Ή σε μετάφραση ο τρόπος να κάνουμε κάτι, η τεχνογνωσία. Σίγουρα αυτό το άφησε πίσω του παρακαταθήκη φεύγοντας από το Δήμο Καρπενησίου και μετέπειτα από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ο Κώστας Μπακογιάννης. Αν και σύντομες οι θητείες του και στις δυο θέσεις, πρόσωπα που αναδείχτηκαν από εκείνον, επικοινωνιακό στιλ, εξωστρέφεια και μια σειρά από αντίστοιχα δεδομένα, επουσιώδη πιθανά τα περισσότερα, είναι σήμερα αντιγραφή – επικόλληση, με την εποχή που ήταν Δήμαρχος και Περιφερειάρχης. Μας άφησε πίσω λοιπόν ένα υπόλοιπο της ομάδας του, αν και τους πιο κοντινούς του τους πήρε μαζί του στην Αθήνα, με Δήμαρχο, Αντιδημάρχους Καρπενησίου, Περιφερειάρχη και Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας να είναι τα κεντρικά πρόσωπα της παρακαταθήκης αυτής. Μας άφησε την προσπάθεια εξωστρέφειας, με την σύμπραξη τοπικών Συλλόγων σε εκδηλώσεις και γιορτές, τα street party και την προσπάθεια για μεγάλες διοργανώσεις στο Καρπενήσι, για παράδειγμα. Η επιρροή ακόμα και σήμερα είναι τόσο έντονη που αν παρακολουθείς τις αναρτήσεις των δυο Δήμων, Αθηναίων και Καρπενησίου, είναι φανερό ότι προέρχονται από την ίδια ‘μήτρα’. Νύχτα ευχών στην Αθήνα, Νύχτα Ευχών και στο Καρπενήσι, φωτογραφίες του Μπακογιάννη στα Χριστουγεννιάτικα περίπτερα, φωτογραφίες του Σουλιώτη στα αντίστοιχα της πλατείας Καρπενησίου κτλ…

Ας πάμε τώρα στα ουσιαστικά, στα θέματα δηλαδή της διοίκησης και του μεγάλου κάδρου. Δήμος και Περιφέρεια συνεχίζουν να προσπαθούν ή τουλάχιστον αυτό επικοινωνούν, να θέλουν να πάνε ένα βήμα παραπέρα. Υλοποιήθηκαν και αισιόδοξες κινήσεις, όπως αυτή με την κατεδάφιση του γιαπιού στο Καρπενήσι για παράδειγμα και μπορούμε να αναφέρουμε και αρκετές άλλες. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δυστυχώς ενώ φαινομενικά βλέπουμε προσπάθειες θετικές, κατ’ ουσίαν υπάρχει γενικευμένα η αίσθηση μιας διοικητικής αμηχανίας στην περίπτωση του Δήμου Καρπενησίου, με το Δήμο να έχει πολλές φορές ακόμα και προστριβές με πολίτες, για πολύ απλά θέματα που έπρεπε να λύνονται σε λίγες ώρες και όμως διαιωνίζονται πολλά απ’ αυτά ακόμα και χρόνια. Στην δε περίπτωση της Περιφέρειας Στερεάς τα τελευταία δημοσιεύματα με τις απευθείας αναθέσεις στον κύριο Χειμάρρα, κάνουν το τοπίο να μοιάζει θολό και πιθανά επικίνδυνο για την πάλαι ποτέ ομάδα του Κώστα Μπακογιάννη. Το σκηνικό αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον με την είσοδο Κακκαβά  στο Καρπενήσι και την επιστροφή Γκλέτσου στην Περιφέρεια και η αντίστροφη μέτρηση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές έχει ήδη ξεκινήσει. Πάντως για να είμαστε σωστοί, ο Κώστας Μπακογιάννης άφησε ‘το μάνιουαλ’ για πολλά φεύγοντας για Αθήνα, αλλά δεν κατάφερε να αφήσει αυτό της ψυχραιμίας, της τήρησης ισορροπιών και της αποφυγής ανάλωσης σε πράγματα που απομακρύνουν την εικόνα από το δάσος και την ζουμάρουν στο δέντρο. Γιατί η πολιτική και οι πολιτικοί μπορεί a priori να είναι ‘λερωμένη/οι’, αλλά ακόμα και έτσι – υπάρχει το know how – να μην εκπίπτει.