρας της πανδημίας του κορωνοϊού. Σε καθημερινή βάση μαραθώνιες καταντούν οι ενημερωτικές εκπομπές με την απαρίθμηση των νεκρών, των κρουσμάτων και των επιβαλλόμενων “προστατευτικών” μέτρων απ’ την κυβέρνηση. Φυσικά τα περισσότερα από τα κανάλια, δημόσια και ιδιωτικά, με ιδιαίτερο και υπέρμετρο ζήλο αναδεικνύουν το θέμα, φθάνοντας μέχρι και του σημείου της τρομολαγνείας. Και αυτό βέβαια με το …αζημίωτο !

Ενδιάμεσα προκύπτουν θέματα που άλλοτε επιτηδείως και άλλοτε απρόκλητα απασχολούν την κοινή γνώμη για αποπροσανατολιστικούς εκτός των άλλων λόγους, από τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Η επέλαση της ΜΗΔΕΙΑΣ ήταν για ένα 10ήμερο η πρώτη είδηση. Αλήθεια, αν σε μια σοβαρή χιονόπτωση ισοπεδώνονται στη χώρα μας τα πάντα, πόσο θα μας υπολογίσουν οι γείτονές μας Τούρκοι, που μας προκαλούν συνέχεια !

Και μετά ήρθε η σειρά του ”Λιγναδισμού” και του ”Κουφοντινισμού”. Οι μεν κατηγορούνται ότι καλύπτουν τους παιδεραστές και οι δε ότι υποστηρίζουν λοξοκοιτάζοντας τους τρομοκράτες.

Κι όλ’ αυτά επειδή κανένας δεν θέλει να δει την ζοφερή πραγματικότητα, αν όχι να προσπαθούν και να την κρύψουν κιόλας. Η ζωή μας έχει ήδη αλλάξει με κατεύθυνση τα τάρταρα. Όπου και να στρίψεις το βλέμμα σου, αντικρίζεις ανθρώπους σκυθρωπούς και να είναι απαγορευτική η ανακοίνωση των δεκάδων αυτοκτονιών την ημέρα. Το χαμόγελο των ανθρώπων έχει σβήσει, η μαυρίλα έχει πιάσει μόνιμο στασίδι στη ζωή μας. Οι στρατιές των ανέργων όλο και αυξάνονται. Η νέα γενιά δεν έχει που να ακουμπήσει, χωρίς κανένα όραμα στον ορίζοντα. Η φτωχολογιά παρ’ ότι έχει περιορίσει τα πάντα, δεν μπορεί να γεμίσει το στομάχι των παιδιών της, και που είναι τα μόνα που δεν φταίνε γι’ αυτή την κατάσταση. Και ακούς και αυτούς που κρατούν τα κλειδιά του σπιτιού μας, πως όλα πάνε καλά!

Μέσα στο 2020 και το κακό να συνεχίζεται δριμύτερο, οι επιχειρήσεις έχουν χάσει τζίρο 42 δισ. ευρώ. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι η τσέπη της κοινωνίας (όχι των γνωστών ζάμπλουτων) έχει αδειάσει. Κάθε μήνα το λιανεμπόριο από τα συνεχιζόμενα lockdown χάνει 1,5 δισ. ευρώ και τα μισά από τα καταστήματα εστίασης και λιανεμπορίου δεν πρόκειται να ξαναλειτουργήσουν. O τουρισμός είναι μείον 80%, που σημαίνει κλειστά ξενοδοχεία, καταστήματα εστίασης και η κίνηση στα αεροδρόμια από το εξωτερικό μηδαμινή.

Με παγκόσμια καμπάνια προωθείται η ελπίδα, πως το τέρας της πανδημίας θα υποχωρήσει από τον εμβολιασμό του πληθυσμού. Η επιστήμη, παρά τις δυσκολίες του γενικού εμβολιασμού και τις διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων, πιστεύει πως παρά τις πολλές 

απώλειες θα αναδειχθεί νικήτρια. Όμως τι θα αφήσει πίσω της αυτή η υγειονομική κρίση, που απαιτεί τον εγκλεισμό και την απομάκρυνση των ανθρώπων μεταξύ τους και απαγορεύει την χαρά της συνεύρεσης; Η απάντηση εύκολη και απλή, εκτός από την οικονομική καταστροφή που αναφέραμε παραπάνω, θ’ απομείνουν οι κοινωνικές συνέπειες και τα πάμπολλα ψυχολογικά προβλήματα, που καταντούν ήδη μάστιγα.

Οι ρυθμοί της ανάπτυξης, η διαγραφή των δυσβάσταχτων χρεών, αποτελούν τις πιο  τολμηρές και ρεαλιστικές ιδέες σε παγκόσμιο επίπεδο και για κάθε χώρα ξεχωριστά. Ιδού το μεγάλο στοίχημα για όλους και ειδικά των κυβερνώντων. Ο θεός να βάλει το χέρι του!

                                          Κώστας Μπουμπουρής

                                      Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας

                                         (k.boubouris@yahoo.gr)