Εν όψει σε λίγο η επέτειος του Πολυτεχνείου  κι εφέτος κλείνοντας 50 χρόνια από την φοιτητική εξέγερση ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών. Και πάλι εκτός από τις επετειακές εκδηλώσεις θα δούμε την επέλαση των αντιεξουσιαστών κουκουλοφόρων να συγκρούονται με τις δυνάμεις της Αστυνομίας. Ό,τι και να γίνει η αξία και οι μνήμες του αγώνα από επώνυμους κι ανώνυμους αντιστασιακούς δεν χάνονται στο διάβα του χρόνου.

Ελάχιστο χρέος να αφιερώσουμε την παρούσα στήλη σε τρεις κορυφαίες, εμβληματικές μορφές του αντιδικτατορικού εκείνου αγώνα:

Ο Αλέκος Παναγούλης (1939-1976), ηγετικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος, ως φοιτητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου πριν την Δικτατορία, πολιτικός μετά την πτώση της Χούντας και ποιητής. Με την επικράτηση του καθεστώτος Παπαδόπουλου μπήκε αμέσως στην αντιδικτατορική πάλη. Κυνηγήθηκε από τους Απριλιανούς, βασανίστηκε και φυλακίστηκε συνολικά πέντε χρόνια. Η κορυφαία πράξη του ήταν  η απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου στις 13-8-1968 για την οποία δικάστηκε δις σε ισόβια. Αποφυλακίστηκε με την γενική αμνηστία του 1973 με την κατάργηση του Στρατιωτικού νόμου, αλλά την Πρωτομαγιά του 1976, ως βουλευτής, σκοτώθηκε σε ένα ύποπτο τροχαίο ατύχημα στη Λεωφόρο βουλιαγμένης.

Σπύρος Μουστακλής (1929-1986), στρατιωτικός (Αντιστράτηγος). Ως αξιωματικός του στρατού, εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση, έλαβε μέρος στον εμφύλιο (1948-49), πολέμησε στον πόλεμο της Κορέας (1952-53) και κατά την εφτάχρονη δικτατορία έλαβε μέρος στο κίνημα του Ναυτικού. Στις 22-5-1973 συνελήφθη και βασανίστηκε επί 47 μέρες στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Από τα βασανιστήρια έμεινε ανάπηρος για την υπόλοιπη ζωή του και δεν ξαναμίλησε ποτέ, από ανήκεστη βλάβη στο φάρυγγα από τα βάναυσα κτυπήματα.

Σάκης (Διονύσιος) Καράγιωργας (1930-1985). Γιός Αντιστασιακού, Πρύτανης του Πάντειου Πανεπιστημίου. Πρωτοστατεί κατά την διάρκεια της εφτάχρονης Δικτατορίας στη συγκρότηση της αντιστασιακής οργάνωσης ‘’Δημοκρατική Άμυνα’’. Τον Ιούλιο του 1969 συλλαμβάνεται καθώς εκρήγνυται στα χέρια του εκρηκτικός μηχανισμός, ο οποίος προορίζονταν  για την αντιστασιακή δράση κατά του καθεστώτος. Συνελήφθη, βασανίστηκε απάνθρωπα και όντας βαριά τραυματισμένος συμμετέχει στη δίκη της ‘’Δημοκρατικής Άμυνας’’ κατά την οποία δικάστηκε τον Απρίλιο του 1970 σε ισόβια από το Έκτακτο Στρατοδικείο. Η απολογία κατά την δίκη του αποτελεί ιστορική παρακαταθήκη και η ίδια του η στάση συνολικά ιστορικό κεφάλαιο για την δημοκρατία και την χώρα. Έκτισε την ποινή του μέχρι την γενική αμνηστία του 1973. Με την πτώση της Δικτατορίας επέστρεψε με ακρωτηριασμένο χέρι στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συμμετείχε στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ  υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Νοιώθω προσωπικά ευτυχής και περήφανος που κατά το πρώτο έτος της φοίτησής μου στην Σχολή Αξιωματικών ΕΛΑΣ είχα καθηγητή τον Σάκη Καράγιωργα, καθώς και άλλους επίσης αντιστασιακούς και διανοούμενους. Όπως, τον Βασίλη Φίλια, Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη και Γιάννη Πανούση. Ευφυέστατα νομίζω, πως το 1982 ο Πρωθυπουργός της ‘’Αλλαγής’’, Ανδρέας Παπανδρέου, επεχείρησε την αλλαγή στα Σώματα ασφαλείας ξεκινώντας από τις Αστυνομικές Ακαδημίες.