«Ποιος είναι ο θεμιτός σκοπός που δικαιολογεί την υποχρεωτική εκλογική συνεργασία του υποψήφιου Προέδρου Δημοτικής Κοινότητας με δημοτικό Συνδυασμό, και τον αποκλεισμό της δυνατότητας υποβολής ανεξάρτητης υποψηφιότητας»;

Σε αυτό το ερώτημα / προβληματισμό, κατέληξε η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής (που υπογράφουν διακεκριμένοι Καθηγητές Νομικής), αφού προηγουμένως εξέτασε το πλέγμα διατάξεων του υπό ψήφιση Νομοσχεδίου για την εκλογή Προέδρων ειδικά στις Κοινότητες έως 300 κατοίκους.

 Με απλά λόγια, η συγκεκριμένη επισήμανση της Έκθεσης αποτελεί επιστημονική “δικαίωση” των φωνών που είχαν ασκήσει έντονη κριτική το τελευταίο διάστημα, καθώς εντόπιζαν την προβληματικότητα της αντίφασης στις Κοινότητες έως 300 κατοίκους από τη μια οι υποψήφιοι Πρόεδροι Κοινοτήτων να “κρεμιόνται” υποχρεωτικά κάτω από Συνδυασμούς υποψηφίων Δημάρχων, από την άλλη Πρόεδρος Κοινότητας να εκλέγεται ο 1ος σε σταυρούς «ανεξαρτήτως Συνδυασμού».

Κατωτέρω, παραθέτουμε ειδικά το απόσπασμα με τη νομική τεκμηρίωση του προβληματισμού για τους Προέδρους Κοινοτήτων έως 300 κατοίκους:

« 3. Επί του άρθρου 15 παρ. 1 σε Συνδυασμό με το άρθρο 30

Με την προτεινόμενη ρύθμιση του αρ.15παρ.1 ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η εκλογή του Δημάρχου, των Δημοτικών Συμβούλων, των Συμβούλων Δημοτικής Κοινότητας και των Προέδρων των Δημοτικών Κοινοτήτων γίνεται κατά Συνδυασμούς, οι δε υποψηφιότητες εκτός Συνδυασμών αποκλείονται. Σημειώνεται, συναφώς, ότι αντίστοιχες διατάξεις, που προέβλεπαν αποκλεισμό υποψηφιοτήτων εκτός Συνδυασμών (βλ. αρ.54παρ.1 του π.δ. 410/1995), έχει κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι “δεν αντιβαίνουν στο αρ.5 παρ.1 του Συντάγματος, διότι ο οριζόμενος από αυτές τρόπος εκλογής κατά Συνδυασμούς, περιορίζει, αλλά δεν αναιρεί το σχετικό εκ της συνταγματικής αυτής διατάξεως δικαίωμα, αφού παρέχει στον πολίτη την δυνατότητα συμμετοχής του στην πολιτική ζωή της Χώρας (…) ούτε στις αρχές της καθολικότητας και της ισότητας της ψήφου, ούτε σε άλλη συνταγματική διάταξη ή αρχή που διέπει την εκλογή των Δημοτικών και Κοινοτικών Αρχών” (ΣτΕ 3156/2000).

Σύμφωνα με το αρ.18Β του ν.3852/2010, το οποίο καταργείται με το Νομοσχέδιο, η εκλογή Προέδρων των Κοινοτήτων με πληθυσμό έως 300 κατοίκων γίνεται με χωριστή κάλπη και με ενιαίο ψηφοδέλτιο όλων των μεμονωμένων υποψηφίων.

Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, με την προτεινόμενη ρύθμιση του αρ.15 παρ. 2 του Νομοσχεδίου, υποψηφιότητα για το αξίωμα του Προέδρου Δημοτικής Κοινότητας είναι πλέον παραδεκτή ΜΟΝΟ ΕΝΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ που περιλαμβάνει υποψήφιο Δήμαρχο και υποψήφιους Δημοτικούς Συμβούλους.

Ωστόσο, κατά το αρ.30 του Νομοσχεδίου, στις Δημοτικές Κοινότητες με πληθυσμό έως και 300 κατοίκους, Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας εκλέγεται ο υποψήφιος, ο οποίος έλαβε τους περισσότερους σταυρούς προτίμησης στη Δημοτική Κοινότητα, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ.

Με τη 2η από τις εν λόγω προτεινόμενες ρυθμίσεις, ο νομοθέτης λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των πολύ μικρών τοπικών κοινωνιών, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΒΑΘΜΟ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ  σε σχέση με την εκλογή Δημάρχου και μελών Δημοτικού Συμβουλίου.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ, ΟΜΩΣ, ποιος είναι ο ΘΕΜΙΤΟΣ σκοπός που δικαιολογεί την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ εκλογική συνεργασία του υποψήφιου Προέδρου Δημοτικής Κοινότητας με δημοτικό Συνδυασμό, και τον ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ της δυνατότητας υποβολής ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ υποψηφιότητας.» (Πηγή: airetos.gr)