(Συνέχεια του προηγουμένου)
Όταν, ο μπάρμπα Αριστοφάνης του Γιώργου Τσατσαράγκου, ο όχι και τόσο θρήσκος, ανήμερα των Χριστουγέννων αποφάσισε να πάει στην εκκλησία, μέρα που ήταν: «… Πάω π’ λες να τον παραμερίσω για να μπω μέσα, κι να ΄σου φίτσιος μπροστά μ’ άλλος ένας γραβατωμένος… -Λίγο σεβασμό παππού! Σε ναό είστε! -Μωρέ, εγώ το ξέρω. Εσείς όμως; Γιατί φέρεστε σα μπράβ’ σε νυχτερινό κέντρο; Γιατί δε με σέβεστε, γέροντα 105 χρονών. Βέβαια δεν με ματαείδατε, ούτε και θα με ματαειδείτε, τ’ς λέω φουρκισμένος! Είπα κι ‘γώ μια στο τόσο να πάω στ’ν εκκλησιά, να λειτουργηθώ και να μεταλάβω και χάλασε ο κόσμος! Κολάστηκα, τι να σ’ πω. Κίνησε ο Εβραίος για το παζάρι και του ‘λαχε μέρα Σάββατο! Τι το λες αυτό Γιώργομ;
-Όπως είπες –και είν’ αλήθεια- σπάνια πατάς σε εκκλησία, αν και δεν είσαι άθεος! Τώρα που το αποφάσισες να εκκλησιαστείς, μπήκε μπροστά σου εμπόδιο ο κορωνοϊός. Οι άνθρωποι ούτε μπράβοι είναι ούτε άνθρωποι της νύχτας! Και επί πλέον δεν ήθελαν να σε προσβάλλουν! Απόφαση της Πολιτείας εκτελούσαν… Στους ναούς μπορούν να μπουν μόνο εμβολιασμένοι και όσοι έχουν κάνει τέστ, μοριακό ή rapid και είναι αρνητικά. Αν μπουν ανεμβολίαστοι και γίνει έλεγχος από την Αστυνομία και βρεθούν παραβάτες, θα πέσουν ιδιαίτερα τσουχτερά πρόστιμα. Δεν το άκουσες αυτό στην τηλεόραση; -Μωρέ, κατ’ πήραν τ’ αυτιά μ’… Εμ γι αυτό λοιπόν ! Τι να σ’ πω. Δεν περίμενα να ισχύει αυτό και για τα Γαλανέικα. Βέβαια με πιάσαν τα κατσίκια μ’ κι τα ‘βαλα με τ’ς καμπανέλδες… Καλά π’ με παραμέρ’σι ο έγγονας μ’ κι δεν τ’ς σκυλόβρισα. Ωρέ, τι μπορεί να πάθ’ ο άνθρωπος στα καλά καθούμενα! Παραλίγο να γίνου ρεζίλι των σκυλιών… Αχ αυτός ο κορωνογιός, μας αγρίεψε ο άτιμος. Όχι πως δεν ήμουν κι από πριν … Αυτά είχα να σ’ πω Γιώργο μ’ και να με συμπαθάς, αν παραφέρθηκα… Χρόνια πολλά σε όλους σας και καλές γιορτές ! Θα τα ματαπούμε, σύντομα ελπίζω…
-Χρόνια πολλά, μπάρμπα Αριστοφάνη ! Να είστε όλοι καλά ! Και του χρόνου με το καλό! Ελπίζω να τα πούμε σύντομα από κοντά… Ζωντανά!»
Ήταν (σε δυο συνέχειες) μια ανάρτηση απ’ τις πολλές, που δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα χρονογράφημα στο διαδίκτυο, του φίλου Γιώργου Τσατσαράγκου. Απ’ αυτά που θα μπορούσαν να μολογάνε μετά από πολλά χρόνια για …εκείνα τα Χριστούγεννα που ένας ανώνυμος χρονογράφος χρησιμοποιώντας με δεινότητα το χιούμορ και τη ντοπιολαλιά διακωμωδούσε το πάθημα του μπάρμπα Αριστοφάνη. Ενός απλού ανθρώπου που στη δύση της ζωής, του έλαχε η εμπειρία μιας φοβερής πανδημίας, του κορωνοϊού..!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
