Πλησιάζει σιγά, σιγά, αν και με αργούς ρυθμούς, η μέρα που τα δυο αυτοδιοικητικά στρατόπεδα του Δήμου Καρπενησίου, θα ανοίξουν τα χαρτιά τους. Λογικά για να έχει περάσει τόσος καιρός και να μην υπάρχει δημόσια κινητικότητα μάλλον θα περιμένουν τα πανηγύρια για να αρχίσουν τις εμφανίσεις και τις δημόσιες σχέσεις. Πιθανά επίσης τα πανηγύρια να είναι πιο συμβατά στην περίπτωση αυτή, αν λάβει κανείς υπόψη του τις προεκλογικές υποσχέσεις της προηγούμενης τετραετίας. Να θυμηθούμε ας πούμε για παράδειγμα τις υποσχέσεις του σημερινού Δημάρχου μας, ότι θα διέθετε τη δημοτική περιουσία προκειμένου να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για να γυρίσουν πίσω οι νέοι στην πόλη… και πολλά άλλα βεβαίως… βεβαίως… για τράπεζα γης, χρηματοδοτήσεις, έργα ανάκαμψης κτλ. Αλλά αν πάει να τον κατηγορήσει κανείς για ψεύτη, μπορεί να μην είναι και δίκαιο, γιατί κάπου μέσα στις ίδιες δηλώσεις μιλάει και για το μακρινό 2030. Σου λέει δήμαρχο να με βγάζετε μέχρι τότε και γω όσα λέω θα τα κάνω… Και καλά έκανε και έθετε τόσο μακροπρόθεσμους στόχους από τις προηγούμενες ακόμα εκλογές, γιατί αν λάβουμε υπόψη την εγρήγορση της ομάδας Κακκαβά, δεν υπάρχει λόγος άγχους και πίεσης.
Από την άλλη σου λέει η ομάδα της αντιπολίτευσης παίζει πια γερά στην ουσία και όχι στο φαίνεσθαι και έχει κλειδώσει πολύ σημαντικές συμμαχίες και ανθρώπους κλειδιά από τις τοπικές κοινότητες του δήμου. Τι όμως μπορεί να συμβεί στο παζάρι της τελευταίας στιγμής από τους ‘έχοντες και κατέχοντες’ εξουσία και όχι μόνο; Γιατί μην ξεχνάμε κάθε πανηγύρι έχει και το παζάρι του περιμετρικά των οργάνων και του χορού. Πόσο καλά είναι σταθμισμένος αυτός ο παράγοντας; Πάντως αν μιλήσεις είτε με τη μια ομάδα, είτε με την άλλη, η εικόνα είναι ακριβώς όπως στα πανηγύρια που βλέπεις δυο ομάδες ξέμπαρκες από την πίστα, να έχουν στήσει κάπου πιο κει μόνοι τους χορό και να περνάνε υπέροχα, χωρίς να δίνουν σημασία, ούτε να ξέρουν τι γίνεται γύρω τους. Από προεκλογική μέθη θα έλεγε κανείς, αλλά όχι. Οι μεν παραχόρεψαν και βαριούνται και οι ίδιοι να συνεχίσουν, χωρίς κανένα ενδιαφέρον, οι δε άλλοι χορεύουν σαν να πατάνε σταφύλια στο πατητήρι και από αυτό το χορό μάλλον δεν ξέρουν και πολλά. Ότι και να πεις και στους δυο σου απαντάνε…’μα γιατί εμείς πολύ καλά πηγαίνουμε’, με κομμένη κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το Καρπενήσι στο Ναδίρ σε όλα τα επίπεδα. Δεν θέλει και μεγάλη φαντασία λοιπόν να σκεφτούμε πως θα μοιάζει το Καρπενήσι το 2030, αλλά δεν χρειάζεται να φτάσουμε έως εκεί για να είμαστε για τα πανηγύρια.
