Μια ξεχασμένη ιστορία φέρνει στο φως ο κ. Σπύρος Μαντάς μέσα από το βιβλίο του «Γεφυρογραφία της Πίνδου». Πρόκειται για την ιστορία του Μαρκοκώτσια από τον Τόρνο που ήταν ο πρωτομάστορας ενός από τα ομορφότερα τοξωτά γεφύρια του χωριού του. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο: ‘Το γεφύρι στο χωριό Τόρνος της Ευρυτανίας, στη θέση “Μαρκέικα”, κατασκευάστηκε το 1938 πάνω στον χείμαρρο Χαλικόρεμα –είναι μονότοξο. Για χρόνια το χρησιμοποίησαν οι κάτοικοι όλων των γύρω χωριών, Καστανιώτες, Κοπερνιώτες, Κοντιβιώτες, Ρουσκιώτες, για να πηγαίνουν στον Προυσό, αλλά και οι αμέτρητοι προσκυνητές για το πανηγύρι της Παναγίας από τη Ναυπακτία και Τριχωνίδα.
Πρωτομάστορας στο χτίσιμο δούλεψε ο ντόπιος Κώστας Μάρκος ή Μαρκοκώτσιος – είχε γεννηθεί στον Τόρνο το 1884. Ήταν καλός πελεκάνος και άριστος χτίστης πέτρας, ο ίδιος δε είχε κατασκευάσει και τον παρακείμενο νερόμυλο. Την τέχνη την είχε μάθει στην Ήπειρο, όπου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία κληρωτός, αλλά και ως επίστρατος στο 6ο σύνταγμα πεζικού. Ιστορούσε συχνά πως είχε λάβει μέρος στη μάχη του Μπιζανίου, με συνέπεια οι συγχωριανοί του να του προσδώσουν το ψευδώνυμο “Μπιζανιώτης”. Πάντα φορούσε χοντρή κάπα και τσαρούχια. Απεβίωσε το 1964 στον Τόρνο χωρίς να αφήσει απογόνους.
Στην κατασκευή του γεφυριού, στην ομάδα του, χρησιμοποίησε τους Δημήτρη Αλαμπασίνη (1875-1970) και Παναγιώτη Αλαμπασίνη ή Παντζοπάνο (1895-1977), ενώ για το καλούπι και τις σκαλωσιές τους μαραγκούς Απόστολο Μάρκο (1906-1997) και Σωτήρη Μάρκο…’
[από τη «Γεφυρογραφία της Πίνδου» / βλ. περισσότερα στον Δ΄ τόμο, σ. 301-303].
