Τι μάθαμε λοιπόν από το 2020 και τι είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε το 2021 αν έχουμε πάρει κάποιο μάθημα για το τι κάνουμε στραβά και τι μπορούμε να βελτιώσουμε στις ζωές μας; Με βεβαιότητα δεν πρόκειται να επιστρέψουμε πίσω σε καμιά ΄κανονικότητα’ αν εννοούμε με τον όρο αυτό την επιστροφή στις ζωές που είχαμε πριν. Και μπορεί να μην ακούγεται ευχάριστα στους περισσότερους και πάντα η κάθε αλλαγή να κοστίζει σε πολλά επίπεδα στις ανθρώπινες κοινωνίες, αλλά έχω να δηλώσω ‘ΕΥΤΥΧΩΣ’. Γιατί αν νομίζουμε ότι η ζωή που είχαμε πριν ήταν κανονική, τότε θα έπρεπε να ρωτήσουμε την άποψη του πλανήτη γη, όλων των πλασμάτων που την κατοικούν και όλων των μνημείων του παγκόσμιου πολιτισμού. Αλλά επειδή αυτά δεν έχουν φωνή, ας ρωτήσουμε καλύτερα κανένα κοινωνιολόγο, κανένα ψυχολόγο και κανένα ψυχίατρο και σίγουρα θα έχουμε μια καλή απάντηση. Επαναπροσδιορισμός λοιπόν καθημερινών συνηθειών, επιλογών, αξιών και γενικότερα φιλοσοφίας ζωής. Δεν είναι δικά μου, αλλά είναι ότι χρειαζόμαστε για επανεκκίνηση τώρα!

Το σώμα χρειάζεται αγάπη. Περισσότερη φροντίδα στο τι τρώμε, που παράγεται, την ποσότητά του και το πόσο φρέσκο είναι. Περισσότερο νερό, φρούτα, λαχανικά και καρπούς και λιγότερο κρέας, ζάχαρη και αλάτι. Βάζουμε στην ζωή μας την γυμναστική, είτε μέσω του αθλητισμού, είτε μέσω μιας απλής βόλτας μέσα στη φύση και επιμένουμε να συνεχίζουμε ακόμα και όταν η ψυχολογία ή ο καιρός δεν είναι με το μέρος μας. Διαλέγουμε τα πιο αγνά υλικά για να έρθουν σε επαφή με το σώμα μας και περπατάμε καμιά φορά ξυπόλητοι.

Το πνεύμα χρειάζεται τροφή. Γνώση, περισσότερη γνώση, διάβασμα, δια βίου εκπαίδευση, ταξίδια, γιατί όπως το σώμα μας έχει ανάγκη από τροφή, έτσι και το πνεύμα μας έχει την ίδια ακριβώς ανάγκη. Η γνώση είναι ένα πολύ σημαντικό εφόδιο που βοηθάει να κατανοήσεις και τελικά να αντιμετωπίσεις καταστάσεις που φαίνονται τρομακτικές και ευτυχώς έχουμε στη διάθεσή μας έναν ‘ωκεανό’ από βιβλία για το καθετί, σεμινάρια για νέες δεξιότητες, ξένες γλώσσες και πολλά περισσότερα για να ‘ταΐσουμε’ το μυαλό μας.

Η ψυχή χρειάζεται φροντίδα. Ότι κι αν κάνουμε, τι άραγε έχει αξία αν δεν είμαστε καλά μέσα μας. Καλές πράξεις, καλά συναισθήματα, καλές σκέψεις και απομάκρυνση από καθετί τοξικό, που μας γεμίζει στρες και φοβίες. Ευτυχώς υπάρχουν μια σειρά από καλές πρακτικές για να βρούμε την εσωτερική επικοινωνία: διαλογισμός, Life Coaching, ψυχοθεραπευτές, οργανισμοί και ομάδες ψυχικής υποστήριξης. Και πάνω απ’ όλα η έμπρακτη εφαρμογή της αγάπης στις ζωές μας, μέσω της αλληλεγγύης με τους συνανθρώπους μας και της συγχώρεσης, που φέρνει την πιο βαθιά γαλήνη στην ψυχή.    

Η ‘μητέρα’ φύση χρειάζεται σεβασμό. Η ισορροπία μας στην ζωή εξαρτάται απόλυτα από την σχέση μας με το φυσικό περιβάλλον και τον πλανήτη μας, αφού ζούμε σ’ αυτό και αποτελούμε αναπόσπαστο τμήμα του. Ο σεβασμός είναι η βάση αυτής της σχέσης ισορροπίας, ξεκινώντας από την συστηματική ανακύκλωση, την εξοικονόμηση νερού, τον περιορισμό στην σπατάλη της τροφής, την κατάργηση των υλικών που δεν μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν, την παραγωγή λιγότερων σκουπιδιών. Επίσης για να έχουμε αρμονία με τη φύση, πρέπει πρώτα απ΄ όλα να βρισκόμαστε σε επαφή μαζί της, επιλέγουμε λοιπόν δράσεις μέσα στη φύση, γεμίζουμε λουλούδια και φυτά τα σπίτια μας, καλλιεργούμε ακόμα και σε μια γλάστρα, υιοθετούμε ένα αδέσποτο, υπερασπιζόμαστε έμπρακτα τα δικαιώματα των ζώων, γινόμαστε εθελοντές σε περιβαλλοντικές δράσεις.

Οι αλλαγές μπορεί να μην είναι ποτέ εύκολες, αλλά εμείς επιλέγουμε τι είναι καλό για τις ζωές μας, αρκεί να κάνουμε την αρχή!