«Εγώ θα μείνω με τους εργάτες να τραγουδήσω
Εγώ θα μείνω με τους εργάτες να τραγουδήσω
(…) για των ψαράδων τον ωκεανό,
για το ψωμί των παιδικών μας αηδονιών,
και για την αγροτιά και για τ’ αλεύρι μας,
τη θάλασσα, το ρόδο και το στάχυ,
τους σπουδαστές, τους ναύτες, τους φαντάρους,
για όλους τους λαούς σ’ όλους τους τόπους,
για τη λυτρωτική τη θέληση
των πορφυρών λαβάρων της αυγής.
Πάλεψε πλάι μου,
κι εγώ θα σου χαρίσω τα όπλα όλα της ποίησής μου» (Πάμπλο Νερούντα*)
Ναι σήμερα, Πρωτομαγιά του 2023, μια πρωτομηνιά αλλιώτικη είναι που μπλέκονται όλα μαζί, η χαρά, ο αγώνας και η αγωνία ενός λαού κι ενός κόσμου ολόκληρου. Σήμερα, την ώρα που ηχούν τα εμβληματικά τραγούδια μιας ματαιωμένης επί δεκαετίες επανάστασης, λίγο παρακάτω τα κλαρίνα σημαίνουν γιορτές και ξεφαντώματα της άνοιξης. Και όλα αυτά σε ένα αδιαίρετο σύνολο ανθρώπων και ζωών που το μόνο που θέλουν είναι να ζήσουν και να ζήσουν καλά.
Σήμερα, η δύναμη των φίλων και των συντρόφων συναντιέται εκεί έξω στον καθαρό αέρα των βουνών, σε μια σημαδιακή μέρα, σε έναν κόσμο που καταρρέει, με μια ανάγκη να αναγεννηθεί. Και θα αναγεννηθεί όσο υπάρχουν μικρές εστίες σύμπνοιας, αγάπης και οράματος για το μικρό μας τόπο.
Δεν μιλάμε βέβαια, για τις προεκλογικές κινήσεις κομματικού χρωματισμού και συμφερόντων που σαρώνουν την Ευρυτανία το τελευταίο διάστημα, λίγες μόλις μέρες πριν τις εκλογές. Μιλάμε για όσους έχουν έναν καλό κοινό σκοπό και παλεύουν για την υλοποίησή του κόντρα στις άσχημες συνθήκες και τις πολεμικές διαθέσεις που συναντούν.
«Πάλεψε πλάι μου», λοιπόν «κι εγώ θα σου χαρίσω τα όπλα όλα της ποίησής μου» που λέει κι ο ποιητής…
* Ο Πάμπλο Νερούδα (Pablo Neruda, φιλολογικό ψευδώνυμο του Ρικάρδο Νεφταλί Ρέγιες Μπασοάλτο, Ricardo Eliécer Neftalí Reyes Basoalto, 12 Ιουλίου 1904 – 23 Σεπτεμβρίου 1973) ήταν Χιλιανός συγγραφέας και ποιητής. Σύμφωνα με τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του 20ού αιώνα. Το 1971 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας και των κομμουνιστικών του πεποιθήσεων. Εξέδωσε πληθώρα ποιητικών συλλογών ποικίλου ύφους, όπως ερωτικά ποιήματα, έργα που διέπονται από τις αρχές του σουρεαλισμού, ακόμα και κάποια που θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολιτικά μανιφέστα. Τον Απρίλιο του 2013, 40 χρόνια μετά το θάνατό του, έγινε εκταφή της σορού του, με σκοπό να διακριβωθεί αν είχε πέσει θύμα δολοφονικής επίθεσης με δηλητήριο από πράκτορες του δικτατορικού καθεστώτος που κυβερνούσε τη Χιλή κατά το θάνατό του.
Τα έργα του άρχισαν να γίνονται πιο πολιτικοποιημένα, με αποκορύφωμα το Κάντο Χενεράλ, το οποίο έχει μελοποιηθεί από το συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, με τον οποίο έχει μάλιστα συναντηθεί από κοντά. (Πηγή: Wikipedia)
